Mooms en Foss gaan LOS

Soms zijn er ineens van die momenten dat je denkt: fuck it, we gaan het gewoon proberen. Dat hadden Sanne en ik laatst.

Sanne is het baasje van Foss, alleen maar de liefste en stabielste Golden x Stabij-reu die je ooit hebt gezien. En ik heb natuurlijk Mooms, alleen maar de meest nerveuze en niet-stabiele Stabij x Markiesje-reu die je ooit hebt gezien. Óók lief, maar… anders. 😛

Samen spelen

We hadden het er al heel vaak over gehad, eigenlijk al vóór onze eerste echte ontmoeting tijdens een Roedel-workshop in het zuiden. In die omgeving ging het niet, onze honden rustig laten kennismaken, maar het bleef wel kriebelen. We appten elkaar inmiddels zo vaak per dag (wat zeg ik – uur!), zou het niet  leuk zijn als onze honden ook eens samen konden spelen?

Kan dat wel?

Alleen… die twee bij elkaar zetten, was dat niet vragen om problemen?

Gewikt en gewogen. Wel doen, niet doen. Wat als het helemaal mis zou gaan en Momo Foss zou aanvallen? We dachten niet dat dat ging gebeuren, want echt agressief naar andere honden was hij nog nooit geweest, en Foss was niet het type om op dat soort gedrag in te gaan, maar helemaal zeker wisten we het natuurlijk ook niet. Wel doen, niet doen.

We doen het!

Fuck it, we doen het. Wie niet waagt die niet wint, en op zo ongeveer de warmste dag van het jaar tot nu toe stapte Sanne in de auto richting Momo en mij.

Samen naar een bos met een open veldje hier in de buurt. Mooms uit de auto, Foss op een afstand. Natuurlijk moest er direct geblaft en gegromd worden. Met pootjes gezwaaid. In de lijn gehangen. Kortom: wat Momo’s zoal doen bij het zien van een andere hond. Foss was niet onder de indruk. 😛 Toen Mooms dat merkte, liet hij alle gedoe achterwege en konden we gewoon lopen. Dat gaf de burger hoop!

3,2,1… GO

Op het veldje heb ik Momo aan de lange lijn gedaan. Iedereen klaar? En… daar gingen ze! Rennen, spelen, druk doen – en Foss die ingreep wanneer het hem te gek werd. He-le-maal niks aan de hand! Geweldig om te zien.

Toen we even later een stukje gingen lopen liep Momo zo ongeveer in Foss’ kontgat. 😉 Overal waar Foss ging, ging Momo. En hij bleef wel dingen proberen, maar telkens zette Foss hem weer op zijn plaats. Geen enkel probleem! Het was wel duidelijk wie hier de baas was. 🙂

Beste. Hondendate. Ever.

Missie geslaagd!

Conclusie: samen met een stabiele hond gaat ons Momootje prima. Is de andere hond niet stabiel, zoals de hond uit de buurt die we ook tegenkwamen en die meteen de confrontatie opzocht, dan is het oppassen geblazen. En verder is Momo nog steeds volledig grenzeloos en ongeremd – maar daar wordt aan gewerkt. Daarover in een volgende blog meer!

Gerelateerde artikelen

Tags