Pakketjes voor mij!

Eindelijk! Daar is de postbode! Ik heb zo lang op hem gewacht… Eigenlijk was het helemaal niet zo lang, maar in mijn beleving duurde het weken. Mijn bazin was helaas op school, want zij was net zo nieuwsgierig als ik. Daarom deed mijn baas (die af en toe lekker thuis werkt) de deur open voor onze pakketjes. Ik bedoel de postbode.

Van de baas moest ik wachten tot mijn bazin thuis kwam. Hij zei dat het leuker was om samen met de bazin het pakketje te openen. Ik moest dus van 14:45 uur tot 17:00 uur geduldig zijn! Dat duurde echt veel te lang. Ik rook namelijk allemaal lekkere dingen in de doos…

Wel maakte de baas 1 van de 2 pakketjes voor me open. Dat pakketje was van Ruffwear. Blijkbaar hebben mijn bazen speciale hondenschoenen voor mij gekocht. Ik heb heupdysplasie en slechte knieën, en omdat het bij ons in huis best glad is, glij ik steeds uit. Dat is niet goed voor deze oude pootjes. De schoenen hebben een  rubberen antislip-laag aan de onderkant. Die moet voorkomen dat ik steeds uitglijd. Ik vond het een goed idee van mijn bazen. Wel moest ik een beetje wennen. Ik heb nog nooit eerder schoenen moeten dragen.

Toen was het 17:00 uur. Daar is de bazin! Snel naar de deur rennen. (Hé, die schoenen voelen gek, zeg). Baas! Baas! Baas! Als ik nou lief genoeg kwispel en kroel, wil  ze misschien sneller het pakketje uitpakken. Nee, bazin, niet te lang kroelen. Ik wil graag het pakketje met je open maken! Kom mee…

Hèhè, de bazin geeft snel de baas een soort van lik. (Waarom ze dat doen snap ik nog steeds niet). Yes! Ze pakt het pakketje. Eerst een foto van mij met de dichte doos. En, hij gaat open. Wow, ik zie een fresh food-pakje van Edgard & Cooper, Acana treats van Acana Petfood en het boek ‘Kijk eens naar je hond’ van Monique Bladder! Het boek gaat over het gedrag van honden.

Over de Acana Petfood treats ben ik het meest enthousiast. Mijn bazen willen mij ook Acana gaan voeren, maar eerst moet ik mijn zak Smölke op eten. Daarna gaan we een kleine zak Acana testen, en als die bevalt gaan we over op een grote zak. Ik ben heel benieuwd.

Mijn bazin is het meest enthousiast over het boek van Monique Bladder. Naar dit soort onderwerpen is ze altijd zo nieuwsgierig. Mijn bazin doet namelijk de opleiding tot Paraveterinair (dierenartsassistent). Haar werk bij de Pets Place is dus een mooie kans om meer over dieren te weten te komen en te leren van collega’s. Ze gaat tijdens haar opleiding nog zo veel meer leren over dieren. Ze oefent de praktische handelingen op mij. Dat vind ik helemaal niet erg, zo lang ze maar niks met naalden hoeft te doen. Om nou 10x een naald in m’n billen te voelen lijkt mij niet zo prettig.

Ik hoop dat jullie het weer een leuke blog vonden.

Een dikke Berenknuffel van

Beer

Gerelateerde artikelen

Tags