Vuurwerk, het is weer zover

Hoe is het dit jaar met Sennah en zijn vuurwerk angst? Tijdens de jaarwisseling van 2018 -2019 bleek Sennah heel angstig. Met wat hulpmiddelen kwamen we de maanden door. (lees Sennah is bang voor vuurwerk) Nu is het al weer eind november 2020 en zijn er al zeker weer knallen te horen. Hoe staat het er tot nu toe voor?

Sennahs angst dit jaar

Wat ik lastig blijf vinden zijn de onverwachtse knallen die soms al eind oktober te horen zijn. Ik ben er dan niet op berekend en schrik dan zelf ook. Wat Sennah dan weer voelt als een versterking van zijn angst. Sennah is erg alert op mij en hij spiegelt mij enorm. Dat maakt deze situaties niet altijd makkelijk.

De eerste knal was dit jaar tijdens onze cursus Agility. Sennah vindt Agility echt helemaal te gek en is altijd over enthousiast, maar door de knal schrok hij zo dat hij midden op het veld bevroor. Niks kwam bij hem aan. Gelukkig kreeg ik direct een idee; Wat als ik bij een horde ga staan en hem het commando hoog geef? Ik klikte de riem los (het veld is gelukkig omheind met een hoog hek) en liep het parcours in. Met het commando hoog gaf ik Sennah het seintje dat hij mocht gaan springen en tot mijn opluchting kwam die aangerend en sprong hij door het parcours! Yes! Dit is dus een manier om hem uit zijn angst te krijgen. Tijdens deze les knalde het nog een aantal keer en het lukte mij steeds om met deze techniek Sennah uit zijn angst te krijgen.

Sinds deze les geef ik, op advies van de trainer, bij elke knal een koekje. Of we nou buiten, binnen of op het veld staan knal = koekje. En jeetje wat merk je dan dat er al veel knallen zijn….

Koekje, Koekje, Koekje..

Omdat wij Sennah bij elke knal een koekje (1/4 Frolic) geven ben je je nog bewuster van het aantal knallen op een dag. De ene avond hoor je niks en de andere avond blijf ik koekjes uitdelen aan Sennah. Soms moet ik het bakje op tafel aanvullen omdat de koekjes op zijn…

Gelukkig lijkt met de tijd deze techniek wel te werken. Als hij op zijn plaats ligt en er een knal is buiten kijkt hij op en wacht op zijn koekje. Tijdens de wandeling doet hij precies het zelfde. Sennah kijkt na een knal op, pakt het koekje aan en wandelt daarna, wel iets minder ontspannen, door!

Ondanks dat deze techniek blijkt te werken blijft Sennahs angst natuurlijk wel bestaan. En het mag er ook zijn! Bij de ene knal herstelt hij zich sneller dan bij de andere en dat is helemaal prima. Alles wat hij nu laat zien is al een vooruitgang! We zijn dan ook echt heel trots op hem.

Wat we naast de koekjes techniek ook doen is het wandelen in het donker zo veel mogelijk vermijden. Omdat het nu zo goed gaat willen we Sennah niet dwingen om te wandelen in het donker. Dit vindt hij gewoon nog steeds niet prettig in deze maanden. Iets wat we gewoon accepteren en onze wandelingen naar aanpassen.

Verschil

Tot nu toe is er een groot verschil met voorgaande jaren! Sennah reageert minder heftig. Het bevriezen tijdens een wandeling gebeurt bijna nooit meer, bij een knal zet hij niet direct het sprintje in naar huis en tot nu toe zijn de rondjes die we wel in het donker hebben moeten maken geen strijd geweest! Dit alles maakt dat het beter voelt dan voorgaande jaren. En misschien wel juist hierom gaat het ook goed. Wij zijn rustig en oké met de situatie iets wat Sennah aanvoelt! Hierdoor is hij ook rustig en voelt hij zich oké met de situatie.

Ik hoop dat we deze flow doorkunnen zetten tot het eind van het jaar! Mocht het Sennah toch allemaal te veel worden dan heb ik nog altijd het Thundershirt en de Bach Bloesem als hulpmiddel. Maar het gebruik hiervan wil ik zo veel mogelijk uitstellen.

Voorlopig blijven we de koekjes techniek gebruiken en wat extra wandelen want al die koekjes-kilootjes moeten er ook weer een keer af 😉

Gerelateerde artikelen

Tags