Boekreview: Mijn naam is Morgen

Het is voor een hond misschien wel het ergste wat er kan gebeuren: zijn baasje kwijtraken. Het ene moment heeft hij zijn baas nog in het vizier… het andere moment is hij weg. Het enige wat achterblijft is zijn geur. Dat is precies wat de hond Morgen overkomt in het boek Mijn naam is Morgen van Damian Dibben. “Mochten we elkaar kwijtraken, kampioen van me, wacht dan op de trap op me. Gewoon hier, bij de deur,” had zijn baasje gezegd – en dat is dus wat Morgen doet. Hij wacht, op de trappen van een kathedraal in Venetië. Honderdzevenentwintig jaar lang.

Morgen

‘Wanneer ik wakker was, dacht ik continu aan hem. Ik inspecteerde iedere schoen en laars die er langskwam. Zelfs wanneer ik in beslag werd genomen door andere gedachten of mensen, kwam hij tevoorschijn, in een eindeloze lus, bij elke tiende hartslag.  En altijd, in het duistere bouwwerk van mijn geest, stond Vilder achter hem, de man die had geprobeerd me te vermoorden. Het monster dat mijn baasje had meegenomen, daar was ik van overtuigd.

Zo verliep mijn wake. In de loop der jaren zou ik nieuwe metgezellen krijgen: soldaten, hertogen gondeliers, marmerhouwers. Maar die gingen dood, allemaal, aan ziekte of van ouderdom. En ik raakte bevriend met honden – straathonden, huishonden, palazzohonden –, en ook zij stierven. Een mens die honden heeft, zal er tijdens zijn leven vele kwijtraken. Ik was een hond die mensen kwijtraakte. De tijd ontnam me iedereen en alles waar ik van was gaan houden.’

Uiteindelijk kan Morgen het wachten niet langer opbrengen en gaat hij zelf op zoek naar zijn baas,  samen met zijn hondenmaatje Sporco.

Duizelingwekkende reis

Tot zover klinkt het misschien nog het meest als een spannend kinderboek – maar niets is minder waar. Wat volgt is een duizelingwekkende reis door de historie van Europa. Van hof naar hof, langs beroemde schilders, verlichte denkers, koningen en koninginnen. Van de ene oorlog naar de andere, met bijbehorende gruweldaden. En dat alles beschreven door de ogen van een hond. Het verhaal speelt zich afwisselend in de 17e en de 19e eeuw af. Via terugblikken kom je heel langzaam meer te weten over Morgens baasje Valentyne en zijn vijand Vilder, die hond en baas genadeloos achtervolgt. Je ontdekt hoe het komt dat ze het eeuwige leven hebben, en wat hun beweegredenen zijn.

Poëtisch

De beschrijvingen in het boek zijn rijk en poëtisch – soms iets te poëtisch. Ik had af en toe het idee dat de taal belangrijker was dan het verhaal zelf, en dat haalde de vaart er wel wat uit. Mede daardoor was het geen boek dat ik in één ruk wilde uitlezen; ik pakte het af en toe op om een paar bladzijden te lezen. Desondanks bleef ik wel nieuwsgierig naar wat er nu precies was gebeurd tussen Valentyne en Vilder. En natuurlijk wilde ik weten of hond en baas elkaar weer zouden terugvinden!

Om te koesteren

Mijn naam is Morgen is een prachtige, wat melancholische roman over de liefde tussen een hond en zijn baas – een liefde die dankzij een vleugje magie meerdere eeuwen standhoudt. Geen boek dat je in sneltreinvaart uitleest, maar meer een boek om te koesteren en langzaam van te genieten. Mocht je nog iets zoeken voor Sint of Kerst: het is een prima cadeau voor de wat meer literair ingestelde hondenliefhebber in je leven! 🙂

Mijn naam is Morgen – Damian Dibben – Ambo|Anthos uitgevers – paperback – 336 blz. – €21,99 / e-book €12,99 – ISBN 978 90 263 4214 1 – oorspronkelijke titel: Tomorrow

Winactie: wil je kans maken op 1 van de 3 boeken die we mogen weggeven? Reageer onder dit bericht en laat ons weten waarom (of eventueel voor wie) je het boek zou willen winnen. Op 30  november maken we de 3 winnaars bekend. Nog ruim op tijd voor Sinterklaas of de Kerst. De winnaars zijn bekend

Gerelateerde artikelen

Tags