Nu hoor ik je denken bij het zien van de foto hierboven: wat is hier zo shit aan? Mijn hond verscheurt elke dag binnen 3 minuten een knuffel en zorgt elke dag voor dit soort plaatselijke sneeuwbuien.
Helaas gaat deze blog niet over verscheurde knuffels, maar over een zeer letterlijke shitgebeurtenis waarvan ik helaas (of misschien wel beter voor degenen met een gevoelige maag) geen foto’s heb gemaakt.
DE HEL OP AARDE
Het is maandag 10 december, tien voor 6 (!!) ’s ochtends. Dennis stapt, zoals elke ochtend, uit zijn bed om zich klaar te maken voor z’n werk. Hij loopt dan altijd direct naar beneden om alvast brood uit de vriezer te halen, maar eenmaal beneden werd zijn ochtendritueel ernstig verstoord.
“OH NEE PLINT WAT HEB JE GEDAAAAN! WAT DOE JE NOU PLINT, OH MIJN GOD WAT HEB JE GEDAAAAN!!” hoorde ik hem schreeuwen. Dus ik zat meteen rechtop in bed. Het ging ook al veel te lang perfect met die hond. Elke nacht helemaal los in de kamer, en nu heeft ze dan toch echt onze hele woonkamer aan flarden gescheurd. Dacht ik direct.
Ik sprong uit mijn bed en rende van de trap af naar beneden. “Wat heeft ze gedaan!!” riep ik onderweg. Toen ik in de woonkamer kwam stond Dennis daar, half kokhalzend, totaal ontredderd. Plint had werkelijk waar de hele keuken en woonkamer inclusief meubels (ze kan tegenwoordig zonder trapje op de bank springen) op minstens 20 plekken helemaal ondergescheten en ondergekotst. Plint lag op de bank op een kussentje op het enige plekje dat nog schoon was, met een bange blik te kijken naar hoe wij stonden te flippen.
Poep, kots en galachtig schuim all over the place. AL-LES zat onder. Haar eigen kussen en dekentje, de neprieten stoel (yep, daar gaat alles dus tussen zitten), de ruwleren bank en de leren poef (trekt het zo lekker in, weet je wel), het (thank goodness níet hoogpolige) vloerkleed, de droogloopmat en uiteraard het laminaat. En dan nog DIE LUCHT! Niet te doen.
READY. SET. GO!
Dus daar gingen we, om 6 uur ‘s ochtends, op onze knietjes, van voor naar achter. Dennis schepte met een plamuurmes de overtollige excrementen in een zak, legde stukjes wc-papier op de plekken des onheils zodat ik nog kon zien waar ik moest zijn en ik ging er achteraan met een emmer heet water met veel Dettol en een doekje. Schrobben tot in eeuwigheid en daarna aftoppen met flink wat HG alle-nare-geurtjes-weg-spray. Nu maar hopen dat HG echt doet wat het belooft.
Een uur later was alles weer schoon, zaten de wasbare dingen in een 90 graden was en was de zure lucht het huis weer redelijk uitgetrokken. Ik had zelfs met een stoomreiniger de ellende tussen het riet vandaan weten te krijgen. Plint was uiteraard weer zo fit als een hoentje en huppelde vrolijk door het huis. Zelfs de brokjes gingen er in 1 keer in.
Wat het nou is geweest… Ik weet het niet. Ze zal wel iets goors van de straat hebben gegeten, of zo. Ongelooflijk hoeveel ellende er uit zo’n klein beestje kan komen. Poeh! Laten we hopen dat dit geen regelmatig terugkerend festijn wordt.
Hebben jullie ooit zoiets meegemaakt? Of dat je hond bijvoorbeeld wél het hele huis aan flarden heeft gescheurd? Ik ben reuze benieuwd!
Tot gauw!
Lonneke
Gerelateerde artikelen
Tags
Nu hoor ik je denken bij het zien van de foto hierboven: wat is hier zo shit aan? Mijn hond verscheurt elke dag binnen 3 minuten een knuffel en zorgt elke dag voor dit soort plaatselijke sneeuwbuien.
Helaas gaat deze blog niet over verscheurde knuffels, maar over een zeer letterlijke shitgebeurtenis waarvan ik helaas (of misschien wel beter voor degenen met een gevoelige maag) geen foto’s heb gemaakt.
DE HEL OP AARDE
Het is maandag 10 december, tien voor 6 (!!) ’s ochtends. Dennis stapt, zoals elke ochtend, uit zijn bed om zich klaar te maken voor z’n werk. Hij loopt dan altijd direct naar beneden om alvast brood uit de vriezer te halen, maar eenmaal beneden werd zijn ochtendritueel ernstig verstoord.
“OH NEE PLINT WAT HEB JE GEDAAAAN! WAT DOE JE NOU PLINT, OH MIJN GOD WAT HEB JE GEDAAAAN!!” hoorde ik hem schreeuwen. Dus ik zat meteen rechtop in bed. Het ging ook al veel te lang perfect met die hond. Elke nacht helemaal los in de kamer, en nu heeft ze dan toch echt onze hele woonkamer aan flarden gescheurd. Dacht ik direct.
Ik sprong uit mijn bed en rende van de trap af naar beneden. “Wat heeft ze gedaan!!” riep ik onderweg. Toen ik in de woonkamer kwam stond Dennis daar, half kokhalzend, totaal ontredderd. Plint had werkelijk waar de hele keuken en woonkamer inclusief meubels (ze kan tegenwoordig zonder trapje op de bank springen) op minstens 20 plekken helemaal ondergescheten en ondergekotst. Plint lag op de bank op een kussentje op het enige plekje dat nog schoon was, met een bange blik te kijken naar hoe wij stonden te flippen.
Poep, kots en galachtig schuim all over the place. AL-LES zat onder. Haar eigen kussen en dekentje, de neprieten stoel (yep, daar gaat alles dus tussen zitten), de ruwleren bank en de leren poef (trekt het zo lekker in, weet je wel), het (thank goodness níet hoogpolige) vloerkleed, de droogloopmat en uiteraard het laminaat. En dan nog DIE LUCHT! Niet te doen.
READY. SET. GO!
Dus daar gingen we, om 6 uur ‘s ochtends, op onze knietjes, van voor naar achter. Dennis schepte met een plamuurmes de overtollige excrementen in een zak, legde stukjes wc-papier op de plekken des onheils zodat ik nog kon zien waar ik moest zijn en ik ging er achteraan met een emmer heet water met veel Dettol en een doekje. Schrobben tot in eeuwigheid en daarna aftoppen met flink wat HG alle-nare-geurtjes-weg-spray. Nu maar hopen dat HG echt doet wat het belooft.
Een uur later was alles weer schoon, zaten de wasbare dingen in een 90 graden was en was de zure lucht het huis weer redelijk uitgetrokken. Ik had zelfs met een stoomreiniger de ellende tussen het riet vandaan weten te krijgen. Plint was uiteraard weer zo fit als een hoentje en huppelde vrolijk door het huis. Zelfs de brokjes gingen er in 1 keer in.
Wat het nou is geweest… Ik weet het niet. Ze zal wel iets goors van de straat hebben gegeten, of zo. Ongelooflijk hoeveel ellende er uit zo’n klein beestje kan komen. Poeh! Laten we hopen dat dit geen regelmatig terugkerend festijn wordt.
Hebben jullie ooit zoiets meegemaakt? Of dat je hond bijvoorbeeld wél het hele huis aan flarden heeft gescheurd? Ik ben reuze benieuwd!
Tot gauw!
Lonneke
Gerelateerde artikelen
Wortelsoep tegen diarree bij de hondDoor: Nacho & Chester
Sennah heeft diarree, alweerDoor: Sennah
Wat mag jouw hond eten bij diarree?Door: Redactie
Tags