x 
Hallootjes,
Deze blog staat in het teken van Yiska en haar angst. Begin februari is Yiska zich wezenloos geschrokken en sindsdien hebben we daar wat ‘problemen’ mee.
Manlief liep met Yiska over het industrieterrein. Daar is het normaal redelijk rustig en vrij van honden. Het is er namelijk niet heel aantrekkelijk om te wandelen met je hond. Wat het voor Yiska en Faf juist prettig maakt ivm hun reactiviteit naar onbekende honden. Deze keer stond er een auto geparkeerd waarin iemand aan het bellen was via de carkit. Het geluid was dus extra hard. Yiska schrok zich hier wezenloos van. Of het exact het geluid uit de auto was of dat het een ander geluid of geur was uit de omgeving dat mee speelde dat weten we niet. Ze leek op het geluid in de auto te reageren.
Sinds dit voorval is Yiska nog behoorlijk schrikachtig. Gelukkig is het al een stuk minder, maar hier hebben we al veel en hard aan gewerkt. Het kan behoorlijk moeilijk zijn, om aan de slag te gaan met de angst van je hond.
Achterhalen waar de angst vandaan komt
Het is belangrijk te weten waar de angst vandaan komt. Door te weten waar de angst vandaan komt kan je er pas mee aan de slag gaan. In dit geval heeft Daniël redelijk goed kunnen achterhalen wat de trigger was. Het interessante was dat Yiska na dit voorval bang was voor van alles. Het schrikken had niks meer te maken met auto’s waar in gebeld werd. Ze schrok van werkelijk alles wat haar (onaangenaam) verraste.
Hoe ga je met angst om?
Nu kan je denken dat Yiska zich niet zo moet aanstellen. Maar in werkelijkheid stelt ze zich niet aan. Yiska heeft te maken met angst. Ze is bang. Dit kan ik als haar baasje niet negeren. En dit geldt voor elke hond op deze aardbol. Dit zouden we eigenlijk niet mogen negeren. En wel om het volgende.
Op Instagram heb ik een reel over Yiska’s angst gedeeld. Waarin ik vertel dat ik toegeef aan Yiska’s angst en dat ik met haar mee loop wanneer zij hier van wilt ‘vluchten’. Ik kreeg heel terecht de vraag;
‘Maar als je toegeeft aan de angst van je hond. Bevestig je dan niet dat er daadwerkelijk iets is om bang voor te zijn?’
Dat is een hele goede vraag. Het is goed om daar bij stil te staan. Je hond is bang voor iets met een reden. Voor de hond in kwestie is er op dat moment echt een reden om bang te zijn. Dat mogen wij mensen niet onderschatten. Neem het voorbeeld van de beller in de auto. Dat is voor ons mensen heel gewoon. Maar voor Yiska was er op dat moment iets wat haar enorm liet schrikken. Het kon het geluid zijn. Het kon de geur zijn die uit de auto kwam. Wij mensen waarnemen de wereld op een heel andere manier dan onze honden.
Wanneer je de angst zou negeren en toch door wilt lopen met je hond dan kan je je hond traumatiseren. Al is de kans aanwezig dat je hond al een klein trauma heeft opgelopen wanneer het zich wezenloos was geschrokken. Een trauma oplopen is zo gebeurd. Het overwinnen is een stuk moeilijker.
Wat te doen wanneer je hond plots heel bang wordt?
Wanneer een hond bang is kan je 2 dingen doen.
- Flooding: je hond mee sleuren aan de lijn en toch langs de trigger lopen waar hij zo bang voor is.
- Of je hond steunen: hem de keus geven om er wel of niet langs te lopen. De tijd geven om de trigger van een afstand(je) te bekijken/besnuffelen. Erna weer omdraaien en een andere route lopen.
Door je hond te pushen help je je hond niet. Je hond mee sleuren naar dat wij hij eng vindt is ethisch gezien niet heel vriendelijk. Stel; Jij bent super bang voor een rat. Jij rent naar je partner en vraagt om steun. Maar ipv dat je partner je steunt, zegt je partner tegen je ‘zoek het uit’. Of sterker nog hij dwingt je om naar de rat toe te gaan. Daarmee ben jij helemaal niet geholpen. Sterker nog, je bent nog steeds bang voor die rat en je vertrouwen in je partner is geschaad.
Voor je hond geldt dit ook. Je hond zal zich in de steek gelaten voelen. De angst kan ook toenemen doordat hij opnieuw wordt gedwongen langs die enge trigger te lopen. Als je dit blijft herhalen met je hond dan kan hij ook gaan uitvallen naar de enge trigger. Dan zou jij als baasje je hond kunnen straffen. Dan gaat het helemaal averechts. Je hond heeft steun nodig en hij krijgt het tegenovergestelde. Door op alles nee te zeggen, wat je hond jou probeert te vertellen, zal je hond uiteindelijk gaan denken dat alles wat hij doet niet helpt. Je hond geeft het op. Dit noemen we aangeleerde hulpeloosheid. In dit stadium lijkt het alsof je hond jou gehoorzaamt. Maar in werkelijkheid is je hond uitgedoofd. Dit wil je niet voor je hond.
Ik kies daarom voor optie 2. Mijn hond steunen. Hiermee bevestig je inderdaad dat er een trigger is waar je hond bang voor is op dat moment. Trainen om daar weer langs te lopen komt later weer. Door je hond te steunen weet je hond dat hij wat aan je heeft. Ook wanneer hij bang is. Neem je hond mee naar een plaats die niets te maken heeft met de trigger. In Yiska’s geval had ik haar die middag mee genomen naar het bos. Nadat ze die ochtend zo enorm was geschrokken.
Hoe pak je de training aan?
Geef je hond de tijd. Ik kies er zelf voor om de 1e week de plaats waar het gebeurde te ontwijken. Pas na een week loop ik richting die ene plaats. Aan Yiska kan ik goed zien of ze er aan toe is of niet. Wilt ze erheen dan gaan we erheen. Hier beloon ik haar voor met wat lekkers. Wanneer zij aangeeft tijd nodig te hebben dan nemen we die tijd.
Dit kan ze op heel verschillende manieren aangeven. Stil staan, weg willen of trekken aan de lijn. Let hierbij ook heel goed op de lichaamstaal en kalmerende signalen van je hond.
Het beste is om te voorkomen dat je hond weer bang wordt. Wees er scherp op dat je niet te snel loopt. Neem de tijd om je hond te observeren en keer op tijd weer om, als je ziet dat je hond spanning opbouwt en/of bang wordt.
Heel belangrijk. Beloon voor alles wat je hond goed doet. Zorg dat het leuk is. Doe op een veilige afstand van de enge trigger wat kleine oefeningen. Zoals een ‘hand touch’ of het vangen van snackies.
Als je hond die simpele oefeningen niet wilt doen heb je kans dat hij al te gespannen is. Dan kan hij de oefeningen niet doen en heeft dit niets te maken met de oefening niet willen doen. Neem meer afstand en probeer het nog eens. Of wandel weer terug.
Tijd
Dit hoeft niet allemaal op 1 dag plaats te vinden. Ook niet binnen 1 week. Train op het tempo van je hond. Zorg ervoor dat je training succes oplevert voor je hond (en voor jezelf). Hiermee bereik je het meeste en is het voor jullie allebei fijn.
Yiska
Yiska is momenteel bijna weer de oude. Soms heeft ze nog momenten dat ze schrikt van dingen waar ze voorheen nooit wat om gaf. Ze is onze dappere meid.
Hopelijk vonden jullie dit een leuke blog om te lezen.
Tot de volgende!
Liefs,
Shawnee, Yiska & Faf
Bianca
Erg herkenbaar! Rocky is eens geschrokken van een slagboom, die omhoog ging voor een auto. Sindsdien was hij niet alleen bang voor slagbomen, maar ook voor langzaamrijdende auto’s en stilstaande auto’s met draaiende motor. Met de auto’s zijn we inmiddels al weer een stuk opgeschoten, maar slagbomen zijn wat lastiger te vinden op veilige plekken. Wij hebben overigens ook voor je tweede optie gekozen. Meesleuren is niet bij ons opgekomen.