Sup met je pup

Het is begin juli, een zondagochtend en nog best wel vroeg, ik gok een uur of 7 dat het vrouwtje mij wakker maakt. Ze pakt een grote groene tas in met onder andere twee handdoeken, kleren voor haar zelf, snoepjes, mijn lievelingsspeeltjes, mijn kleedje en een gek tube-tje ‘met lekkers’ (zegt zij). Oma komt binnen met Mona (mijn grote Berner Sennen vriendin) en ze nemen samen nog een keer die hele tas door en vragen zich af of we alles nu hebben. Oma geeft Mona een aai over haar koppie en zegt dat ze maar goed op het huis en baasje moet letten. Wij stappen met z’n drieën de deur uit en gaan de auto in. Blijkbaar mogen Mona en baasje niet mee of weten zij wat ik ga doen en durven zij niet? Help, wat staat mij dan wel niet te wachten?! 

We rijden een uurtje in de auto, waarin ik nog lekker even verder heb geslapen, want het is nog steeds best vroeg voor een zondag. Normaal doen we dat helemaal niet en liggen we thuis nog heerlijk te slapen. Ik ben benieuwd wat we nou gaan doen. Dan rijden we opeens eens stuk langzamer en ik hoor dat oma op zoek is naar een parkeerplek. De auto stopt en er wordt nog wat gerommeld met tassen. Dan zegt vrouwtje ineens: “Kom maar Skye, we gaan!”. Oké, ik heb geen idee waar we zijn. Ik ben hier nog nooit eerder geweest. Maar ik loop braaf mee. We lopen een groot terrein over en dan staan we opeens bij het water. Een hele grote plas, niet eentje waar je rustig voetje voor voetje in kan lopen, maar één met grote boten erin en andere gekke planken liggen er. 

We moeten even wachten op ‘de rest’, geen idee wie of wat dat zijn, maar ik heb een vermoede dat er nog meer jonge hondjes komen. Er zijn er al twee, die ik wel erg leuk vind om te zien, maar van vrouwtje mag ik niet spelen. Nadat er nog meer hondjes bij zijn gekomen zijn we compleet en legt een hele aardige mevrouw aan vrouwtje en oma uit wat de bedoeling is. Ik luister niet, want vrouwtje vindt het vast niet erg straks nog even te herhalen wat ze net allemaal gezegd hebben. Plots moeten we in beweging komen en tilt oma mij een boot in, OP HET WATER! Dat heb ik nog nooit gedaan en vrouwtje ziet dat ik het toch wel een beetje spannend vind. Ze zegt dat ik bij haar mag komen zitten en rustig om mij heen mag kijken en ruiken. Af en toe krijg ik wat lekkers omdat ik het zo goed doe. We varen een stukje naar een leuk eilandje. De mevrouw die net alles had uitgelegd verteld, dat dit eilandje midden in de Loosdrechtse plassen hun eigendom is en heel fijn is voor wat wij straks gaan doen. 

Aangekomen bij het eiland mogen we de boot uit en even een plasje doen, er worden grote zwarte stokken uitgedeeld aan alle mensen die mee zijn en daarna wordt die grote plank die ik net ook al zag liggen te voorschijn gehaald. De mevrouw legt uit wat vrouwtje en oma moeten doen. Dan is het zover eerst gaan de andere hondjes de plank op, één hondje en één baasje, samen het water op. Dan komt er een nóg grotere plank het water op en vrouwtje zegt dat het nu tijd voor ons is. Voor ons?! Wat dacht je, dat wij op zo’n plank gingen, het water op? Ik dacht het niet hoor vrouwtje! Ik zet mijzelf vol in de ankers en weet uit mijn tuigje te glippen. Dat stomme tuigje, wat ik nooit om hoef en nu wel opeens? Doei! … Maar dan staat er een tweede, hele aardige mevrouw bij en die weet mij terug in mijn tuigje te krijgen en hup op die plank te tillen. Helaas, ontsnappingspoging is niet gelukt. 

Die plank waar ik nu op zit, noemen ze een sup. Omdat vrouwtje veel pijn heeft in haar lichaam, maar zij wel heel graag mee wilde doen, zitten wij nu op een duo sup samen met oma. We suppen over de plas en ik mag liggen, zitten en staan, zolang ik maar op de sup blijf zegt vrouwtje. Nu weet ik wat dat ‘tube-tje met lekkers’ is, het zijn een soort beloningssnoepjes in een tube, die niet nat en vies kunnen en zullen worden. En het vrouwtje heeft gelijk, ik vind het lekker. Rustig suppen we verder en tijdens de drinkpauze op de sup, stop ik mijn neusje in het water en neem ik ook een paar slokjes water. Hmm lekker dat water. Daarna gaan we verder, ik heb niet goed op mijn klok gelet maar we hebben best een heel stuk van de plas gezien denk ik. We suppen terug naar de haven en komen niet meer langs het eilandje, omdat wij het al zo goed doen. We suppen weer terug de haven in en er komen nu ook wat bootjes langs ons. Vrouwtje zegt: “Je hebt het echt zo goed gedaan lieverd!”. Ik kijk haar trots aan.

We stappen van de sup af en het is tijd om bij te komen van mijn avontuur en afscheid te nemen van alle andere pups. Oma en vrouwtje bespreken samen met mij ons avontuur en vragen of ik het nog een keer wil doen? Maar daar ga ik nog even over slapen, want mijn oogjes zijn heel graag dicht nu. Benieuwd geraakt hoe ik het deed? Kijk dan snel het volgende filmpje: 

Vrouwtje neemt het nu even van mij over, tot volgende keer! 

Hierbij nog wat belangrijke informatie over het suppen. Wij deden dit bij sup-center ikSup , een supschool in Loosdrecht. Zij hebben speciale groepen om met de pup en/of hond kennis te maken met het suppen. Dit gebeurt op een heel ontspannen manier, met twee begeleiders. Één supinstructeur en één hondeninstructeur zodat er ook echt goed naar de pup en/of hond gekeken kan worden. Tot 6 maanden oud kan je met een puppy met de puppy-sup meedoen. Hier wordt op een andere manier aandacht gegeven aan de pup, dan met een meer volwassen hond. Ze nemen net iets meer tijd om de pup aan alles te laten wennen wat betreft nieuwe indrukken. Meer informatie hierover is te vinden op hun eigen site: www.iksup.nl en www.hondensup.nl . Wij vonden het heel erg leuk om mee te doen en gaan hier binnenkort weer heen om een avondtocht te maken. Ik heb er nu al zin in, ik hoop Skye ook. 😉

Pootje Skye. 

Gerelateerde artikelen

Tags