Sennah is bang voor vuurwerk

Tijdens de jaarwisseling van 2017-2018 was Sennah 3 maanden oud. Zijn eerste ervaring met vuurwerk. Het deed hem niks, en hij liep de dagen vooraf vrolijk buiten. Zo anders was het dit jaar…

Donder en bliksem

Ik stond net met Sennah buiten toen in de zomer van 2018 tijdens een onweersbui de bliksem in sloeg. Een flinke klap en een felle bliksemschicht. We schrokken allebei, maar ik herpakte mij snel en wou verder lopen. Sennah daarentegen was heel erg geschrokken en draaide zich van mij weg en ging op de straat zitten. Ik vermoed dat zijn angst voor onweer en vuurwerk hier is begonnen.

De weken voor oud en nieuw

Het begon al eind november. Tijdens onze avondwandeling, tussen 20.00 en 20.30 uur, werd er vuurwerk afgestoken. Sennah schrok, draaide zich direct van mij weg en ging zitten op de straat. Zijn ogen werden groot en zijn oren had hij plat. Zo heeft hij een paar minuten gezeten voordat hij weer met mij mee wou lopen.

Ach, af en toe een knal. We komen de weken wel door, dacht ik, maar dat viel vies tegen. Sennah begon de vuurwerkknallen te koppelen aan het donker buiten. Zo werd onze avondwandeling al gauw een strijd om naar buiten te gaan. We hebben toen besloten om de avondwandelingen met twee mensen te lopen. De ene had de riem vast en de andere spoorde Sennah aan als hij niet meer mee wou lopen. Dit was vaak nodig… Ook reden we regelmatig met de auto naar een verlicht wandelpad aan de rand van het dorp om in het ‘licht’ te lopen.  Wat een mazzel dat Sennah zo van auto rijden houdt.

Gelukkig leek Sennahs angst een beetje af te nemen. We konden weer onze gewone avondwandeling lopen. Hij was wel heel alert, maar hij liep mee. Dat was al een hele prestatie.

Thundershirt

Toen de avondwandelingen een strijd werden heb ik een Thundershirt gekocht. Misschien zou dit Sennah wat rust geven en kon hij wat meer ontspannen met ons meelopen?

De eerste keer dat hij het Thundershirt aankreeg, verzette hij geen poot. Het leek wel alsof hij dacht dat hij niet kon lopen! Een bolle rug, gespannen poten, hij hield zich helemaal stijf. Het was geen gezicht. Door op dat moment hersenwerkjes met hem te doen begon hij zich te bewegen en al gauw liep hij met zijn shirt door de kamer.

Vanaf dat moment heeft hij zijn Thundershirt elke avondwandeling aan gehad, en dat ging prima. Hij liep er heel ontspannen mee rond. Ik denk zelf dat het Thundershirt Sennah de steun gaf die hij nodig had om weer onze gewone avondwandeling te maken.

 

De week voor oud en nieuw

Het was kerstvakantie, en dat was te merken. De knallen waren er niet alleen ’s avonds, maar ze waren nu ook steeds vaker overdag te horen. Gelukkig had ik de dagen tussen kerst en oud en nieuw vrij en had ik de tijd om lekker met Sennah de duinen of het bos in te gaan. In de duinen en het bos liep hij veel rustiger dan op straat.

Doordat het vuurwerk nu ook overdag te horen was, werd de avondwandeling weer een probleem. Van ons huis is het 2 straten oversteken en je bent bij een uitlaatveld, maar daarheen lopen was een heel gevecht. Dus pakten we weer de auto, en die parkeerden we  naast het uitlaatveld. Zo kwamen we dichtbij het veld en hoefden we maar een klein stukje te lopen. Helaas, zelfs dat werkte niet meer. De knallen waren te aanwezig voor Sennah, en hij wilde alleen maar voor de auto zitten.

De vuurwerkverkoop is gestart

De eerste dag van de vuurwerkverkoop, vrijdag 28 december, was verschrikkelijk voor Sennah. Overal geknal. Tijdens onze ochtendwandeling liep hij al met zijn staart tussen zijn poten. ’s Middags zijn we naar het bos gereden, zodat hij daar ontspannen kon lopen. Hij sprong de auto uit, liep het bos pad op, en direct volgde er een knal. Hij wist niet hoe snel hij weer naar de auto moest rennen! Trillend zat hij naast de auto op ons te wachten. Deze wandeling was alweer klaar. We hebben nog een paar pogingen gedaan op andere plekken, maar Sennah wou de auto niet meer uit.

Wij als baasjes vonden dit heel vervelend. Al sinds 8:00 uur die ochtend had hij niet meer geplast en gepoept. Hij zou nu toch wel weer moeten? Ik heb toen een berichtje gestuurd naar het baasje van Sennahs hondenvriendin Nova. ‘Mag ik met Sennah aan het eind van de middag even met jullie meelopen?’ Gelukkig kon dat en zijn we om 16:00 uur met de honden naar de duinen geweest. Eindelijk kon Sennah ontspannen lopen en werd hij afgeleid van al het geknal.

We besloten dat deze wandeling in de duinen maar gelijk de laatste was van de dag. Als we Sennah ’s avonds weer naar buiten moeten dwingen, werd het probleem alleen maar erger.

Bachbloesem

Sennahs angst werd op de dagen van de vuurwerkverkoop echt goed zichtbaar. Wat kon ik nu nog doen om hem de jaarwisseling door te helpen? Ik keek wat rond op internet en kwam de Bachbloesem-druppels tegen. Ik had gehoord dat dit kon helpen en besloot dan ook gelijk een flesje te halen. Sennah kreeg de eerste druppels 2 dagen voor de jaarwisseling. Niet heel ver van te voren, maar wie weet kon het hem nog helpen!

Ik ben zeer verrast door de werking. Voor het gebruik van de druppels zat Sennah alleen maar te trillen en was hij veel aan het hijgen. Na het gebruik van de druppels was hij weer meer zichzelf. Hij was nog wel alert, maar kon zich tussen de knallen door sneller ontspannen.

Oudejaarsdag

Het was zover, Oudejaarsdag. ’s Morgens hebben we een rondje door het dorp gelopen. Dat ging erg goed. Sennah reageerde wel op de knallen, die ook nu al weer te horen waren, maar ging niet verstijfd zitten op straat. Zou dit door de druppels komen? ’s Middags hebben we samen met Nova en twee andere hondenvriendinnen een wandeling gemaakt. Samen hebben de honden heerlijk kunnen rennen door het bos!

Aan het eind van de middag hadden we afgesproken om samen met Nova nog even naar de duinen te gaan. Samen renden ze over het zand. Maar het was van korte duur. Er waren heel veel knallen te horen. Sennah hoorde ze ook, en zijn houding veranderde. Ook klonken er een paar knallen heel dichtbij, er waren mensen vuurwerk aan het afsteken op de Soesterduinen! We hebben Sennah aangelijnd en zijn weer richting de auto gelopen. Hij was erg angstig en ging weer verstijfd zitten. Nova kwam hem nog halen, maar hij liep niet mee. Toen  hij het pad naar de parkeerplaats herkende, zette hij het op een lopen naar de auto.

’s Avonds zijn we bij Sennah thuis gebleven. Ons huis is goed geïsoleerd, en daardoor hoor je binnen niet veel geluiden van buiten. Ook hebben we de gordijnen dichtgedaan voor de flitsen. We hebben met zijn allen televisie gekeken, en Sennah lag voor de bank op een kleed. Bijna de hele avond heeft hij geslapen. Soms reageerde hij op een knal door op te kijken, maar legde daarna zijn kop weer neer.

De avond verliep rustig, en het was ook snel stil in de straat. Voor de nacht had ik Sennah nog één keer Bachbloesem-druppels gegeven zodat hij de nacht ook rustig door kwam.

Het nieuwe jaar

En nu is het alweer 2019! Zijn de problemen ook gelijk voorbij? Nee, dat helaas niet. Zolang het licht is buiten is er niks aan de hand, maar als het begint te schemeren wil Sennah niet meer naar buiten. Daar zijn we nu mee aan het werk. Overdag lopen we een groot rondje in het bos en komt Sennah aan zijn beweging. ’s Avonds rijden we met de auto naar een uitlaatstrook. Daar laten we Sennah uit, en vervolgens proberen we naar huis te lopen. Dat gaat de ene keer beter dan de andere. We gaan met kleine stapjes vooruit.

 

Gerelateerde artikelen

Tags