Mijn ouders zeiden altijd, je neemt maar een hond als je op jezelf woont. Deze zin heeft jaren lang door mijn hoofd gespookt. Een eigen hond hebben, voor mij een droom. Toen ik bij mijn schoonouders hun Newf Ghani leerde kennen wist ik direct, mijn eerste hond zal een Newfoundlander worden.
Bumper
Dus nadat wij ons huisje gekocht hadden en gesetteld waren begon de zoektocht officieel, stiekem natuurlijk al eerder maar sinds dat moment wist ik ook zeker dat ik “mijn newf” een huisje kon bieden. Op marktplaats kwam ik een advertentie tegen voor een bruin bonte newf reu, genaamd Bumper. In een oog opslag was ik verliefd en heb direct gereageerd, ik heb mijn woonsituatie uitgelegd inclusief wat ik kon bieden qua leven. Op een Facebook pagina voor Newfoundlander herplaatsers was de advertentie van marktplaats ook terecht gekomen. Bumper was hier een “hot item” en dat was zacht uitgedrukt. Veel mensen vertrouwden het niet helemaal, dus ik zat direct in de stress. Maar de dag erna kreeg ik een bericht van Bumper zijn oude eigenaar dat ze mijn bericht en nog een aantal andere berichten nader wilde gaan bestuderen. Mijn hart maakte een sprongetje of beter gezegd sprong, zou mijn droom dan eindelijk uitkomen?
De eerste ontmoeting
Na wat mailverkeer over en weer kon ik een afspraak maken om Bumper te bezoeken. We hadden de wens om met hem te lopen gezien het oude baasje aangaf dat hij nog wel eens erg onstuimig kon zijn. Tijdens het wandelen kon ik eigenlijk alleen maar genieten. We hebben afgesproken met de oude eigenaar dat we eerst een nacht wilde slapen erover, een wel overwogen beslissing maken is natuurlijk van groot belang.. het gaat tenslotte om een leven wat je in huis neemt en we wilden Bumper wel ook een echt huis kunnen bieden, een huis voor altijd. Eenmaal terug in de auto keken we elkaar aan en wisten we eigenlijk al genoeg, Bumper hoort in ons gezin. De dag erna zijn we hem gaan ophalen voor een check up bij onze dierenarts en die ging gelukkig top. Op 5 augustus 2017 kwam Bumper op 1.5 jarige leeftijd officieel bij ons wonen.
Gebroken hart
In de eerste tijd kon Bumper lekker met Ghani spelen en had hij echt een kameraadje aan haar. Maar helaas overleed zij in november 2017 na een relatief kort ziektebed aan DCM. Mijn hart brak maar ik merkte steeds meer aan Bumper dat zijn hartje ook was gebroken. Hij was opgegroeid met een andere hond en bij ons was hij toch “alleen”. Een tijd lang heb ik getwijfeld of een tweede newf de oplossing zou kunnen zijn. Mijn hart zei direct ja, maar eerlijk is eerlijk.. er komt ook een hoop extra tijd, geld, haar en kwijl bij kijken. Ook deze beslissing moest een weloverwogen keuze zijn. Na wat reken werk en een tijdje nadenken werd voor ons de knoop doorgehakt. De zoektocht naar een tweede newf begon.
Fender
Na bij een stichting aan te hebben gegeven dat wij op zoek waren naar een tweede newf, gaf ik dit ook aan op Facebook. De voorkeur ging voor ons uit naar een reu, leeftijd en kleur maakte ons niks uit. Een klik met ons en Bumper was natuurlijk veel belangrijker.Op een dag in februari kreeg ik een bericht verzoek binnen via Facebook Messenger. Ik kreeg foto’s van een zwarte reu met de mededeling of hij wellicht een optie voor ons zou zijn. Ik heb mijn vriend huilend opgebeld, ik was helemaal overstuur. Blijdschap maar ook de onverwachtheid van het bericht kwam hard binnen. We besloten een afspraak te maken en we namen Bumper mee.
De eerste ontmoeting
De dag dat we gingen kijken kwamen we aan bij Fender. De eerste indruk was direct “wow”, hij was groot.. groter dan Bumper maar hij had ook een ontzettend lieve blik in zijn ogen. Fender en Bumper klikte eigelijk direct erg goed, ze wandelde samen, eten samen, snacken samen en speelde. Een klik wat bijna leek op klittenband, ze voelde elkaar aan en plakte direct bij elkaar. Fender was wegens omstandigheden terug gekomen bij de fokker en na een tijd bij hen te hebben verbleven, zochten ze een nieuw huis voor hem. We gaven aan de fokker aan dat we hem even wilde nachecken bij onze dierenarts en daarna graag een huis zouden willen bieden. Een week later kwam de fokker bij ons thuis om te kijken of alles inderdaad klopte met het verhaal wat wij verteld hadden. Op deze dag zijn we ook naar de dierenarts geweest. Fender slaagde met vlag en wimpel voor de (standaard) onderzoeken. Op 24 februari 2018 kwam Fender op 3 jarige leeftijd bij ons wonen.
Nooit meer anders
Tot de dag van vandaag heb ik geen enkel moment spijt ervan gehad dat de jongens bij ons zijn komen wonen. Ze hebben de wereld verder voor mij geopend, mij geleerd zelfstandiger te zijn en me een prachtige hobby geboden. Ik kan niet wachten om dit seizoen weer met ze in het water te liggen tijdens de waterwerk trainingen. Elke dag voel ik dankbaarheid dat deze twee schatten ons gezin compleet maken. En een ding weet ik zeker, voor mij geen ander ras meer. 💛
Liefs Bumper en Fender
The Newfy Brothers
Gerelateerde artikelen
Tags
Samenwerken?
x
Wat is dit?
Mijn ouders zeiden altijd, je neemt maar een hond als je op jezelf woont. Deze zin heeft jaren lang door mijn hoofd gespookt. Een eigen hond hebben, voor mij een droom. Toen ik bij mijn schoonouders hun Newf Ghani leerde kennen wist ik direct, mijn eerste hond zal een Newfoundlander worden.
Bumper
Dus nadat wij ons huisje gekocht hadden en gesetteld waren begon de zoektocht officieel, stiekem natuurlijk al eerder maar sinds dat moment wist ik ook zeker dat ik “mijn newf” een huisje kon bieden. Op marktplaats kwam ik een advertentie tegen voor een bruin bonte newf reu, genaamd Bumper. In een oog opslag was ik verliefd en heb direct gereageerd, ik heb mijn woonsituatie uitgelegd inclusief wat ik kon bieden qua leven. Op een Facebook pagina voor Newfoundlander herplaatsers was de advertentie van marktplaats ook terecht gekomen. Bumper was hier een “hot item” en dat was zacht uitgedrukt. Veel mensen vertrouwden het niet helemaal, dus ik zat direct in de stress. Maar de dag erna kreeg ik een bericht van Bumper zijn oude eigenaar dat ze mijn bericht en nog een aantal andere berichten nader wilde gaan bestuderen. Mijn hart maakte een sprongetje of beter gezegd sprong, zou mijn droom dan eindelijk uitkomen?
De eerste ontmoeting
Na wat mailverkeer over en weer kon ik een afspraak maken om Bumper te bezoeken. We hadden de wens om met hem te lopen gezien het oude baasje aangaf dat hij nog wel eens erg onstuimig kon zijn. Tijdens het wandelen kon ik eigenlijk alleen maar genieten. We hebben afgesproken met de oude eigenaar dat we eerst een nacht wilde slapen erover, een wel overwogen beslissing maken is natuurlijk van groot belang.. het gaat tenslotte om een leven wat je in huis neemt en we wilden Bumper wel ook een echt huis kunnen bieden, een huis voor altijd. Eenmaal terug in de auto keken we elkaar aan en wisten we eigenlijk al genoeg, Bumper hoort in ons gezin. De dag erna zijn we hem gaan ophalen voor een check up bij onze dierenarts en die ging gelukkig top. Op 5 augustus 2017 kwam Bumper op 1.5 jarige leeftijd officieel bij ons wonen.
Gebroken hart
In de eerste tijd kon Bumper lekker met Ghani spelen en had hij echt een kameraadje aan haar. Maar helaas overleed zij in november 2017 na een relatief kort ziektebed aan DCM. Mijn hart brak maar ik merkte steeds meer aan Bumper dat zijn hartje ook was gebroken. Hij was opgegroeid met een andere hond en bij ons was hij toch “alleen”. Een tijd lang heb ik getwijfeld of een tweede newf de oplossing zou kunnen zijn. Mijn hart zei direct ja, maar eerlijk is eerlijk.. er komt ook een hoop extra tijd, geld, haar en kwijl bij kijken. Ook deze beslissing moest een weloverwogen keuze zijn. Na wat reken werk en een tijdje nadenken werd voor ons de knoop doorgehakt. De zoektocht naar een tweede newf begon.
Fender
Na bij een stichting aan te hebben gegeven dat wij op zoek waren naar een tweede newf, gaf ik dit ook aan op Facebook. De voorkeur ging voor ons uit naar een reu, leeftijd en kleur maakte ons niks uit. Een klik met ons en Bumper was natuurlijk veel belangrijker.Op een dag in februari kreeg ik een bericht verzoek binnen via Facebook Messenger. Ik kreeg foto’s van een zwarte reu met de mededeling of hij wellicht een optie voor ons zou zijn. Ik heb mijn vriend huilend opgebeld, ik was helemaal overstuur. Blijdschap maar ook de onverwachtheid van het bericht kwam hard binnen. We besloten een afspraak te maken en we namen Bumper mee.
De eerste ontmoeting
De dag dat we gingen kijken kwamen we aan bij Fender. De eerste indruk was direct “wow”, hij was groot.. groter dan Bumper maar hij had ook een ontzettend lieve blik in zijn ogen. Fender en Bumper klikte eigelijk direct erg goed, ze wandelde samen, eten samen, snacken samen en speelde. Een klik wat bijna leek op klittenband, ze voelde elkaar aan en plakte direct bij elkaar. Fender was wegens omstandigheden terug gekomen bij de fokker en na een tijd bij hen te hebben verbleven, zochten ze een nieuw huis voor hem. We gaven aan de fokker aan dat we hem even wilde nachecken bij onze dierenarts en daarna graag een huis zouden willen bieden. Een week later kwam de fokker bij ons thuis om te kijken of alles inderdaad klopte met het verhaal wat wij verteld hadden. Op deze dag zijn we ook naar de dierenarts geweest. Fender slaagde met vlag en wimpel voor de (standaard) onderzoeken. Op 24 februari 2018 kwam Fender op 3 jarige leeftijd bij ons wonen.
Nooit meer anders
Tot de dag van vandaag heb ik geen enkel moment spijt ervan gehad dat de jongens bij ons zijn komen wonen. Ze hebben de wereld verder voor mij geopend, mij geleerd zelfstandiger te zijn en me een prachtige hobby geboden. Ik kan niet wachten om dit seizoen weer met ze in het water te liggen tijdens de waterwerk trainingen. Elke dag voel ik dankbaarheid dat deze twee schatten ons gezin compleet maken. En een ding weet ik zeker, voor mij geen ander ras meer. 💛
Liefs Bumper en Fender
The Newfy Brothers
Gerelateerde artikelen
We nemen een herplaatser als tweede hondDoor: Kiwi & Ice
Een tweede giant erbij!Door: Trevor
Een herplaatser als tweede hondDoor: Redactie
Tags