Over wandelen gesproken...

(lees ook DEZE blog over de wandelavonturen van de andere Dog Pen vrienden)

Degenen die Plint al een tijdje volgen op Instagram of die haar kennen, weten dat Plint een van de schattigste en grappigste honden is die je ooit tegen zal komen. (zegt elke hondenmoeder)
Maar ze weten ook dat wandelen ab-so-luut géén synoniem is voor Plint. Al vanaf dat ze een pup is steekt ze haar neus liever al snuffelend in het gras, het zand, de bloemetjes, je oksel of de vogelpoep dan dat ze er op uit trekt voor een lekkere lange wandeling. Ze is een échte snuffelaar. Soms best jammer, want dit baasje houdt nogal van wandelen en had gehoopt er met haar kortpotige vriendin de komende jaren flink op uit te trekken en vele kilometers te maken. Helaasch.

Ik moet er wel bij zeggen dat dit vooral geldt wanneer Plint aan de lijn loopt. En aangezien we dat toch het meest doen leidt dat soms best tot frustratie. Er is bij ons in de buurt namelijk zo goed als nergens een lekkere plek waar je even fijn met de honden los kan. Ja. Een loslooppaadje voor een flat langs. En een speciaal hondenpark. Maar daar ben je na 20 minuten ook wel doorheen en daar hebben de baasjes het vaak drukker met elkaar dan met hun hond. Jammer dus.

LOS IN HET BOS!

Want als Plint eenmaal los mag dan gaat ze wel! Dan is er namelijk geen baas die aan de andere kant van de lijn vastzit en dan moet ze dus zorgen dat ze bij me blijft. En dat doet mevrouwtje wel hoor, want ze houdt de baas nauwlettend in de gaten. Maar ze heeft ook genoeg tijd om lekker te snuffelen of te graven. Of natuurlijk om brute boomstammen te verzamelen.

Daarom ga ik ook het liefst met haar naar het bos. Lekker de paden op en de lanen in. En Plint maar slepen met die stokken. Correctie: bomen. Haha. Het liefst heeft ze dat we de takken tussendoor ook nog een keertje of 20 weggooien zodat mevrouw er achteraan kan, om vervolgens ergens te pauzeren zodat ze de bast eraf kan bijten en de stok tot zaagsel kan omtoveren.

Al met al geeft het wandelen met Plint vaak een hoop bekijks. Gewoon omdat ze de schattigste en grappigste hond is die je ooit zal tegenkomen, maar vooral omdat de takken die ze meesleept vaak 2x zo groot zijn als zij 😛

BLOGGERSWANDELING

Nu ik het toch over wandelen in de bossen heb…
Vlak voordat het Coronavirus de wereld overnam en ons in een lockdown dwong, trokken we er op 8 maart met een hele groep honden en baasjes van The Dog Pen een ochtend op uit! Een heuse bloggerswandeling! De eerste! En voorlopig helaas ook nog even de laatste.

Hartstikke leuk natuurlijk omdat veel bloggers elkaar nog nooit in het echt hadden ontmoet. Daarnaast zie je natuurlijk alle honden wel vaak op instagram en facebook voorbij komen, maar wist ik niet bij iedereen welk baasje er achter zat!

We spraken om 10.00 af op een parkeerplaats bij Austerlitz. Helaas was het weer niet echt om over naar huis te schrijven, maar iedereen was goed aangekleed en we hebben lekker een uurtje of 2 gewandeld. Ik vroeg me wel heel erg af hoe Plint dit zou vinden. We hebben nog nooit met zoveel honden tegelijk gewandeld en Plint houdt niet zo heel erg van ravotten en rossen met andere honden. Zouden de andere honden wel voorzichtig met haar zijn? Haar gewoon lekker haar ding laten doen? Kortom; ik was een heuse bezorgde hondenmoeder.

Bleek natuurlijk nergens voor nodig, want alles ging prima z’n gangetje. Een aantal grotere honden hadden de tijd van hun leven door allemaal achter elkaar aan te rennen en met elkaar te stoeien. Een aantal andere honden bleven lekker rustig een beetje achter de groep aan lopen en Plint? Plint die fiegelierde overal tussendoor. Met stok natuurlijk 😛 Het was een superleuke ochtend en wanneer het gewone leven het toelaat dan gaan we zéker een keer voor wandeling 2!

De volgende honden en baasjes kun je ontdekken op de foto’s:
Lonneke en Plint
Kelly en Jewel
Sharon en Sennah
Anne en Nuka, River en Puk
Sarah en Paika
Sabine en Guus
Carlijn en Fender
Meike en Momo
Sanne en Foss
Natascha en Mila

Gerelateerde artikelen

Tags