Handsfree wandelen met je hond

Handsfree wandelen met je hond. Als je eenmaal begint met je verdiepen in de verschillende opvoed- en trainingsmethodes voor de hond, dan kun je niet meer stoppen. Ik niet, tenminste! Mijn huisgenoten rollen inmiddels met hun ogen als ik het woord ‘methode’ laat vallen – wat heeft ze NU weer gevonden, zie je ze denken. En dan zeg ik: kijk dan! Zonder handen!

LEESTIP: Wij zijn gestart met Canicross

Yep. Momo en ik wandelen tegenwoordig handsfree. Bij canicross en hardlopen gebeurt dit natuurlijk al langer, maar dan met een elastische lijn. Bij de methode die ik nu volg wordt er gebruik gemaakt van een korte, niet elastische lijn.

Roedelmethode

Ik heb met deze manier van wandelen kennisgemaakt tijdens het lezen over de Roedelmethode. Het idee is als volgt: om je hond te leren jou te volgen zonder dat je de hele tijd maar met hem en zijn lijn bezig bent, maak je die lijn vast aan een riem rond je middel. Je hebt dan je handen vrij, brengt daardoor niet bewust of onbewust spanning over op de lijn, én je staat letterlijk steviger in je schoenen als de hond trekt. Omdat de lijn kort is, loopt de hond vanzelf dicht bij jou in de buurt. Ik heb gemerkt dat het daardoor veel makkelijker is contact met hem te krijgen. Makkelijker in ieder geval dan wanneer hij zo’n 3 à 5 meter bij je vandaan je loopt, zoals wel wordt aangeraden bij andere methodes.

Trainingsheupgordel

Nou gebruik ik niet de ‘officiële’ HFB-gordel van de methode (HFB staat voor Hands Free Belly), maar gewoon een trainingsheupgordel die ik toch al had uit de tijd dat ik nog naar de hondenclub ging. Daar zit weliswaar maar één ring aan in plaats van de drie die er aan de HFB zitten, maar voor ons werkt het tot nu toe prima. De Hurtta Action Belt is een voorbeeld van een trainingsheupgordel met een ring om de riem aan vast te maken.

Handsfree wandelen

In theorie klinkt het allemaal heel mooi. Riem om je middel, hond eraan vast, en lopen maar: de hond volgt. In de praktijk, zo kan ik je vertellen, valt dat nog niet mee. 😉 Ik weet niet hoe het met jouw hond zit, maar die van mij heeft door al het eerdere lange lijn lopen vooral geleerd zijn eigen neus te volgen. Dat er ook nog een baasje aan het andere uiteinde van de riem zit, dat zal hem in de meeste gevallen worst wezen.

In de knoop

We zijn nu denk ik zo’n week bezig, en ik ben nog een beetje aan het zoeken naar wat er voor ons het beste werkt. Eerst gebruikte ik Momo’s gewone 1.80 m riem. Voordeel was dat ik ontspannen kon lopen en hij nog wat ruimte had om te snuffelen.

Nadeel: die riem zat o-ver-al. Over zijn rug, tussen zijn poten, helemaal om hem heen gedraaid, om mijn benen…

De Roedelmethode lijn

Vandaag heb ik voor het eerst de ‘echte’ Roedelmethode-lijn gebruikt. Op zijn langst is die zo’n 110 cm, op zijn kortst ongeveer 80 cm. Je kunt hem verstellen naar alles daartussenin, net wat er handig is voor jouw formaat hond. Voordeel: geen gedraai meer om lijven en poten. Hondje gaat eigenlijk als vanzelf naast je lopen – hij kan niet anders. Nadeel: echt snuffelen is er niet meer bij. Het is óf met jou meelopen óf… met jou meelopen. Snuffelen kan alleen als jij stilstaat. Dat is precies wat de Roedelmethode propageert, en het werkt ook wel – zie ons filmpje op Instagram. Maar om nou te zeggen dat het heel ontspannen wandelt, nee. Dat niet.

Middenweg

Er moet ergens een middenweg te vinden zijn tussen teveel vrijheid (de lange lijnen met eindeloze snuffelmogelijkheden en het zelf bepalen van de route – iets wat een onzeker hondje als Momo meer kwaad dan goed heeft gedaan) en te weinig vrijheid (strakke korte lijn met gepiep en gedoe en ja-maar-shit-hoe-moet-ik-nu-dan-poepen-baas als gevolg).

Trainen op commando’s

Misschien is het een kwestie van nu even volhouden en straks weer wat meer vrijheid geven. Misschien moet ik toch een iets langere lijn gebruiken en nog meer gaan trainen op de commando’s naast en volg. Ik hoop het jullie over hopelijk niet al te lange tijd te kunnen laten weten! 🙂

Liefs, Meike en Momo

Gerelateerde artikelen

Tags