Whaaaa een hond!

In mijn vorige blog vertelde ik over Urban en zijn gedrag ten opzichte van andere honden.

Ik denk dat dit voor veel hondenbaasjes een welbekend probleem is: Je bent aan het wandelen met je hond, in de verte zie je een andere hond naderen. Jou hond ziet hem ook en begint vervolgens te trekken, te staren, te blaffen en in het ergste geval uit te vallen, waarmee hij jou als baasje aan de lijn meetrekt in de richting van de andere hond. Geen ontspannen situatie en het kost je ook nog eens een zere arm of in het ergste geval lig je plat op je buik!

Probleem zo opgelost

Zolang jou hond nog een kleine puppy is, is dit nog te hanteren. Wordt hij echter groter en zwaarder, dan wordt het al gauw een strijd tussen jou gewicht en dat van de hond. Veel hondentrainers en gedragskundigen bloggen, vloggen en schrijven hierover op internet. De pasklare oplossingen lijken zo simpel als zij filmpjes vertonen, binnen 5 minuten lijkt het probleem opgelost. Probeer je het echter zelf met je eigen hond, dan blijkt hier weinig van terecht te komen!

Opgewonden

Met Urban ben ik al van jongs af aan bezig om dit gedrag te laten verminderen en te stoppen. We zijn al van heel ver gekomen. Van pups af aan vertoonde hij dit opgewonden gedrag bij eigenlijk alles wat hij tegenkwam: paarden die langsliepen op straat, een rollende kliko, voetballende kinderen, een fietser die stil stond op een plaats waar het niet hoorde in zijn ogen…..je kon het zo gek niet verzinnen of hij reageerde erop.

Afstand

Het gedrag van Urban maakte, dat ik eigenlijk al rond speurend naar komend ‘gevaar’ rondliep tijdens een wandeling. Toen ik me bewust werd gemaakt van dit gedrag, merkte ik pas hoeveel ik van deze spanning overbracht op Urban. Dit scheelde al heel veel, maar we waren er nog lang niet!
Wanneer we iets tegenkwamen wat Urban spannend vond, namen we afstand. Het liefste uiteraard voordat hij gespannen gedrag vertoonde, maar hij moest de prikkel wel gezien hebben. Tegelijkertijd gooide ik kleine voertjes op de grond in het gras om hem te laten snuffelen en zoeken, zodat hij zijn spanning hierdoor kwijt kon raken. Wanneer hij keek naar hetgeen hij spannend vond op een ontspannen manier, prijsde ik hem met ‘goed zo’. Dit heeft geleid tot een soort ‘mechanisme’ dat hij nu gaat snuffelen als hij iets ziet wat hij spannend vind.

BAT 2.0

Afgelopen juni heb ik het 2-daags seminar BAT 2.0 van Grisha Stewart bezocht in België. Dit seminar was zonder hond. Grisha leerde ons in deze dagen de beginselen en werkwijze van BAT uit. BAT staat voor Behavior Adjustment Training. Ik had haar boeken al gelezen en haar werkwijze spreekt mij zeer aan. Tijdens deze seminar was er veel ruimte voor casussen en het zelf oefenen met de lijn. Ik heb in dit weekend enorm veel geleerd over hondengedrag en neem deze ervaring ook weer mee in mijn dagelijkse wandelingen met Urban. Het belangrijkste wat ik toch wel geleerd heb tijdens dit weekend is om je hond pas iets aan te bieden wanneer hij eraan toe is. Ook een eye-opener was dat je je niet moet laten leiden door allerlei opmerkingen van mensen die je krijgt tijdens een wandeling. Jij bent de beschermer van jou hond en alleen jij weet wat het beste voor hem is!
In een volgend blog kan/wil ik wel meer vertellen over BAT 2.0 wanneer hier interesse in is.

Blijven oefenen

Op deze manier heeft Urban al heel wat spannende zaken overwonnen, paarden zijn geen probleem meer, voetballende mensen kan hij gewoon passeren zonder te blaffen en nog veel meer zaken die je eigenlijk tijdens iedere wandeling wel tegen kan komen. Honden echter…..dat blijft een uitdaging!
We blijven lekker oefenen met hem, de ene keer gaat het beter dan de andere. Ik probeer alleen altijd op een positieve manier een wandeling af te sluiten met hem, zodat die ervaring het beste in zijn geheugen zit.

Reageren op deze blog? Heel graag, ik ben ook reuze benieuwd naar jullie ervaringen als lezers met honden die dit gedrag vertonen. Van elkaar kunnen we leren!

Gerelateerde artikelen

Tags