Een hond kan ook wagenziek worden. Guus is wagenziek en dat begint eigenlijk al van pups af aan. Gelukkig heeft Guus de oplossing gevonden tegen het ziek zijn in de auto. Guus vertelt je er zelf alles over;
Wagenziek als pup
Zoals ik in een vorige blog al schreef ben ik een paar flink wagenziek geweest als pup. Daardoor werd mijn afkeer van de auto steeds groter. Zodra ik merkte dat we de straat overstaken om naar de auto te gaan ging ik gelijk in de ankers. No way dat ik in de auto ging. Best onhandig voor mijn vrouwtje aangezien ik drie keer in de week mee ga naar haar werk, een keer per week naar de hondentraining en de losse ritjes ergens naar toe.
Eerste keer misselijk
Toen ik als pup werd opgehaald door mijn baasjes had ik nog nooit in een auto gezeten. Ik mocht heerlijk liggen op de achterbank, half bij mijn vrouwtje op schoot en dat vond ik eigenlijk wel prima. Toen we stopten bij een dierenwinkel omdat bleek dat mijn halsband nog veel te groot was maakte ik wat smakbewegingen bij het uitstappen. Mijn vrouwtje herkende dit van haar katten als een van hun misselijk is. Maar gelukkig gebeurde er niks.
Spugen in de auto
In de weken na mijn komst ging ik regelmatig mee in de auto om mee te gaan naar allerlei situaties voor de socialisatie. Al vrij snel ging het mis en spuugde ik alles onder. Gelukkig lag ik op een hondendeken. Maar jee wat voelde ik mij beroerd zeg en voelde me heel zielig. Helaas wonen wij in een woonwijk met veel drempels, rotondes en bochten. Ik kan je vertellen, dat dat niet fijn is voor een hondenmaag. Mijn baasjes reden als slakken over drempels en reden zo rustig mogelijk maar helaas ging het regelmatig toch mis. Ik voelde mij zo ellendig en begreep niet waarom zoveel honden autorijden leuk vinden. Ik kroop stilletjes in een hoekje op de achterbank wachtend tot ik er eindelijk weer uit mocht en hopende dat ik niet misselijk zou worden.
Niet meer in de auto
Mijn weerstand om naar de auto te gaan werd steeds groter. Vooral naar die van mijn vrouwtje omdat ik daar het meeste inzat en het meeste wagenziek was geweest. Daardoor nam ze een tijdje de andere auto mee. Dat hielp een heel klein beetje. Bij de baas zijn auto in de kofferbak met behulp van een loopplank vond ik het iets minder eng. Mijn vrouwtje haar auto heeft een te kleine kofferbak en wil mij graag kunnen zien. dus na verloop van tijd gingen we weer met haar auto in de hoop dat het beter zou gaan.
Lokken met snoepjes, negeren, niks hielp. Ik wilde niet naar de auto en bleef stokstijf staan ondanks dat ik al een tijd niet meer misselijk was geweest.
Oplossing tegen wagenzieke hond
Totdat mijn vrouwtje opeens een tip kreeg van iemand van de hondenschool voor druppels tegen wagenziekte bij honden. De druppels van Puur Tour krijg ik.
Een half uur voor het rijden kreeg ik een paar van die druppels. Je gelooft het of niet maar na een paar dagen had mijn vrouwtje het idee dat ik wat minder angstig in de auto was en minder misselijk.
Het gaat steeds beter
Op dit moment loop ik zonder morren naar de auto toe. Ik loop soms tot aan het portier en soms blijf ik op iets meer afstand.
Zelf in de auto klauteren doe ik nog steeds niet (ik ben niet zo’n klimmer) maar dat vindt mijn vrouwtje niet erg. Ze is al lang blij dat ik niet meer zo veel stress ervaar. Mijn vrouwtje zet mijn voorpootjes op de bank en geeft me dan een kontje en dan klik in de gordel. Soms blijf ik even kijken maar al vrij snel als we rijden ga ik liggen. Autorijden zal mijn hobby nooit worden maar ik vind het niet meer zo erg.
Gerelateerde artikelen
Tags
Een hond kan ook wagenziek worden. Guus is wagenziek en dat begint eigenlijk al van pups af aan. Gelukkig heeft Guus de oplossing gevonden tegen het ziek zijn in de auto. Guus vertelt je er zelf alles over;
Wagenziek als pup
Zoals ik in een vorige blog al schreef ben ik een paar flink wagenziek geweest als pup. Daardoor werd mijn afkeer van de auto steeds groter. Zodra ik merkte dat we de straat overstaken om naar de auto te gaan ging ik gelijk in de ankers. No way dat ik in de auto ging. Best onhandig voor mijn vrouwtje aangezien ik drie keer in de week mee ga naar haar werk, een keer per week naar de hondentraining en de losse ritjes ergens naar toe.
Eerste keer misselijk
Toen ik als pup werd opgehaald door mijn baasjes had ik nog nooit in een auto gezeten. Ik mocht heerlijk liggen op de achterbank, half bij mijn vrouwtje op schoot en dat vond ik eigenlijk wel prima. Toen we stopten bij een dierenwinkel omdat bleek dat mijn halsband nog veel te groot was maakte ik wat smakbewegingen bij het uitstappen. Mijn vrouwtje herkende dit van haar katten als een van hun misselijk is. Maar gelukkig gebeurde er niks.
Spugen in de auto
In de weken na mijn komst ging ik regelmatig mee in de auto om mee te gaan naar allerlei situaties voor de socialisatie. Al vrij snel ging het mis en spuugde ik alles onder. Gelukkig lag ik op een hondendeken. Maar jee wat voelde ik mij beroerd zeg en voelde me heel zielig. Helaas wonen wij in een woonwijk met veel drempels, rotondes en bochten. Ik kan je vertellen, dat dat niet fijn is voor een hondenmaag. Mijn baasjes reden als slakken over drempels en reden zo rustig mogelijk maar helaas ging het regelmatig toch mis. Ik voelde mij zo ellendig en begreep niet waarom zoveel honden autorijden leuk vinden. Ik kroop stilletjes in een hoekje op de achterbank wachtend tot ik er eindelijk weer uit mocht en hopende dat ik niet misselijk zou worden.
Niet meer in de auto
Mijn weerstand om naar de auto te gaan werd steeds groter. Vooral naar die van mijn vrouwtje omdat ik daar het meeste inzat en het meeste wagenziek was geweest. Daardoor nam ze een tijdje de andere auto mee. Dat hielp een heel klein beetje. Bij de baas zijn auto in de kofferbak met behulp van een loopplank vond ik het iets minder eng. Mijn vrouwtje haar auto heeft een te kleine kofferbak en wil mij graag kunnen zien. dus na verloop van tijd gingen we weer met haar auto in de hoop dat het beter zou gaan.
Lokken met snoepjes, negeren, niks hielp. Ik wilde niet naar de auto en bleef stokstijf staan ondanks dat ik al een tijd niet meer misselijk was geweest.
Oplossing tegen wagenzieke hond
Totdat mijn vrouwtje opeens een tip kreeg van iemand van de hondenschool voor druppels tegen wagenziekte bij honden. De druppels van Puur Tour krijg ik.
Een half uur voor het rijden kreeg ik een paar van die druppels. Je gelooft het of niet maar na een paar dagen had mijn vrouwtje het idee dat ik wat minder angstig in de auto was en minder misselijk.
Het gaat steeds beter
Op dit moment loop ik zonder morren naar de auto toe. Ik loop soms tot aan het portier en soms blijf ik op iets meer afstand.
Zelf in de auto klauteren doe ik nog steeds niet (ik ben niet zo’n klimmer) maar dat vindt mijn vrouwtje niet erg. Ze is al lang blij dat ik niet meer zo veel stress ervaar. Mijn vrouwtje zet mijn voorpootjes op de bank en geeft me dan een kontje en dan klik in de gordel. Soms blijf ik even kijken maar al vrij snel als we rijden ga ik liggen. Autorijden zal mijn hobby nooit worden maar ik vind het niet meer zo erg.
Gerelateerde artikelen
Wat als ik de puppytijd opnieuw zou kunnen doen?Door: Pluk
Wij krijgen een klein mens!Door: Yiska & Faf
Yiska is bangDoor:
Tags