Het is alweer een tijd geleden dat de vorige blog online kwam omtrent Foss en het niet willen eten. Het is echter iets waar ik me nog dagelijks mee bezighoud, ook al gaat het nu gepaard met minder zorgen en stress.
Niet eten, wel functioneren
Nadat Foss begin april was gestopt met eten, heb ik het eerst een aantal dagen aangekeken. Hoe kan het nou dat hij ineens zijn bak niet meer wil leegeten? Zomaar, van de een op de andere maaltijd? Ik dacht eerst dat het een gedragsdingetje was. Een voorkeur voor een bepaalde smaak KVV, eigenwijs zijn. Zo heb ik dus 10 (!!!) dagen volgehouden om hem gewoon telkens zijn KVV voor te schotelen (waar hij dan uiteindelijk niks van at, waardoor ik weer gefrustreerd raakte). Op wonderbaarlijke wijze bleef Foss wel gewoon poepen, goed drinken en was hij even actief als eerst: hij wilde nog altijd veel rennen, spelen en zwemmen.
Dierenarts
Na 10 dagen vond ik het genoeg geweest. Ik ging naar de dierenarts, en zij wist eigenlijk niet zo goed wat zij ermee aan moest. Een gedragsding was het, een hond aan het begin van zijn puberteit: ‘hij test je uit’. Oké, als jij het zegt, ik houd nog wel even vol. Ik kreeg van de dierenarts blikvoer mee dat elke hond, naar haar zeggen, binnen een paar seconden verslindt. Je raadt het al, Foss moest er niks van weten. Ondertussen begon ik me toch echt zorgen te maken. Ik kwam op een punt dat ik boos werd op Foss omdat hij niet wilde eten, iets wat natuurlijk alleen maar averechts werkt. Het was extra moeilijk omdat mijn eigen dierenarts geen voorstander is van een KVV/BARF/rauwvoer-dieet en het voor mij voelde alsof ik een slechte ‘hondenmoeder’ was door mijn hond rauw te voeren terwijl hij er toch klaarblijkelijk niks van moest hebben.
Dwangvoeren
Ik begon met dwangvoeren, wat heftiger klinkt dan het is. Ik opende zijn bek, legde er een hapje KVV in en liet het hem doorslikken. Hij vond het niet leuk, maar ik wilde gewoon dat hij voeding binnen kreeg. Hij was nota bene volop in de groei. ’s Avonds voor het slapengaan legde ik altijd een grote hand Acana brokjes bij hem in de bench. Rond half 2 ’s nachts werd ik dan telkens wakker van het geluid dat hij dat ineens aan het opeten was. Moest ik hem dan helemaal overzetten op Acana? Zou hij dan eindelijk eten? Nee hoor! Ik bood hem Acana als ‘maaltijd’ aan, maar hij haalde letterlijk zijn neus ervoor op.
Op een bord in plaats van in een bak?
Je bereikt een punt dat je van alles gaat proberen om je hond aan het eten te krijgen. Wil hij het wel eten als het op een bord ligt? Wil hij het uit mijn hand eten? Wil hij het eten als er een andere hond bij is? Wil hij een andere smaak KVV? Wil hij een ander merk KVV? Wil hij brokken? Wil hij een ander merk brokken? Wil hij….?!?!?! Nee, nee, en nog eens nee. Foss liet de andere hond het vlees letterlijk van zijn bord af eten en het boeide hem niks, nada, noppes. Gek genoeg wilde hij al die tijd wél sperziebonen eten, en koekjes. Maar ja, daar wordt een pup natuurlijk niet groot op.
Ringworm?!
Op een gegeven moment begon zijn vacht uit te vallen. De hoeveelheden haar die er elke keer op de grond lagen waren echt. niet. normaal. Foss heeft geen ondervacht, en wat je kon zien was dat zijn dekharen aan het uitvallen waren/afbraken. Dat begon op het midden van zijn rug en trok verder naar achter. Er viel niet tegenaan te stofzuigen. En het was geen periode waarin honden normaal gesproken in de rui gaan. Op dat moment zelf bracht ik het gek genoeg nog niet in verbinding met het niet willen eten, maar ik dacht dat hij wellicht ringworm had. Hup, naar de dierenarts. Nee, geen ringworm, perfect gezonde hond. Oké…
Blogreeks
In het vervolg van deze blogreeks ga ik verder in op de vragen die ik mij op dat moment stelde. Daarnaast zal ik onder meer vertellen over wat ik tot nu toe heb ‘geleerd’ over Foss, voeding, energetische balans en hoe alles in het lichaam met elkaar in verbinding staat. Ik zou het leuk vinden als jullie laten weten wat jullie van deze blogs vinden! Lezen jullie gezellig mee?
LEESTIP: Foss wil niet eten – deel 3
Gerelateerde artikelen
Tags
Het is alweer een tijd geleden dat de vorige blog online kwam omtrent Foss en het niet willen eten. Het is echter iets waar ik me nog dagelijks mee bezighoud, ook al gaat het nu gepaard met minder zorgen en stress.
Niet eten, wel functioneren
Nadat Foss begin april was gestopt met eten, heb ik het eerst een aantal dagen aangekeken. Hoe kan het nou dat hij ineens zijn bak niet meer wil leegeten? Zomaar, van de een op de andere maaltijd? Ik dacht eerst dat het een gedragsdingetje was. Een voorkeur voor een bepaalde smaak KVV, eigenwijs zijn. Zo heb ik dus 10 (!!!) dagen volgehouden om hem gewoon telkens zijn KVV voor te schotelen (waar hij dan uiteindelijk niks van at, waardoor ik weer gefrustreerd raakte). Op wonderbaarlijke wijze bleef Foss wel gewoon poepen, goed drinken en was hij even actief als eerst: hij wilde nog altijd veel rennen, spelen en zwemmen.
Dierenarts
Na 10 dagen vond ik het genoeg geweest. Ik ging naar de dierenarts, en zij wist eigenlijk niet zo goed wat zij ermee aan moest. Een gedragsding was het, een hond aan het begin van zijn puberteit: ‘hij test je uit’. Oké, als jij het zegt, ik houd nog wel even vol. Ik kreeg van de dierenarts blikvoer mee dat elke hond, naar haar zeggen, binnen een paar seconden verslindt. Je raadt het al, Foss moest er niks van weten. Ondertussen begon ik me toch echt zorgen te maken. Ik kwam op een punt dat ik boos werd op Foss omdat hij niet wilde eten, iets wat natuurlijk alleen maar averechts werkt. Het was extra moeilijk omdat mijn eigen dierenarts geen voorstander is van een KVV/BARF/rauwvoer-dieet en het voor mij voelde alsof ik een slechte ‘hondenmoeder’ was door mijn hond rauw te voeren terwijl hij er toch klaarblijkelijk niks van moest hebben.
Dwangvoeren
Ik begon met dwangvoeren, wat heftiger klinkt dan het is. Ik opende zijn bek, legde er een hapje KVV in en liet het hem doorslikken. Hij vond het niet leuk, maar ik wilde gewoon dat hij voeding binnen kreeg. Hij was nota bene volop in de groei. ’s Avonds voor het slapengaan legde ik altijd een grote hand Acana brokjes bij hem in de bench. Rond half 2 ’s nachts werd ik dan telkens wakker van het geluid dat hij dat ineens aan het opeten was. Moest ik hem dan helemaal overzetten op Acana? Zou hij dan eindelijk eten? Nee hoor! Ik bood hem Acana als ‘maaltijd’ aan, maar hij haalde letterlijk zijn neus ervoor op.
Op een bord in plaats van in een bak?
Je bereikt een punt dat je van alles gaat proberen om je hond aan het eten te krijgen. Wil hij het wel eten als het op een bord ligt? Wil hij het uit mijn hand eten? Wil hij het eten als er een andere hond bij is? Wil hij een andere smaak KVV? Wil hij een ander merk KVV? Wil hij brokken? Wil hij een ander merk brokken? Wil hij….?!?!?! Nee, nee, en nog eens nee. Foss liet de andere hond het vlees letterlijk van zijn bord af eten en het boeide hem niks, nada, noppes. Gek genoeg wilde hij al die tijd wél sperziebonen eten, en koekjes. Maar ja, daar wordt een pup natuurlijk niet groot op.
Ringworm?!
Op een gegeven moment begon zijn vacht uit te vallen. De hoeveelheden haar die er elke keer op de grond lagen waren echt. niet. normaal. Foss heeft geen ondervacht, en wat je kon zien was dat zijn dekharen aan het uitvallen waren/afbraken. Dat begon op het midden van zijn rug en trok verder naar achter. Er viel niet tegenaan te stofzuigen. En het was geen periode waarin honden normaal gesproken in de rui gaan. Op dat moment zelf bracht ik het gek genoeg nog niet in verbinding met het niet willen eten, maar ik dacht dat hij wellicht ringworm had. Hup, naar de dierenarts. Nee, geen ringworm, perfect gezonde hond. Oké…
Blogreeks
In het vervolg van deze blogreeks ga ik verder in op de vragen die ik mij op dat moment stelde. Daarnaast zal ik onder meer vertellen over wat ik tot nu toe heb ‘geleerd’ over Foss, voeding, energetische balans en hoe alles in het lichaam met elkaar in verbinding staat. Ik zou het leuk vinden als jullie laten weten wat jullie van deze blogs vinden! Lezen jullie gezellig mee?
LEESTIP: Foss wil niet eten – deel 3
Gerelateerde artikelen
Cannabis voor honden? CBDA nader toegelicht!Door: Redactie
Jouw acties hebben gevolgenDoor: Vaös & Lein
Ook jouw hond kan bloeddonor worden!Door: Trevor
Tags