Terug naar school

Wat ik vandaag heb mogen meemaken, was echt ontzettend leuk!

Ik mocht met mijn bazin mee naar school. Omdat haar klas handelingen (die zij moeten kennen voor het komende proefwerk) moest oefenen, mochten een aantal klasgenoten van mijn bazin honden mee nemen. En ik mocht ook mee!

 

De ochtend begon zoals gewoonlijk. De wekker van de bazin ging af en ik lag lekker te slapen, naast het bed van de bazen. Het ochtendritueel van de bazin wordt dan gestart en daarna gaan mijn bazin en ik lekker naar buiten. Soms mag ik buiten los lopen, want rond 06:30 uur is er geen hond te bekennen buiten. Behalve ik natuurlijk.

Normaal gaat mijn bazin daarna richting school, maar dit keer bleef mijn tuigje aan, pakte ze wat van mijn ‘reis’-benodigdheden bij elkaar en vroeg ze of ik mee ging. Dat wilde ik wel.

 

Mijn bazin doet de opleiding tot paraveterinair. Dat is de dierenartsassistenten-opleiding. Vandaar dat er ook dieren bij haar op school mogen komen. Er is een speciaal trimlokaal, en een lokaal waar een dierenartsenpraktijk wordt nagebootst. Daar kregen we vandaag les.

Er waren nog 3 andere honden. Rakker, een (ongecastreerde) Duitse herder-reu waar ik niet zo goed mee kon opschieten. Nino een (gecastreerde) witte Boomer-reu, hij was echt superleuk om mee te spelen. En Boyke, een (gecastreerde) Friese Stabij x Heidewachtel kruising-reu, hij was ook heel gezellig om mee te spelen.

Maar goed, er moest geoefend worden, niet alleen gespeeld. De assistenten in spe moesten het algemeen onderzoek en fixaties oefenen. Nino vond het allemaal superspannend. Boyke en ik deden heel erg ons best om goed mee te werken. Met Rakker werd in het trimlokaal gewerkt, want hij en ik konden helaas niet door 1 deur.

 

Mijn bazin vond dat ik het echt supergoed heb gedaan. Ik werkte goed mee en deed erg mijn best. Het helpt wel dat ik aandacht van mensen echt ontzettend leuk vind. Toch vond ik het ook wel een beetje spannend, want ik mocht zelfs op de werktafel staan. Bij de echte dierenartsen mag ik meestal op de grond blijven. Nu ben ik weer een ervaring rijker.

 

Na al het gepluk aan mijn lijf en de overdosis aandacht werd ik weer met 4 poten op de grond gezet. Toen mocht ik uitgebreid met Nino en Boyke neuzen en spelen. Meestal vind ik kleine honden niet zo leuk, zeker als ze ook nog keffen, maar Nino was heel rustig en kefte niet.

Dat spelen met z’n drieën ging echt ontzettend goed. Mijn mams was zo blij dat ik ook lief was voor de 2 heren. Met gecastreerde reutjes kan ik dus wel lekker spelen. Nu is mijn bazin ook weer een ervaring rijker. Dat is toch een win-winsituatie?

 

Het was echt heel leuk om met mijn bazin samen naar school te gaan. Ik hoop dat ik snel nog een keer mag. En ik hoop dat jullie het weer een leuke blog vonden.

 

Een poot van Beer

Gerelateerde artikelen

Tags