Weten jullie nog dat ik in maart vertelde dat ik grote zus zou worden. Nou het is zo ver hoor!
Op 11 september is mijn baby broertje geboren en hij heet Mason Jaxx. Maar ik heb er (gelukkig) niets van gemerkt, want ik was er even niet. Ik zal jullie vertellen waar ik was en waarom. Lezen jullie mee?
We beginnen even bij het begin. Mijn mama voelde zich de laatste weken van haar zwangerschap niet zo goed meer, de laatste loodjes waren echt het zwaarst. Daardoor konden wij geen lange wandelingen maken en was de laatste week een rondje van 5 minuten al te veel eigenlijk. Daarom dat ik opeens te horen kreeg dat ik een weekje uit logeren zou gaan bij tante Kelly. Natuurlijk alleen maar leuk, samen met Keasha door de duinen rennen. Maar ook gezellige wandelingen met Kelly en haar zoontje Vince, kon ik mooi alvast oefenen naast de kinderwagen. Een super leuke week!
En toen… was het zaterdag 12 september, mijn broertje was toen al geboren, maar ik mocht eerst nog een nachtje naar oma toe. Want die zondag gingen we weer canitrailen. Daar was ik natuurlijk lekker moe van, waardoor ik toen ik die middag naar huis mocht heel rustig was.
Na een week zag ik mijn mama en papa weer maar nu met een kleine baby in hun armen. Mijn broertje, Mason, zo klein nog, dat ik heel voorzichtig ging kijken en daarna snel weer bij oma knuffels ging halen. Ik vond dat kleine ding maar gek.
Maar nu hij bijna 3 weken oud is, ben ik wel gewend. Als Mason huilt, kijk ik even of het goed gaat en vertel ik mama dat ze maar wat moet doen zodat het stopt. Mijn knuffel uurtjes zijn er nog steeds en het liefste liggen we allemaal op de bank, ook met m’n poezen-zussen erbij. Ik blijf dichtbij die kleine baby, want je weet maar nooit of ik iets moet doen, dus je kan er maar beter dichtbij blijven dan.
Buiten lopen doen we ook al, gezellig met z’n vieren, mama, papa, Mason en ik. Dan lopen we naar het winkelcentrum of naar de dierenwinkel. Binnenkort zullen we ook alleen met mama en Mason op stap gaan zegt ze. Dan moet ik extra goed opletten denk ik. Maar zolang die kleine gewoon slaapt, vind ik hem wel lief.
Nou… ik ga maar weer even kijken hoe het nu met hem gaat, die kleine slaapkop. Dan spreek ik jullie snel weer!
Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik als klein pupje bij mijn papa en mama kwam wonen. In de tussentijd hebben wij veel leuke dingen gedaan, maar ...
8 redenen waarom het zo leuk is om een Instagram-account voor je hond te hebben.
18 July Door: Skye
Dag vriendjes, Het is weer tijd voor een nieuwe blog, eentje waar in mijn mama vertelt waarom het zo leuk is om een Instagram-account te hebben voor mij. Samen ...
Hi vriendjes, Ik heb vorige week toch zo’n leuk pakketje binnengekregen! Wij mogen samen twee snuffelkleden reviewen en jullie vertellen wat wij hiervan vinden. Zijn jullie er klaar voor? ...
Vertelde ik jullie vorige keer dat ik een mensenbroertje of -zusje ga krijgen. Heb ik nu weer ander baby-nieuws. Mijn oma, heeft namelijk afgelopen zondag haar puppy op mogen ...
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
Weten jullie nog dat ik in maart vertelde dat ik grote zus zou worden. Nou het is zo ver hoor!
Op 11 september is mijn baby broertje geboren en hij heet Mason Jaxx. Maar ik heb er (gelukkig) niets van gemerkt, want ik was er even niet. Ik zal jullie vertellen waar ik was en waarom. Lezen jullie mee?
We beginnen even bij het begin. Mijn mama voelde zich de laatste weken van haar zwangerschap niet zo goed meer, de laatste loodjes waren echt het zwaarst. Daardoor konden wij geen lange wandelingen maken en was de laatste week een rondje van 5 minuten al te veel eigenlijk. Daarom dat ik opeens te horen kreeg dat ik een weekje uit logeren zou gaan bij tante Kelly. Natuurlijk alleen maar leuk, samen met Keasha door de duinen rennen. Maar ook gezellige wandelingen met Kelly en haar zoontje Vince, kon ik mooi alvast oefenen naast de kinderwagen. Een super leuke week!
En toen… was het zaterdag 12 september, mijn broertje was toen al geboren, maar ik mocht eerst nog een nachtje naar oma toe. Want die zondag gingen we weer canitrailen. Daar was ik natuurlijk lekker moe van, waardoor ik toen ik die middag naar huis mocht heel rustig was.
Na een week zag ik mijn mama en papa weer maar nu met een kleine baby in hun armen. Mijn broertje, Mason, zo klein nog, dat ik heel voorzichtig ging kijken en daarna snel weer bij oma knuffels ging halen. Ik vond dat kleine ding maar gek.
Maar nu hij bijna 3 weken oud is, ben ik wel gewend. Als Mason huilt, kijk ik even of het goed gaat en vertel ik mama dat ze maar wat moet doen zodat het stopt. Mijn knuffel uurtjes zijn er nog steeds en het liefste liggen we allemaal op de bank, ook met m’n poezen-zussen erbij. Ik blijf dichtbij die kleine baby, want je weet maar nooit of ik iets moet doen, dus je kan er maar beter dichtbij blijven dan.
Buiten lopen doen we ook al, gezellig met z’n vieren, mama, papa, Mason en ik. Dan lopen we naar het winkelcentrum of naar de dierenwinkel. Binnenkort zullen we ook alleen met mama en Mason op stap gaan zegt ze. Dan moet ik extra goed opletten denk ik. Maar zolang die kleine gewoon slaapt, vind ik hem wel lief.
Nou… ik ga maar weer even kijken hoe het nu met hem gaat, die kleine slaapkop. Dan spreek ik jullie snel weer!
Veel liefs en pootje, Skye.
Gerelateerde artikelen
Dog InfluencerDoor: Lady Rebel
Bram gaat met pensioenDoor: Hulphond Bram
Onverwachts bezoek aan de dierenartsDoor: Hulphond Bram
Tags