SUP met de hond

Hallo maatjes!

Deze keer ga ik jullie iets heel gaafs vertellen.

Afgelopen weekend zijn Yiska en ik met onze bazen naar het Eurofuncenter geweest, een watersport winkel in Zevenhuizen. Dat was weer een goede oefening voor Yiska, want zij moet zich leren gedragen in winkels en publieke omgeving. En ze deed het uitstekend!

Maar onze bazen waren met één van de winkeliers in gesprek en die man pakte steeds gigantische planken uit het rek. Hij legde uit dat dat een SUP is. SUP staat voor Stand Up Paddling. Dat werd ons uitgelegd. Nou ja, onze bazen wisten dat al. Want zij hebben al vaker ge-SUPt zonder ons. De bazen hebben twee van deze planken gekocht. Voor elke baas 1 en voor elke hond 1. Want, de bazen willen dat wij ook mee gaan op die vreselijk grote planken.

HOE DAN!? 
Dan staan we toch mega onstabiel? Toen we thuis kwamen, viel het mij nog mee dat de bazen ons niet gelijk mee namen naar de plas om de nieuwe aanwinst uit te testen. In plaats daarvan gingen we lekker bank hangen. Maar, de dag erna was het raak. En ik was de pineut.

Daar gingen we dan. Samen met de baas, bazin en een vriendin/collega van de bazin gingen we naar de plas achter ons huis. De baas moest eerst de SUP op pompen. Dat is dan wel weer handig. Die dingen kan je op pompen en leeg laten lopen. Want, 2 van die units van 12 voet in huis, is niet heel praktisch.

Mijn bazin deed mijn nieuwe zwemvest aan en ik mocht lekker zwemmen. Dat gaat makkelijk met zo’n vest. (Konden ze dat ding niet wat eerder voor mij kopen)?
Het zwemvest is natuurlijk voor extra veiligheid. Omdat we met de SUP ook ver het water op gaan. Als ik daar in het water val en helemaal terug moet zwemmen kan dat heel gevaarlijk zijn. Omdat ik niet ver kan zwemmen en snel vermoeid raak, is zo’n zwemvest een goed idee, want ik blijf dan veel beter drijven. De baas liet de SUP te water en voer er zelf een rondje mee.

Stap 1. Het moment van de waarheid
Toen hij weer terug naar de kant kwam vroeg hij me erop te staan. Dat wilde ik wel. Maar toen ik mijn voorpoten erop zette dreef de SUP weg. De baas zocht met zijn voeten houvast op de bodem terwijl hij op de SUP zat. Daarom kon ik er wel op klimmen. WOW, dat is wiebelig. Als snel had ik mijn evenwicht gevonden en de baas vroeg me te gaan zitten. Dat vond ik wel even spannend. Elke keer als ik bewoog, bewoog de SUP ook. Even wat vertrouwen bij de baas vragen. Met mijn kop tegen die van de baas. Even tot rust komen.

Stap 2. Zitten op de SUP
Nu ik weer wat vertrouwen heb in de baas en dit hele gebeuren, kan ik er weer tegen aan. Ik moest me omdraaien van de baas. Met mijn kop naar de voorkant van de SUP. Het wiebelde weer op het moment dat ik me omdraaide en wilde gaan zitten. En daar zat ik dan. Eindelijk. Is het zo goed baas? De baas zei dat ik het goed deed.

Stap 3. Liggen op de SUP
Was ik net zo blij dat ik mijn evenwicht weer had toen ik zat. Moest ik gaan liggen. Ik twijfelde een beetje toen de baas het me de eerste keer vroeg. De baas vroeg het de 2^e keer een beetje strenger. “Oh, ik moet dus echt gaan liggen”. Oké, ik ging liggen. Dat viel best mee. Het gaat liggend nog 10x beter.

Stap 4. Varen
De baas zette af aan de kant en daar gingen we. Dit is gaaf. Ik vond het zo relaxed. Ik kon de vogels van dichtbij zien op het water en ik kon lekker blijven liggen. De baas zei dat ik het echt super goed deed en hij bleef mij maar aanmoedigen en zeggen dat ik een ‘brave hond’ was. Langs de kant volgden de bazin, haar vriendin en Yiska mij. Yiska bleef ons maar in de gaten houden. Zij wilde het liefst ook mee. “Nog even geduld kleintje. Binnenkort mag jij ook!”.

Dit was zo een gave ervaring. Dit gaan we veel vaker doen. En ik hoorde de bazen praten over leuke plaatsen opzoeken waar we dit allemaal kunnen doen. Dus ik ben heel benieuwd! Dit was onze blog weer. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.

Een poot van Beer en Yiska!

Gerelateerde artikelen

Tags