Help! Mijn hond is een moeilijke eter. Toen ik wist dat mijn pup een cocker kruising zou zijn, heb ik uiteraard wat onderzoek gedaan naar het ras. Eén van de dingen waarvoor wordt gewaarschuwd, is dat je bij een cocker spaniël moet oppassen dat ze met hun grote bruine puppy ogen te veel eten aftroggelen om zich zo tonnetje rond te eten.
Een moeilijke eter
Ik bereidde me dus voor op een hond die alles zou eten wat los en vast zit. En ik kreeg: Pluk… Een hond die blijkbaar toch heel veel poedelgenen in zich mee draagt. Als puppy was zijn eten nog uiterst interessant stond hij kwispelend naast me tijdens de bereiding en schrokte hij alles op. Met moeite leerde ik hem braaf wachten met eten totdat ik ‘eet smakelijk’ had gezegd. Wat hij keurig deed. Maar langzaam nam het enthousiasme af. Ik kon ‘eet smakelijk’ zeggen totdat ik een ons woog. Maar hij begon niet met eten. Het eten was gewoon totaal niet interessant. Zelfs na het overstappen op vers vlees haalt meneer zijn neus soms nog op voor zijn prakkie. Inmiddels ben ik, al zeg ik het zelf, best creatief geworden met het ‘hoe krijg ik Pluk aan het eten’ proces. Voor alle mensen die ook moeilijke eters hebben en soms met het handen in het haar zitten, heb ik onze, soms wat gekke, technieken op een rijtje gezet.
Brokken mee naar buiten en werken maar. Deze tip kregen wij toen Pluk lekker aan het puberen was. Naar buiten met dat eten, en werken zal hij. Belonen voor niet trekken en rust. En als je hond dat al goed onder de knie heeft, kunnen alle andere trucjes uit de kast getrokken worden. Zit. Wacht. Hier. Tussen. Breng. Naast. Voor. Achter. Alle commando’s worden hier bijna dagelijks geoefend. Zo blijven deze er goed in en eet meneer gelijk zijn buikje vol. Geef je vers vlees? Dan is deze methode wellicht een smerig karweitje, maar zeker niet onmogelijk. Je kunt er voor kiezen om de KVV te drogen bijvoorbeeld. En mocht het nou heel slecht weer zijn, binnen kun je natuurlijk ook prima werken voor voer.
De wereld als snuffelmat
Soms hebben jij en je hond misschien even geen zin om te trainen. Is het koppie vol? Gebruik dan de wereld als snuffelmat. Gooi ik brokjes thuis op de grond, dan moet Pluk er niets van hebben. Maar buiten is alles anders. Soms moet ik hem een beetje aansporen door eerst wat snoepjes te strooien, maar uiteindelijk zoekt hij net zo graag naar zijn brokjes. Ik gooi ze op het gras, tussen de blaadjes of verstop ze op bankjes of speeltoestellen. Pluk vindt het fantastisch. Met zijn staart in de propeller stand, zoekt hij het hele gras af. En zelfs de kleinste stukjes weet hij te vinden. Naast dat hij op deze manier zijn hoognodige voedingsstoffen binnenkrijgt, is het snuffelen en speuren ook een goede manier om rust in zijn kop te creëren en even te resetten.
De hans-en-grietje methode
Toch is het ook wel zo fijn als je hond binnen ook gewoon zijn bakje leeg eet. Pluk krijgt naast brokken ook vers vlees, en eerlijk is eerlijk, ik vind dat gewoon echt te smerig om mee naar buiten te nemen. Zo’n bakje vlees vindt hij echter maar saai. Bij Pluk werkt het vaak als hij even op gang geholpen wordt. Het beginnen is lastig. Maar als hij eenmaal wat eet, dan eet hij ook gelijk alles op. Om hem te stimuleren, leg ik daarom soms een spoor van snoepjes door het huis die eindigen bij, en een beetje in, zijn voerbak. 9 van de 10 keer eet hij na het spoor, ook gelijk zijn bakje leeg! Dit zal misschien niet voor elke hond werken, maar het is zeker het proberen waard.
De picknick tactiek
Ik noem het picknicken, omdat ik altijd een kleedje neer leg. Maar eigenlijk is het ‘puzzelen’, ‘snuffelen’ of hoe je het ook wilt noemen. De picknick tactiek kent verschillende variaties. Soms strooi ik brokjes en snoepjes uit op het kleed en gooi ik er vervolgens zijn speelgoedmand over heen. Soms verstop ik brokjes in handdoeken, kleedjes, dozen, toilet-rolletjes of eierdozen. En soms komen de ‘officiële’ voer speeltjes uit de kast. Ballen met snoepjes erin, puzzels, snuffelmatten. Er zijn zoveel mogelijkheden om je hond te laten eten en gelijk mentaal uit te dagen!
De acceptatie
Acceptatie is zoals altijd het toverwoord. Sommige honden eten veel, sommige honden eten weinig. Pluk reguleert zijn eigen voedingsinname lijkt het. Soms eet hij even goed, en soms eet hij even wat minder. Ik heb geleerd niet meer in paniek te raken als hij een maaltijd of twee over slaat. Hoewel hij zich elke dag een ongeluk rent en zo weinig eetlust heeft, hij blijft altijd netjes op gewicht. Misschien wat aan de lichte kant, maar dat hoort bij hem. Zolang hij op hetzelfde gewicht blijft en nog steeds zijn energieke zelf is, maak ik me geen zorgen meer (tenminste, dat probeer ik dan).
Gerelateerde artikelen
Productreview – Ik test de Butternut Box!
Door: Hulphond Tynke
Interview met Nick, Country Director Benelux bij Butternut Box
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren: de dag dat ik mijn kleine schattige abrikoos pluizenbolletje eindelijk mocht ophalen. Het was ook de dag dat ik ...
Pluk heeft ergens in zijn leven een trim/tafel/dierenarts-trauma’tje op gedaan. Hoe en waar precies blijft een puzzeltje. Waarschijnlijk is mijn kleine meneertje gewoon heel erg gevoelig en was er ...
Een online voedingsadvies voor de hond. Misschien heb jij hier nog nooit van gehoord, maar ik zit al enige tijd met mijn handen in mijn haar omtrent Pluk zijn ...
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
Help! Mijn hond is een moeilijke eter. Toen ik wist dat mijn pup een cocker kruising zou zijn, heb ik uiteraard wat onderzoek gedaan naar het ras. Eén van de dingen waarvoor wordt gewaarschuwd, is dat je bij een cocker spaniël moet oppassen dat ze met hun grote bruine puppy ogen te veel eten aftroggelen om zich zo tonnetje rond te eten.
Een moeilijke eter
Ik bereidde me dus voor op een hond die alles zou eten wat los en vast zit. En ik kreeg: Pluk… Een hond die blijkbaar toch heel veel poedelgenen in zich mee draagt. Als puppy was zijn eten nog uiterst interessant stond hij kwispelend naast me tijdens de bereiding en schrokte hij alles op. Met moeite leerde ik hem braaf wachten met eten totdat ik ‘eet smakelijk’ had gezegd. Wat hij keurig deed. Maar langzaam nam het enthousiasme af. Ik kon ‘eet smakelijk’ zeggen totdat ik een ons woog. Maar hij begon niet met eten. Het eten was gewoon totaal niet interessant. Zelfs na het overstappen op vers vlees haalt meneer zijn neus soms nog op voor zijn prakkie. Inmiddels ben ik, al zeg ik het zelf, best creatief geworden met het ‘hoe krijg ik Pluk aan het eten’ proces. Voor alle mensen die ook moeilijke eters hebben en soms met het handen in het haar zitten, heb ik onze, soms wat gekke, technieken op een rijtje gezet.
LEESTIP: Foss wil niet eten deel 1
Werken voor voer
Brokken mee naar buiten en werken maar. Deze tip kregen wij toen Pluk lekker aan het puberen was. Naar buiten met dat eten, en werken zal hij. Belonen voor niet trekken en rust. En als je hond dat al goed onder de knie heeft, kunnen alle andere trucjes uit de kast getrokken worden. Zit. Wacht. Hier. Tussen. Breng. Naast. Voor. Achter. Alle commando’s worden hier bijna dagelijks geoefend. Zo blijven deze er goed in en eet meneer gelijk zijn buikje vol. Geef je vers vlees? Dan is deze methode wellicht een smerig karweitje, maar zeker niet onmogelijk. Je kunt er voor kiezen om de KVV te drogen bijvoorbeeld. En mocht het nou heel slecht weer zijn, binnen kun je natuurlijk ook prima werken voor voer.
De wereld als snuffelmat
Soms hebben jij en je hond misschien even geen zin om te trainen. Is het koppie vol? Gebruik dan de wereld als snuffelmat. Gooi ik brokjes thuis op de grond, dan moet Pluk er niets van hebben. Maar buiten is alles anders. Soms moet ik hem een beetje aansporen door eerst wat snoepjes te strooien, maar uiteindelijk zoekt hij net zo graag naar zijn brokjes. Ik gooi ze op het gras, tussen de blaadjes of verstop ze op bankjes of speeltoestellen. Pluk vindt het fantastisch. Met zijn staart in de propeller stand, zoekt hij het hele gras af. En zelfs de kleinste stukjes weet hij te vinden. Naast dat hij op deze manier zijn hoognodige voedingsstoffen binnenkrijgt, is het snuffelen en speuren ook een goede manier om rust in zijn kop te creëren en even te resetten.
De hans-en-grietje methode
Toch is het ook wel zo fijn als je hond binnen ook gewoon zijn bakje leeg eet. Pluk krijgt naast brokken ook vers vlees, en eerlijk is eerlijk, ik vind dat gewoon echt te smerig om mee naar buiten te nemen. Zo’n bakje vlees vindt hij echter maar saai. Bij Pluk werkt het vaak als hij even op gang geholpen wordt. Het beginnen is lastig. Maar als hij eenmaal wat eet, dan eet hij ook gelijk alles op. Om hem te stimuleren, leg ik daarom soms een spoor van snoepjes door het huis die eindigen bij, en een beetje in, zijn voerbak. 9 van de 10 keer eet hij na het spoor, ook gelijk zijn bakje leeg! Dit zal misschien niet voor elke hond werken, maar het is zeker het proberen waard.
De picknick tactiek
Ik noem het picknicken, omdat ik altijd een kleedje neer leg. Maar eigenlijk is het ‘puzzelen’, ‘snuffelen’ of hoe je het ook wilt noemen. De picknick tactiek kent verschillende variaties. Soms strooi ik brokjes en snoepjes uit op het kleed en gooi ik er vervolgens zijn speelgoedmand over heen. Soms verstop ik brokjes in handdoeken, kleedjes, dozen, toilet-rolletjes of eierdozen. En soms komen de ‘officiële’ voer speeltjes uit de kast. Ballen met snoepjes erin, puzzels, snuffelmatten. Er zijn zoveel mogelijkheden om je hond te laten eten en gelijk mentaal uit te dagen!
De acceptatie
Acceptatie is zoals altijd het toverwoord. Sommige honden eten veel, sommige honden eten weinig. Pluk reguleert zijn eigen voedingsinname lijkt het. Soms eet hij even goed, en soms eet hij even wat minder. Ik heb geleerd niet meer in paniek te raken als hij een maaltijd of twee over slaat. Hoewel hij zich elke dag een ongeluk rent en zo weinig eetlust heeft, hij blijft altijd netjes op gewicht. Misschien wat aan de lichte kant, maar dat hoort bij hem. Zolang hij op hetzelfde gewicht blijft en nog steeds zijn energieke zelf is, maak ik me geen zorgen meer (tenminste, dat probeer ik dan).
Gerelateerde artikelen
Productreview – Ik test de Butternut Box!Door: Hulphond Tynke
Interview met Nick, Country Director Benelux bij Butternut BoxDoor: Redactie
Review: DogSuppy-supplement tegen jeukDoor: Tommy
Tags