Zelfbeheersing en zelfvertrouwen, les 2

Tijd voor lesavond 2. Poeh. Ik moest even zin maken, want maandag was ik al naar school geweest, en vandaag natuurlijk mee naar het werk van mijn vrouwtje. Ik bleef liever slapen, maar dat mocht natuurlijk niet.

Lees ook mijn blog over lesdag 1

Meer rust

Ik hoefde vandaag niet te blaffen. Ik was wel wat aan het trekken aan de lijn omdat ik het wel weer spannend vond, maar verder hield ik mij rustig. We gingen gelijk de kleedjesoefening doen. Omdat ik best moe was, ging ik er al vrij snel op liggen en bleef ik maar een beetje  kijken naar dat gekke gestaar van mijn vrouwtje naar het kleed. Soms keek ik dan ook naar het kleedje en dan kreeg ik wat lekkers.

Sporten

Opeens ging mijn vrouwtje heel iets met haar billen van het krukje en dan weer zitten. Als ik dan nog steeds lag, kreeg ik een voertje. Nou, ik vond het prima, want ik lag lekker en keek wat zij toch deed. Telkens ging ze iets hoger van haar krukje voor ze weer ging zitten en ik iets kreeg. Uiteindelijk bleef ze staan, en ik bleef nog steeds braaf liggen. Volgens mijn vrouwtje was het heel zwaar, want het krukje was heel laag. Daar steeds van opstaan viel niet mee. Oeps, dat wordt spierpijn.

Nog twee oefeningen

Gelukkig mocht ze daarna weer zitten en kreeg ze een bakje waar voertjes in gingen. Ik lag nog steeds prima en ze hield dat bakje voor mijn neus. Ik snapte al gelijk dat ik naar haar moest kijken. Als ik dat deed, dan pakte ze met haar andere hand een voertje, dat ze dan aan mij gaf met een “alsjeblieft”.

Het werd steeds wat lastiger, maar ik deed het super. Ik moest steeds langer kijken voordat ik wat kreeg, en toen werd het bakje ook nog eens tussen mijn voorpootjes gezet. Mijn vrouwtje werd helemaal verlegen van mijn gekijk. We zaten maar naar elkaar te kijken, en telkens kreeg ik wat.

Daarna was het tijd voor de laatste oefening. Mijn vrouwtje ging staan met in beide handen een paar voertjes. De armen hield ze zijwaarts. Ik moest dan naar haar kijken in plaats van naar haar handen. Als ik dat dan deed, bewoog ze met haar hand naar de borst en zei “yes”, vervolgens kreeg ik dan met een “alsjeblieft” het voertje. Nou, na twee keer ging ik staan en keek rustig om mij heen. De armen van mijn vrouwtje verzuurden, maar ik had geen zin meer om naar haar te kijken. Zij mocht mij niet lokken en stond daar maar. Ze vond dat wel jammer, maar vond het ook wel weer knap dat ik zo rustig bleef.

Genoeg te oefenen dus, en we mochten weer naar huis. Je snapt dat ik daar helemaal opperdepop was na die drukke dagen. Gelukkig zijn mijn vrouwtje en ik op woensdag lekker vrij.

Leuk om weer eens in groepsverband te trainen. Lezen jullie weer mee hoe de volgende les is gegaan?
Tot de volgende keer, poot van Guus

Gerelateerde artikelen

Tags