Een wandeling met andere Yakutian Laika's

Dat Yakutian Laika een bijzonder ras is, zeker in Nederland is wel duidelijk. Probeer iemand maar eens uit te leggen van welk ras jouw hond is als je met een Yakut Laika op straat loopt. Lukt niet! Ik zeg meestal voor het gemak maar dat ze een sledehond is. Ook zijn er niet zo veel Yakutian Laika’s in Nederland.

Samen wandelen

Op Instagram volg ik een aantal andere Yakutian Laika’s (of bijna alleen maar), een aantal komen uit Nederland. Dus ik stuurde Kira een berichtje of ze wel eens een samen met andere Yakuts ging wandelen. Dat deed ze, sterker nog er is een WhatsApp groep met andere Nederlandse Yakut Laika eigenaren. Hoe leuk!?

Soester Duinen

Op zondag de 15e zijn we gaan wandelen met de een hele groep Yakutian Laika’s. Voorwaarde voor het gebied was dat het of bij water was of in een omheind of overzichtelijk wandelgebied. Dat werd ditmaal de Soester Duinen. Via de handige blog van Sennah over de Soester Duinen hebben we besloten om de parkeerplaats bij de kleine duinen te nemen. We hoeven immers met de honden niet naar de speeltuin of het eettentje. Zondagochtend

Op zondagochtend om 11 uur hadden we afgesproken en er was gewoon nog voldoende plek op de parkeerplaats. Dus dat begon goed. Wij waren iets te vroeg (ik had flink doorgereden), dus wij liepen alvast het gebied in met Lena. Na een tijdje kwamen ook Marley en Kira de duinen in. Op de Soester Duinen is er genoeg plek om te rennen, dus alle drie de honden gingen meteen los en kennismaken. Dat ging hartstikke goed meteen. Als Yakuts maar kunnen rennen.

Andere honden

Naast het groepje met Yakuts waren er natuurlijk ook andere honden die lekker in de Soester Duinen aan het wandelen waren. Lena vond een jonge dalmatiër erg leuk, maar die was beschermend over zijn frisbee. Lena snapte daar niets van, waarom hij daar nou om moest grommen toen ze er even aan snuffelde. Later was er nog een leuke labradoodle en een jonge poedel waar ze ook leuk heeft mee gespeeld.

Leuk gespeeld

Wij waren een beetje vroeg en we hebben dus een tijd met elkaar onder een boom gestaan. De honden hebben om ons heen gerend en gespeeld. Toen de groep eenmaal compleet was, zijn ze nog gaan wandelen. Maar de vele honden, het mulle zand en de warmte waren eigenlijk al meer dan genoeg voor Lena. Dus wij zijn naar huis gegaan. Eerst nog een poging tot een groepsfoto (die niet echt gelukt is) en toen lekker in de koele auto met vers water en naar huis.

Gerelateerde artikelen

Tags