Mijn ervaring met het Omlet Bolsterbed

Geschreven door

In deze blog deel ik mijn ervaring met het Omlet Traagschuim Bolsterbed. Met puppy Lena in aantocht (inmiddels alweer wat maanden geleden) begon voor mij de zoektocht naar een mooie en stijlvolle hondenmand die ook nog eens praktisch is. Na een internet onderzoek (die ook de blog: 6x stijlvolle hondenmanden opleverde), ben ik uitgekomen bij de Omlet Traagschuim Bolsterbed hondenmand. Nu ken je Omlet misschien van de grappige en praktische kippenhokken, maar ze maken dus ook producten voor honden, katten, knaagdieren en vogels. Vandaag wil ik je laten weten hoe het Bolsterbed mij bevalt van bestellen tot ingebruikname.

Omlet Bolsterbed zelf samenstellen

Eén van de redenen dat ik heb gekozen voor het Omlet Bolsterbed is dat je zelf een aantal keuzes kunt maken om het hondenbed helemaal naar wens te krijgen. Je begint met de maat, dat is natuurlijk het makkelijkste onderdeel (let wel op met een puppy dat je goed inschat hoe groot de hond gaat worden en koop het bed dan niet te klein). Als je de juiste maat hebt gekozen, ga je een mooie kleur uitkiezen. Toen ik ging shoppen waren en nog maar 3 kleuren om uit te kiezen, maar inmiddels zijn dat er 14. Keuze genoeg dus! Ik heb de Sage Green kleur.

Stijlvolle hondenmand teckel schapenvacht
Omlet Bolsterbed in de kleur Sage Green met schapenvacht dekentje

Losse hoezen bestellen

Om toch nog heel even bij de kleuren te blijven. Hoewel ik heel erg blij ben met de Sage Green kleur van mijn Bolsterbed, zijn er wel heel veel mooie nieuwe kleuren bijgekomen. Maar gelukkig kan ik alle nieuwe kleuren die er zijn bestellen als losse hoes. Heel erg handig als mijn andere hoes in de was moet en leuk als afwisseling met een nieuwe kleur. Zo kun je bijvoorbeeld ieder seizoen een andere kleur hoes nemen. Ik ga nu we de herfst ingaan een warme kleur hoes bestellen.

Omlet Bolsterbed hondenmand kleuren
Alle 14 beschikbare kleuren van het Omlet Traagschuim Bolsterbed

Helemaal naar eigen wens

Heb je nu de maat gekozen en de kleur die jou het meeste aanspreekt en die het mooiste in jouw huis past, dan is het tijd voor de pootjes en de accessoires. Er hoeven geen pootjes onder de mand. Je kunt kiezen voor geen pootjes en dan zet je de Bolster zo op de grond neer. Zelf ben ik een groot fan van pootjes onder een hondenmand. Handig met stofzuigen en goed voor de ventilatie. Ik heb dan ook gekozen voor de houten vierkante pootjes. Na het kiezen van de pootjes is de laatste stap kiezen of je nog een dekentje wilt (heb ik wel besteld) en of je een koelmat erbij wilt (deze heb ik niet besteld).

Ontwerpen en bestellen in 1

Het allerleukste aan de website van Omlet is dat je terwijl je jouw keuzes maakt, je op de website precies ziet hoe jouw bed er uit gaat zien. Heel handig om goed te kunnen zien of de kleur die je wilt mooi is met de soort poten die je het liefste zou willen. Je kunt jouw ontwerp blijven aanpassen totdat je helemaal tevreden bent en klaar om te bestellen.

Levertijd

Als ik één nadeel kan bedenken van de Omlet Traagschuim Bolsterbed, dan is het wel de levertijd. Eigenlijk heel logisch want je bestelt een mand helemaal op maat, dus het duurt dan wel even voordat de mand voor je is gemaakt en bij jou thuis is. Ik moest in eerste instantie 3 weken wachten, maar dat werd toch een weekje langer. Ik word wel netjes op de hoogte gehouden van wanneer de mand komt en op het moment dat er vertraging is. Al met al geen hele grote ramp, maar hou wel rekening met de lange levertijd als je gaat bestellen.

In elkaar zetten

Het Bolsterbed moet hier en daar een beetje gemonteerd worden. De bodemplaat moet onder het bed als je voor pootjes hebt gekozen, zodat je in de bodemplaat de pootjes kunt vastzetten. Door de bodemplaat blijft het bed mooi stevig en stabiel ook als het van de grond af staat. Ik moest heel even puzzelen maar eigenlijk kun je het bijna niet verkeerd doen. Heb je nu in eerste instantie niet voor pootjes onder het bed gekozen of heeft jouw hond zijn tanden in 1 van de pootjes gezet? Geen nood aan de man, je kunt zowel de bodemplaat samen met pootjes bestellen en de pootjes los bestellen. Zo kun je vervangen en afwisselen wat je wilt.

Gebruik en onderhoud

Ik vind het Bolsterbed handig in het dagelijkse gebruik. Lena ligt er heerlijk op en ze weet ook echt dat het haar eigen plekje is. Soms wil ze wel eens graven in de hoekjes en bijten in de mand. In haar puppy bijt periode vind ik daar het bed toch iets te waardevol voor. Ik heb het bed dan ook een tijdje weggehaald tot ze iets ouder is. Gelukkig kun je nu eenvoudig hoezen vervangen, dus mocht jouw hond wel een gaatje in de hoes bijten of graven is er nog niets aan de hand. Inmiddels heb ik de mand weer van zolder gehaald en ze ligt er nog net zo graag op als voorheen. Ze graaft en bijt nu niet meer in de mand, maar kluift wel haar kluifjes en slaapt in het Bolsterbed. Het schoonmaken doe ik tot nu toe met een vochtige doek en dat gaat prima. De hoes kan dus gewassen worden, ik bestel eerst een tweede hoes en dan ga ik pas beginnen met wassen.

Prijs kwaliteit verhouding

Het Omlet Bolsterbed is niet het allerduurste bed in hondenbedden land, maar ook zeker niet de goedkoopste. Afhankelijk van de maat van jouw hond en welke keuzes je maakt qua poten en accessoires zit je tussen de 60 euro (voor het kleinste bed zonder pootjes en zonder extra opties) en de 300 euro (voor het grootste bed met alle accessoires en de duurste opties qua poten). Al met al een hele degelijke prijs voor een hondenmand van deze kwaliteit. Extra belangrijke punten voor het beoordelen van een hondenmand zijn voor mij:

  • Is de hoes machine wasbaar? Ja!
  • Als er iets stuk gaat kan ik het dan vervangen? Ja!
  • Geeft het mijn hond de steun die hij nodig heeft gedurende zijn hele leven? Ja!
  • Staat het mooi in mijn huis? Ja!

Mijn ervaring Omlet Bolsterbed

Hoewel ik het er nog niet over heb gehad is het feit dat het bed van traagschuim is gemaakt ook fijn om te weten. Dat zorgt namelijk voor een goede ondersteuning terwijl het naar zich naar het lichaam van je hond vormt. Zo weet je zeker dat het bed geschikt is voor jouw hond van pup tot senior. Ben ik tevreden over het Omlet Traagschuim Bolsterbed? Ja! Behalve de levertijd heb ik niets aan te merken en ben ik zelfs erg blij met deze mand. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na 3 honden al heel wat verschillende manden, bedden, kleedjes en zelfs leren banken heb versleten. Zo’n mooi en toch functioneel bed als deze van Omlet heb ik nog niet eerder gehad. Voor mij en voor mijn hond Lena echt een blijvertje. Het enige lastige is dat ik misschien toch een maatje groter had moeten bestellen. Het lijkt wel of Lena maar blijft groeien. Dus wie weet komt er nog een vervanging en dat wordt dan zeker weer het Omlet Bolsterbed, alleen dan in de maat large in plaats van medium. Maat Omlet Bolsterbed

Een vervelende ervaring met Verhuisdieren.nl

Geschreven door

Hoewel ik me heb voorgenomen geen tweede hond meer te nemen, zoals je kunt lezen in de blog: “Waarom ik niet meer zou kiezen voor 2 honden” ben ik sinds kort toch lid van Verhuisdieren.

Wat is Verhuisdieren?

Verhuisdieren is een Stichting met als doel honden te herplaatsen, zonder tussenkomst van een asiel, opvang of handelaar. Op zich een super goed initiatief, het kan iedereen overkomen dat het toch niet goed gaat met de hond die je hebt of dat er iets in je leven verandert, waardoor je op zoek moet naar een nieuwe gouden mandje voor je hond. Vreselijk, maar een website zoals verhuisdieren is dan een mooie manier om jouw hond (of kat of konijn) een nieuw thuis te geven.

Zoekprofiel

Op de website Verhuisdieren.nl kun je zonder account en zonder betaling alle honden zien, maar wil je reageren dan moet je donateur zijn en een bijdrage van 25 euro per jaar betalen. Als je eenmaal hebt betaald kun je een zoekprofiel aanmaken en worden er honden aan jouw zoekprofiel gematcht. Zo heb ik ook een zoekprofiel aangemaakt en krijg ik dagelijks een mail met nieuwe matches.

Hoe gaat het als je een leuke hond ziet?

Zie je nu een hond waar jij enthousiast over bent en die jij een goed huis kan bieden dan geef je aan dat je interesse hebt. Op het moment dat je dat doet ontvangt degenen van de hond een bericht met jouw contactgegevens en jij ontvangt de contactgegevens van de andere partij. Nu is het natuurlijk zo dat als jij op een hond reageert, jij degene bent die mailt of belt. Er is dus verder geen sprake van bemiddeling of begeleiding vanuit de kant van Verhuisdieren.

Een vriendin voor Lena

Ik ben zelf lid van verhuisdieren omdat ik het een goed streven vindt, het onderling regelen van een nieuwe huisje voor een herplaatser. Ook merk ik aan Lena dat ze zich erg kan optrekken aan een andere hond. Dus ik kijk zo nu en dan of er misschien een goede match bij zit. Ik ben dan in mijn geval op zoek naar een wat kleinere hond dan Lena is, met een hoog energie niveau zodat ik met Lena het bos in kan met de step en dat de andere hond ook gezellig mee wil rennen met de step. Plus ik wil graag een stabiele teef die wat meer gewend is qua mensen en drukte dan Lena. Een angstige teef dat is geen goede match.

Van een particulier

Ik zoek met name tussen honden die door een particulier herplaatst worden, omdat er via de verschillende stichtingen die ook gebruik maken van verhuisdieren erg veel angstige honden zitten die het Nederlandse leven niet gewend zijn of angst hebben voor mannen. Daar doe ik mezelf en Lena geen plezier mee, dus daar begin ik niet aan.

Match gevonden

Nu kreeg ik op zaterdag weer een mail van Verhuisdieren met ‘mijn matches’. En jawel er staat een hondje bij wat me aanspreekt en wat (denk ik) een goede match kan zijn voor Lena. Na het bekijken van het profiel van Luna, schrijf ik een mail. Luna is een zogenaamde Pomsky, nu ken ik een heleboel hondenrassen, maar ik moest online opzoeken om te zien wat een Pomsky is. Een Pomsky is dus een mix van de Kleinkees (75%) en de Husky (25%) en is geen erkend ras. Op zich maakt het ras of de kruising mij niet heel veel uit in het geval van een herplaatser, mits het maar een goede match is met Lena.

Verlatingsangst

Luna is een teefje van 11 maanden (2 maanden ouder dan Lena) en ze heeft verlatingsangst. Waardoor deze mensen als ze aan het werk zijn klachten krijgen van de buren die last hebben van het blaffen. Nu kan Lena ook niet alleen zijn, maar dat hoeft ook niet want ik ben altijd thuis. Verder weet ik dat honden die ondanks hun verlatingsangst toch steeds alleen worden gelaten, moeilijker zijn om weer van hun verlatingsangst af te helpen. Maar goed, daar zie ik voor mijn situatie geen probleem in en ik ben bereid om met Luna te werken aan de verlatingsangst.

Adoptiekosten

In de advertentie staat dat er geen kosten zijn verbonden aan de adoptie. Dat is voor mij prima, maar ook geen must. Een bijdrage in de adoptiekosten had ik ook prima gevonden. Het is dus niet zo dat ik Luna heb ‘uitgezocht’ omdat ik graag een ‘gratis’ hondje wil. Verhuisdieren hanteert een maximum adoptiebijdrage om te voorkomen dat er handelaren gebruik gaan maken van hun platform. De maximum bijdrage voor een hond van particulieren is 275 euro. Verder geeft Verhuisdieren zelf aan dat ze vaak eigenaren die de hond gratis aanbieden nog een mail sturen om aan te moedigen toch een bedrag te vragen om misbruikt (zoals doorverkoop) te voorkomen.

Geselecteerd

Na mijn eerste mail (met foto’s van onze grote omheinde tuin en Lena) krijg ik een mailtje terug waarin wordt aangegeven dat ze erg enthousiast zijn over mijn mail en dat ze graag willen kennismaken. Ze hebben naast mij nog 1 iemand anders waar ze gaan kennismaken en in de mail staat verder dat Luna wel kosteloos op de website staat, maar dat ze toch zijn geadviseerd om een adoptiebedrag te vragen voor Luna om misbruik te voorkomen.

Raar onderbuikgevoel

Op zich prima. Dus ik deel mijn adres en vraag wanneer ze willen komen kennismaken. Op dat moment denk ik nog, als ze er eenmaal zijn en het klikt met ons en met Lena kunnen we het altijd hebben over een bedrag. Maar meteen krijg ik een korte mail terug waarin staat dat ze 500 euro willen hebben voor Luna. Ik krijg hier toch een beetje een raar onderbuikgevoel van en ik vraag eens in de bloggers WhatsApp groep wat zij een normaal bedrag vinden voor een herplaatser. Naast heel veel nuttige adviezen krijg ik waarschuwingen over de Pomsky in het algemeen omdat het een niet erkend ras is, kan de hond geen stamboom hebben en is het maar de vraag of de ouders alle gezondheidstesten hebben ondergaan.

500 euro

In een mail deel ik mijn twijfels over de gevraagde prijs. Ik wil namelijk best een gouden mand bieden voor een nieuwe hond, en als je mij een beetje kent is niets gek genoeg voor mijn honden. Maar om nu 500 euro te betalen voor een hondje met verlatingsangst, waar ik waarschijnlijk mijn handen aan vol ga hebben, vind ik toch een beetje te gek. Daarbij komt dat ik via Verhuisdieren kijk (waar de maximum adoptiebijdrage 275 euro is) voor een hondje, niet omdat ik op zoek ben naar een speciaal ras, maat de juiste match. Die ik dan tegelijkertijd ook help aan een passend nieuw thuis.

Vreemde wending

Waar ik die dag vooral bezig ben met dit hondje en of het een potentiële goede match zou zijn met Lena en wat er allemaal komt kijken bij een tweede hond in huis. Zit ik nu ineens in een soort prijsonderhandeling via de mail. Waar ik leer dat de aanschaf van dit hondje bij de fokker 2500 euro is geweest. Dat is natuurlijk een flink bedrag. Maar ergens bekruipt me een vreemd gevoel.

We zien er vanaf

Op het moment dat ik aangeef dat ik het zo wel een beetje een vreemde gang van zaken vindt wordt er in 1 zin medegedeeld dat zij ‘er vanaf zien’. Kijk gaat het nu over een koelkast of een bankstel, dan is dat natuurlijk geen probleem. Maar we hebben het over een levend wezen en ik ben toch al aardig geïnvesteerd geraakt in het beestje. Hoe dan ook, ik kan er uiteindelijk niets meer aan doen, want hoewel ik mijn telefoonnummer en mijn adres heb gedeeld. Heb ik deze niet van de andere partij. Ik kan dus ook niet even bellen om zaken te verhelderen. Ik wens ze natuurlijk het allerbeste voor Luna en ik hoop ook oprecht dat ze op een goede plek terechtkomt. Maar het vreemde gevoel blijft wel knagen.

Het platform Verhuisdieren

Verhuisdieren kan waarschijnlijk niets doen aan deze situatie en voor zover ik kan beoordelen doen ze hun best om dingen enigszins te reguleren. Het feit blijft wel dat zij alleen een platform bieden. Ik weet dan ook niet of dit soort praktijken vaker voorkomen op hun website, maar het is voor mij toch een vervelende ervaring en het hakt er toch wel even in merk ik.

De hond op de foto is niet Luna waar ik over schrijf, maar een stockfoto van een vergelijkbaar hondje. Het is niet mijn intentie om Verhuisdieren in een kwaad daglicht te stellen, maar om mijn verhaal te delen. Zoek jij een herplaatsingsplatform met meer begeleiding? Dan is HHIN wellicht een betere plek om te kijken.

Naar de hondenspeeltuin

Geschreven door

Een hondenspeeltuin? Help! Ik kreeg daar dus ook altijd meteen rode vlekken van in mijn nek. Waarschijnlijk omdat 1 van mijn vorige honden (Lola) andere honden gewoon echt niet leuk vond. Plus de ene hondenspeeltuin is de andere niet.

Rustige dagen

Maar met Lena is de hondenspeeltuin heel erg leuk en ze heeft het erg naar haar zin. We gaan ongeveer 1x per week of 1x per 2 weken en dan zijn er andere honden om mee te spelen en soms zijn we er ook alleen. Ik ga nooit in het weekend, misschien lukt dat ooit, maar voor nu lijkt me dat nog veel te druk en chaotisch.

Hondentaal lezen

Het is wel handig om een beetje hondentaal te kunnen lezen. Zo kun je zien of alles nog gezellig is of misschien niet en dan grijp je in. Door aan te lijnen en weg te gaan of even een stukje meelopen naar een andere hond waar Lena wel mee kan spelen bijvoorbeeld.

Echt leuk? Of toch niet zo?

Lena vindt de andere honden over het algemeen allemaal leuk. Als ze maar lekker mee rennen en als het spel gezellig blijft. Tot nu toe is het met 3 honden niet zo leuk geweest. Een hond werd erg bang en Lena wilde haar najagen. Dat heb ik meteen voorkomen. Een hond gooide Lena heel erg hard op de grond en dat vond ze echt niet leuk. Toen zijn we weggegaan. En 1 hond was Lena aan het najagen en dat vond ze ook echt niet leuk. Er waren die dag genoeg andere honden om mee te spelen en om die hond uit de weg te gaan.

Een hondenvriendin gevonden

Lena heeft ook een echte hondenvriendin overgehouden aan de hondenspeeltuin. Ylva is een Samojeed en lijkt dus best wel veel op Lena. Niet alleen qua uiterlijk maar ook qua gedrag en manier van spelen. Waar Lena met andere honden meestal niet verder komt dan samen rennen, stoeit ze echt met Ylva. Inmiddels spreken we ook af in de hondenspeeltuin en ze zijn zo schattig, ze doen dan echt alles samen. Ze geven elkaar nu zelfs kusjes.

Leuke ontmoetingen

Al met al hebben we steeds hele leuke ontmoetingen in de hondenspeeltuin en als je goed op je hond let en kijkt wat er gebeurt en daarnaar handelt kan een hondenspeeltuin echt een meerwaarde zijn. Er zit wel veel verschil tussen de hondenspeeltuinen onderling en welke regels er gelden en of deze ook worden nageleefd. Geen agressieve honden is voor mij de meest belangrijke regel en daar lijkt iedereen zich goed aan te houden.

Tot nu toe kom ik steeds leuke mensen en leuke honden tegen. En is het niet meer leuk? Dan gaan we gewoon weer en komen we een volgende keer terug. Bij het hek kijken voordat je naar binnengaat kan ook al veel helpen. Als je ziet dat de aanwezige honden geen match zijn, dan gaat Lena gewoon de auto weer in en maken we een mooie boswandeling.

Onvoorwaardelijke liefde

Geschreven door

Ja, het klinkt heel zoetsappig en misschien een beetje overdreven, maar zo voelt het echt. Ik kan gewoon niet zonder onze hond Kira.

Zoals ik al eerder heb genoemd in een vorige blog is Kira nu net anderhalfjaar oud. Je merkt nu steeds meer dat de band sterker aan het worden is. Ze pubert echt af en toe nog wel, maar ik merk zo aan haar dat ze ons meer en meer op zoekt, meer bij ons incheckt, meer geknuffeld wilt worden. Heerlijk! Dit is precies hoe ik het had gehoopt hoe het zou gaan worden. Ik merk stiekem ook wel een de cliché uitspraak: “Zo baasje, Zo hond”, want ik merk dat ze dit knuffelen wel echt uit zichzelf moet komen doen, want als mevrouw geen zin heeft loopt ze weg (herkenbaar). Ook is ze echt wel op zichzelf en maakt ze haar eigen plannen, wat helemaal prima is. Ik vind het juist wel fijn dat ze niet te aanhankelijk is en ons constant nodig heeft om zichzelf te kunnen vermaken.

Wat ik ook steeds meer merk is dat we haar echt zo goed beginnen te lezen. Elke blik herkennen we en elk gedragsdingetje is niet meer vreemd. Ze is namelijk zo anders als hoe onze vorige hond was, dus dat was zeker even wennen. Maar nu zijn we een tijdje verder en dat gaat helemaal goed.

Ook Kira heeft zo haar dingetjes, zoals elke hond denk ik, maar ze past gewoon zo goed bij ons. Ze past in hoe we zijn, wat we fijn vinden en wat we doen in onze vrije tijd. Ik voel ook zo dat ik niet zonder haar kan. Al is het maar even een blik of eventjes spelen samen. Ze is gewoon fijn om in de buurt te hebben.

Onze omgeving reageert ook erg positief op haar, zowel de ouderen als de kindjes. Een echte allemans vriend, zolang je haar maar met respect behandeld.

Ik ben zo benieuwd hoe ze gaat zijn als ze een jaar of 4 is, wat dat met haar gedrag doet en hoe ze dan verder eruit komt te zien. Ze begint namelijk al zo’n lekkere volwassen kop te krijgen en haar gedrag is echt heel stabiel.

Ze is gewoon ons maatje en ik hoop dat we nog heeeeel veel jaartjes van haar mogen genieten, want ze is zo’n toevoeging.

Herkenbaar?

Onze vakantie op de Veluwe

Geschreven door

Deze zomer zijn Beau, Plum en ik naar de Veluwe gegaan. We zaten hier op het Bospark Dennenrhode in ons eigen kleine chaletje! Dit ligt dichtbij Doornspijk en Nunspeet.

Zandverstuiving De Haere Doornspijk

De zandverstuiving is niet te missen wanneer je door dit mooie gebied loopt! Het natuurgebied de Haere was vroeger de overgang tussen de onvruchtbare heide van de Veluwe en de akkerbouw dichtbij de Wessinge.

De zandverstuiving in dit gebied is gemaakt door de mens. Dit kwam door intensief gebruik van de heide waardoor het zich niet meer kon herstellen. Nu is het een populair gebied om foto’s te maken, te wandelen met de hond of om met je paard overheen te racen!

Wandelen… wandelen… en…? Wandelen!

Deze vakantie heb ik echt gepland op de behoeften van Beau! Beau is een ontzettend energieke hond en de hoeveelheid lichaamsbeweging die hij kon krijgen was precies wat hij nodig had.

Onze eerste dag hebben we 7km gewandeld via een zogeheten Klompenpad. Dit pad is officieel 21 km lang maar het werd al snel ontzettend warm. Later kwamen we erachter dat het volgen van de volledige route ook verboden is met honden doordat dit pad via particulier terrein loopt.

Gelukkig waren er genoeg andere wandelroutes die we konden nemen in het natuurgebied! In totaal hebben we in 4 dagen tijd 52 km gewandeld!

Nieuwe omgeving

Beau heeft ontzettend genoten van alle tijd die we samen konden doorbrengen. Maar dit plezier heeft ook een wat minder leuke kant. Beau functioneert namelijk erg slecht met veranderingen en het zijn in een nieuwe omgeving vraagt altijd even wat geduld van hem.

Het park waar ons chaletje op stond was erg hond vriendelijk. Voor Beau betekent dit dus dat hij regelmatig andere honden hoorde blaffen of zag voorbij lopen. Door zijn angsten en onzekerheid vroeg dit veel management en geduld om hem hier zo stabiel mogelijk doorheen te krijgen. Maar het was het allemaal waard want die tevreden snuit van Beau in zijn grote zandbak vergeet ik nooit meer.

En weer op naar huis…

Helaas komt aan al het goeds een einde, zo ook onze vakantie. Terugkijkend op alle momenten die we samen hebben ervaren hadden we dit echt even samen nodig. In zo’n vakantie realiseer je weer hoe belangrijk het is om in het nu te leven en niet alleen maar over je werk na te denken.

Heb jij ook een leuke vakantie gehad met jouw trouwe viervoeter of ga je binnenkort nog een weekje weg? Deel het met ons via Instagram!

Naar het hondenzwembad

Geschreven door

Lena gaat iedere week zwemmen in een echt hondenzwembad. Ik ga dan niet samen met Lena in bikini het zwembad in. Lena gaat met zwemvest samen met Mandy de eigenaresse van het hondenzwembad en voormalig zwemlerares voor kinderen het zwembad in. Mandy is helemaal in wetsuit, ook al is het water lekker warm.

Zwemmen gezond voor honden

Net zoals voor mensen is zwemmen ook goed voor honden. Ze bewegen immers in het water en zo kunnen er geen blessures ontstaan. Spieren worden getraind op een verantwoorde manier. Mits je natuurlijk gecontroleerd laat zwemmen. Het hondenzwembad waar wij heen gaan is een binnenbad, verwarmd en zonder chloor. Zwemmen kan bij verschillende aandoeningen worden aanbevolen. Lena heeft geen klachten, maar ze zwemt gewoon als gezonde manier van spier opbouw en bewegen.

Eerste zwemles

Lena’s eerste zwemles moest ze een zwemvest aan, om haar extra stabiliteit en zekerheid te geven in het water. Dat vond ze heel erg vreemd en niet zo leuk. Eenmaal in het water stond ze echt te piepen alsof Mandy haar ging verdrinken. Mandy is heel lief en geduldig en samen hebben ze zo toch een aantal eerste kleine rondjes gezwommen.

Zwemmen is leuk!

Buiten merkte ik meteen dat Lena een stuk zekerder was geworden in het water en ze sprong nu regelmatig een sloot in om een stukje te zwemmen. Echt leuk om te zien dat ze ook steeds stabieler in het water kon blijven liggen. De eerste keer in een natuurwater lag ze niet zo stabiel in het water en kantelde ze soms een kant op.

We blijven lekker zwemmen

Hoe ideaal is het ook om een zwembad speciaal voor honden op 5 minuten rijden te hebben zitten? We zijn nu regelmatig te vinden in het zwembad voor 30 minuten verantwoorde en gezonde beweging.

Meelopen langs de kant

Inmiddels hebben we ook zwemsessie nummer 2 en 3 achter de rug. Hoewel je ziet dat ze het leuk vindt om te zwemmen, vindt ze het niet zo leuk dat ik niet ín het zwembad meezwem. Dus ik loop mee aan de kant zodat ze steeds mijn kant op zwemt. Ze probeert er wel een uit te komen aan de hoge kant, maar dat is niet de bedoeling. Dan moet ik zelf weer een beetje sneller lopen zodat ze blijft zwemmen. Aan de kant met de trap, kan ze dan even bijkomen van het zwemrondje en begint ze weer te zwemmen.

Wij zwemmen bij Hondenzwembad Dogsplash

Een dag niet getraind is een dag niet geleefd!

Geschreven door

Ik krijg wel eens de vraag waarom ik elke dag met Beau train en of ik hem hierin niet overprikkel met informatie. Vaak wordt dit gedacht omdat we in de hondenwereld veel spreken over de balans tussen activiteiten en rust.

De balans tussen uitdaging en rust

Hoe vindt je nou eigenlijk balans tussen het werken met jouw hond en de herstel tijd die een hond nodig heeft om informatie te verwerken. Dit balans is in ieder geval hond afhankelijk dus er zal nooit een kant en klaar antwoord voor zijn. Wat wel goed is om te weten is dat honden ongeveer 15 uur per dag moeten slapen om de informatie te verwerken. Voor puppy’s en oudere honden kan dit zelf 18 tot 20 uur zijn! Dit gemiddelde kan per ras en hond afwijken. Bij het vinden van de balans bij jouw hond kun je met een aantal aspecten rekening houden.

  • Blaft jouw hond veel en hapt ie in jouw handen? Bij puppy’s is dit vaak een signaal dat je hond moe en overprikkeld is maar zich nog niet aan de slaap kan overgeven. Tijd om lekker op zijn of haar eigen plek te liggen dus! Dan geven ze zich vanzelf over aan de vermoeidheid.
  • Een eigen plek is dan ook heel belangrijk voor een hond om tot rust te komen. Dit kan een bench of een matje zijn, belangrijk is dat de plek echt alleen van de hond is en hij hier nooit gestoord wordt. Probeer de eigen plek zo prikkelvrij te houden. Op deze manier heeft jouw hond de grootste kans op een rustige slaap.
  • Een ander signaal voor overprikkeling is een laag concentratie vermogen. Je merkt dit doordat jouw hond constant afgeleid wordt door andere prikkels. Ook wanneer je een hele hoge motivator geeft loopt jouw hond constant zijn neus of zicht achterna.
  • Tot slot merken we overprikkeling ook vaak op wanneer honden veel gaan slopen en overal op willen kauwen.

Dit soort signalen opmerken gaan jou helpen bij het vinden van een balans tussen activiteiten en rust bij jouw hond.

Structuur

Waarom train ik dan elke dag met Beau? Omdat voor een reactieve hond zoals Beau structuur, naast genoeg rust krijgen, het belangrijkste aspect van zijn training is. Door elke dag zoveel mogelijk hetzelfde te maken zorgen we voor een voorspelbare omgeving. We trainen daarom elke dag maar ook krijgt Beau dus elke dag genoeg slaap om zijn prikkels te verwerken.

Voor reactieve honden zorgt structuur ervoor dat ze weten wat ze kunnen verwachten. Hierdoor kan hun zelfvertrouwen groeien en hoeven ze dus minder emotioneel te reageren op situaties. Het belang van zelfvertrouwen is een onderwerp voor een andere blog. Maar ook bij ‘normale’ honden is het nooit verkeerd om aan hun zelfvertrouwen te werken. Zo creëer je een onafhankelijke hond wat ook weer bevorderend is voor de balans tussen rust en activiteiten!

Oefening baart kunst

Naast dat het dus heel goed voor Beau zijn gedragsproblematiek is heeft hij ook heel veel plezier in het trainen!

Beau is een hond die graag werkt voor zijn eten en voor mijn aandacht. Door samen elke dag te werken versterken we dus niet alleen onze band, maar doen we ook iets waar Beau gewoon heel veel plezier uit beleeft!

Bij het aanleren van commando’s, gedragingen en trucjes is het heel belangrijk om te herhalen…. herhalen… herhalen. Door elke dag te trainen en te oefenen zorgen we ervoor dat Beau zijn commando’s echt goed onder de knie krijgt.

Deze trainingssessies zijn vaak maximaal 10 minuten lang en worden over de dag verspreid. Honden leren beter van korte trainingssessies die vaker terug komen. Dit komt doordat ze dan tussendoor weer even tot rust komen en de prikkels van de training hebben verwerkt.

Samenvattend

Geen hond is hetzelfde en waar jouw hond met 4 trainingssessies per week goed doorkomt zal dat voor een ander minder goed werken. Blijf reflecteren in het proces van jou en jouw hond, hierdoor vindt je vanzelf de routine die voor jullie werkt!

Hou de trainingssessies kort en geniet vooral heel erg van jullie samenwerking!

Van pup naar grote puber

Geschreven door

Iedereen die ooit een pup heeft geadopteerd kent het wel: overal word je gestopt door mensen die jouw hondje even willen aaien, knuffelen en vertellen hoe lief ‘ie wel niet is. Tot vervelens aan toe. Soms wil je gewoon even een rondje lopen zonder contact te maken met andere mensen die zonder pardon aan je hond gaan zitten. Hoe onschuldig en goedbedoeld ook, gek werden we er vaak van. Maar, kleine puppies worden grote honden. Natuurlijk niet allemaal, maar Willow wel. En dan word je ineens heel anders benaderd, compleet genegeerd of krijg je zenuwachtige blikken toegeworpen.

Op pad met een puppy

Als baasjes hadden we natuurlijk wel bedacht dat een puppy de aandacht zou trekken. Wanneer ik zelf een puppy voorbij zie stuiteren ben ik me ook direct onbewust van al het andere wat op dat moment om me heen gebeurt. Maar de schaamteloze opdringerigheid en goedbedoelde maar ongevraagde adviezen van sommige mensen, daar hadden we niet helemaal op gerekend. Begrijp me niet verkeerd hoor, die aandacht en gesprekjes met andere hondenbaasjes zijn vaak ook heel leuk. Zoals met alles in het leven horen leuke en minder leuke ervaringen er nou eenmaal bij. Willow was ongeveer vier maanden toen ze in augustus 2020 met een busje vanuit Portugal naar Nederland kwam. Geen mollig pupje meer, maar wel duidelijk nog een baby. Met haar wapperende oortjes en barnsteenkleurige (want dat klinkt mooier dan ‘oranje’) ogen werd ze al snel een populaire verschijning in de wijk. Vaak stonden we uren te ouwehoeren met andere hondenbaasjes in het park of bos.

‘Ineens’ een puber

En toen werd ze groot. Een grote, lompe puber. Nu wil ik niet zeggen dat elke voorbijganger tegenwoordig vol angst en afgunst voorbij ons loopt. Maar er is wel duidelijk een switch in hoe mensen ons benaderen, of juist bewust helemaal niet benaderen. Baasjes van kleine rassen roepen soms al van een afstand “hij houdt niet van grote honden!” Maar ook grote honden die het niet hebben op andere grote honden, terwijl ze Willow als puppy wel leuk vonden. Of ouders met kleine kinderen die ineens liever afstand houden dan dat ze ons lachend tegemoet lopen. En dat zijn natuurlijk ook hartstikke logische situaties, maar het is wel een bijzondere gewaarwording. Die puppy waar iedereen eerst zo blij van werd, is nu ‘gewoon een grote hond’.

Wat wel vervelend is, is wanneer mensen met kleine hondjes toch toenadering zoeken, terwijl hun hond dat misschien best eng vindt. Wat dan geuit wordt met een hoop schel gekef en gesnauw. Willow heeft het niet zo op blaffende honden, dus ik moet dan afstand nemen omdat ze wellicht wel eens van zich af zou kunnen bijten, en dan zijn wij de boosdoeners. Wat ik overigens ook zou doen als iemand in mijn gezicht staat te schreeuwen. Ook merk ik in losloopgebieden dat Willow vaak gewoon lekker rond wil snuffelen, en dat er dan soms een klein ongeleid projectiel op haar komt afgevlogen. “Hij wil spelen!”, hoor ik dan uit de verte. Wanneer Willow dan besluit om mee te spelen, soms wat lomp, krijg ik al vaak de opmerking dat het er te hard aan toe gaat, en dat ik mijn hond onder controle moet houden. Terwijl het dat kleine hondje is die steeds contact zoekt. Moet dat baasje dan niet juist hun hond terugroepen? Als zij vinden dat het oneerlijk spel is?

Ik weet het niet. We moeten nog veel leren. Willow, maar ook wij als baasjes. Iets wat ik in ieder geval niet snel zal afleren is ‘mijn grote hond’ zien als een baby. Ook al zien anderen haar misschien niet zo. Voor mij blijft het voor altijd gewoon een grote, lieve, lompe baby.

Altijd op jacht

Geschreven door

Tja, waar zal ik beginnen. Onze meid heeft nu sinds een jaar, denk ik, een heel sterk jachtinstinct ontwikkeld. We zijn er inmiddels ook wel achter gekomen dat dit best ras eigen is. Echter schrokken we ons dus ongeveer een jaar terug een ongeluk.

Heel hard weggerend

Ik weet het nog heel goed, want het was een regenachtige dag ergens in het voorjaar. We liepen samen in het bos vlakbij ons huis te wandelen. Ik had mijn capuchon op en Kira liep braaf bij mij in de buurt. Tot ze ineens van iets schrok, naar mijn idee. En weg was ze…. Ik was meteen een beetje in lichte paniek, want ze was eigenlijk nog nooit weg gerend. In mijn ooghoek zag ik een flits van een dier wat ik op dat moment niet goed kon plaatsen (achteraf bleek het een hertje te zijn). Daar moest ze dus van geschrokken zijn. Na een tijdje vond ik haar helemaal angstig en hijgend terug gelukkig…. Maar wat was dit rot zeg.. Ik ben haar echt een minuut of 10 denk ik kwijt geweest en ik merkte dat zij er ook helemaal ontdaan van was. Ik heb haar na het terug vinden aangelijnd en we zijn naar huis gegaan.

Jachtinstinct

Op dat moment stond ik er nog niet zo bij stil dat dit haar jachtinstinct waarschijnlijk wel had getriggerd vanaf dat moment. Niet kort daarna ging ik weer met haar naar die plek in het bos met de gedachte haar van dat geschrokken moment af te helpen. Zo goed bedoeld als dat het was merkte ik dat ze helemaal niet bang was, maar juist de smaak te pakken had gekregen. Meteen was ze weer weg op die plek…. Waarschijnlijk had ze het spoor weer geroken en was ze erop af gegaan.  Stond ik weer…. Het duurde echt weer een tijd voordat ze bij me terug was, Weer was ik best even van slag, want op dat moment was ik er nog niet zo aan gewend dat ze zelfstandig op avontuur ging. Maar net zoals de vorige keer kwam ze uit zichzelf weer naar me terug. Dat stelde me wel gerust, want ik was er toen al achter gekomen dat ze heel goed wist waar ik was en dat ik me dus geen zorgen hoefde te maken dat ze de weg kwijt was of mij dus kwijt was.

Prooi gevangen

Inmiddels zijn we een jaar verder en hebben we ondertussen al heel veel van dit soort momenten gehad en zijn we eraan gewend geraakt dat Kira vaak op jacht gaat. Ze is ook al een aantal keren met een gevangen prooi terug gekomen en legde dit als trofee bij onze voeten neer. Vanuit haar vind ik het heel mooi om te zien dat ze zo haar instinct volgt en ook goed is in wat ze doet. Haar neus is echt belachelijk goed en ruikt bij het minste geringste al een spoor van een dier. Zo heeft ze inmiddels al een mus, een konijn, een vis en een zeemeeuw te pakken gehad… Ook heeft ze al verschillende keren achter herten aan gezeten.  Dit is dus wel een serieus lastig punt voor ons geworden, want ik wandel niet heel relaxed meer in dicht beboste gebieden, omdat ze dan continu weg is. Ik weet wel dat ze altijd een weg naar me terug vindt, maar toch is het niet fijn. Ik heb haar het liefste in mijn zicht plus ik vind het niet oké dat ze wild opjaagt.

Andere plekken wandelen

Dit heeft ons wel een beetje beperkt in de gebieden waar we met haar wandelen nu, maar ik moet zeggen, we worden steeds creatiever. Ik ben er inmiddels achter gekomen dat er heel veel omheinde gebieden zijn, waar ik haar nooit kwijt kan raken. Op open vlaktes en gebieden rondom een plas gaan ook goed. Alleen hoop ik ooit wel weer met haar los de bossen in te kunnen, want dat is toch wel echt fijn. Ik ben alleen bang dat dat de komende tijd nog niet gaat gebeuren. Al heb ik laatst wel de tip gekregen over een een GPS tracker van Tractive die heel goed blijkt te zijn. Dit is een GPS tracker die je kan koppelen met je telefoon, zodat je je hond overal ter wereld kan volgen. Deze ga ik waarschijnlijk binnenkort aanschaffen, zodat we weer kunnen gaan oefenen en ik kan dan altijd zien waar ze is waardoor ik zelf ook relaxter kan lopen in de bossen. Wie weet is dit de oplossing, I hope so!

Ik moet dan ook wel zeggen dat dit echt Kira’s enige ‘minpuntje’ is, want ze is echt een fantastische en fijne hond. Ik zeg altijd maar zo, elke hond heeft zo z’n trekjes, toch?

Lena’s favoriete speelgoed

Geschreven door

Je zou denken dat er nu een opsomming komt van allerlei verschillende hondenspeeltjes. Maar nee, Lena speelt veel liever met andere dingen. Ze is natuurlijk ook lekker aan het puberen en ja, ze kan ruilen. Maar deze items die ruilt ze echt niet hoor! Zelfs niet voor biefstuk.

Tuinslang

Het allermooiste speelgoed dat er bestaat aldus Lena. Het liefste nog als de tuinslang aan staat. Ze gaat er dan trots mee door de tuin heen rennen en als je niet uitkijkt heb je een nat pak. Maar ze is de rotste niet, dus ook als de tuinslang uit staat rent ze er mee door de hele tuin heen. Ze bijt koppelstukken los en ze haalt de tuinslang ook zelf uit de put als we de hottub aan het leegpompen zijn. Dus zeker favoriet en met stip op 1: de tuinslang. Lena met tuinslang

BH’s

Op een mooie 2e plaats geëindigd, mijn BH’s. Nu weet ik niet of ze ze echt zo leuk vindt of dat het toch vooral gaat om het feit dat ik dan achter haar aan kom. Het liefs rennend natuurlijk dan is het speeltje het allerleukste. Maar er zijn inmiddels 2 BH’s gesneuveld en zelf op de stapel weggooi kleren vist ze nog de BH er uit om er vrolijk mee rond te rennen en op te kluiven.

Gieter

Misschien zie je al een thema, alles wat met water te maken heeft is sowieso geweldig. Dus de gieter is ook heel leuk. Ze geeft ‘m zelf uit een groot vat met water gevist en binnen 2 seconden was de gieter lek. Omdat ze er lekker in aan het bijten was. Dus tja, laat dan maar gaan (oeps niet echt lekker consequent en verantwoord qua opvoeden).

Kippenvoerbakjes

Een recente favoriet zijn de voerbakjes van de kippen. Dit zijn een soort plastic silo’s die ze zelf uit het kippenhok heeft gepikt. Het zelf pikken is natuurlijk wel een goede meerwaarde. Er zitten geen kippen meer in het kippenhok, anders had ze misschien liever een kip gepakt.

Hondenspeelgoed?

Of Lena ook hondenspeeltjes heeft? Jazeker! Maar die zijn natuurlijk lang niet zo leuk. Want daar mag je namelijk in bijten en mee rond rennen. En dan komt er zeker niemand achter je aan om te proberen je nieuwste schat te ruilen voor iets lekker. Daar trapt ze overigens nooit in. Totdat we een keer biefstuk aan het eten waren en ze speciaal om te ruilen een schilmesje van het aanrecht had gepikt en die trots kwam laten zien.