Natuurlijk is het niet zo zwart- wit als ik spreek over het zijn van een Stafford eigenaar. Je hebt natuurlijk een verschil tussen Engelse Stafford Shire Bullterriërs en de Amerikaanse Stafford Shire Terriër. Om dan nog maar niet te spreken over alle kruisingen.

In deze blog schrijf ik over mijn ervaringen met het hebben van een Amerikaanse Stafford x Cane Corso kruising genaamd Beau.

De hoge pijngrens

Ik denk dat elke Stafford eigenaar het met me eens is als ik zeg dat ze een extreme hoge pijngrens hebben. Dit is iets wat ik van te voren wel wist maar nog niet met eigen ogen heb gezien. Zo kan Beau met een extreme kracht ergens tegen op botsen en zonder problemen verder lopen.

Een tijdje geleden liepen we samen in het bos en bleef hij met zijn poot achter een wortel hangen. Hij vloog zo over de kop en raakte in zijn val een andere boom. Meneer stond meteen op, schudde het even van zich af en kwam toen aangelopen met een open wond op zijn knie alsof het niks was. Ook gaf hij geen kick toen hij bij de dierenarts nietjes kreeg om de wond te dichten.

Deze hoge pijngrens is er in gefokt vanuit hun historie. De Amerikaanse Stafford Shire Terriër word pas sinds 1936 erkend als apart ras door de Amerikaanse kennelclubs. Ze komen voort uit een kruising van de Oud- Engelse Bulldog en diverse Engelse terriër rassen. En zijn nadat de Amerikaanse Burgeroorlog eindigde in 1965 pas naar Amerika gekomen om zich uiteindelijk te ontwikkelen tot de Amerikaanse Staffordshire Terriër die we tegenwoordig kennen.

Uithoudingsvermogen

Ze zijn voornamelijk gefokt op basis van hun uithoudingsvermogen, vasthoudendheid, intelligentie en hun uitermate loyaliteit naar de mens. Jammer genoeg zijn ze hierdoor niet de zogeheten ‘nanny’ honden zoals veel mensen denken. Deze honden zijn gefokt om te vechten en werden dan ook veel gebruikt in hondengevechten in Amerika.

Het uithoudingsvermogen is een ontzettend kenmerkende eigenschap van de Amerikaanse Stafford. Dit zijn geen honden met een stop en je moet als eigenaar echt weten wanneer je zijn of haar grens bereikt. Beau moet soms verplicht in de rust worden gezet omdat hij zelf die rust gewoon echt niet gaat pakken. Zeker niet als ik zelf rond blijf lopen in het huis.

Hiermee komen we direct bij het volgende punt! Aanhankelijkheid.

Aanhankelijkheid

Tuurlijk in het begin is het schattig. Kijk nou! Hij volgt me overal heen. Tot je op de wc zit met je broek op je enkels en een Stafford kop op je schoot.

Ik hoor het je al zeggen, doe dan gewoon de deur dicht. Maar dat houdt een Amerikaanse Stafford echt niet tegen! Ze staren namelijk gewoon verder vanaf een afstandje. Met of zonder een deur geloof mij maar Beau weet waar ik ben en ik voel zijn ogen op mij branden.

Een waakse hond

Het nadeel van het hebben van een kruising is dat je een mix krijgt van de verschillende karakter eigenschappen. Dit kan soms ook positief uitpakken maar wanneer je een karakter eigenschap hebt die in beide rassen voorkomt krijg je een versterking van het gedrag.

Zo ook bij Beau. Cane Corso’s zijn van zichzelf al ontzettend waaks en beschermen hun gezin met hun leven. Dit is heel fijn op het moment dat je echt in gevaar zou zijn. Maar in de maatschappij waar wij in Nederland in leven is het veelal niet nodig. Hou er rekening mee dat je met een hond zoals Beau constant aan het managen bent.

Vreemden kunnen niet zo maar het huis binnen lopen. Het leren kennen van vreemden vergt een specifieke vorm van begeleiding. Voor Beau betekent het dat hij meteen een positieve ervaring moet hebben met een nieuw mens. Dit gaat bij mannen wat minder soepel dan bij vrouwen. Maar wat Cane Corso’s en Amerikaanse Staffords gelijk hebben zijn dat ze over het algemeen echte mensenhonden zijn.

Dit houdt voornamelijk in dat wanneer Beau doorheeft dat een specifiek persoon ‘Goed’ is dan is die goed voor het leven en zijn allerbeste vriend. Zodra iemand deel uit maakt van Beau zijn zogeheten ‘familie’ dan is Beau als wax in de handen.

Veel energie

Wanneer je er over nadenkt om een Amerikaanse Stafford of Cane Corso in huis te nemen moet je echt niet onderschatten wat voor energie levels deze honden hebben. Ze staan altijd aan en willen maar al te graag voor je werken.

Dit is leuk op het moment dat je aan het trainen bent of hem voor je laat werken op een andere manier. Minder leuk wanneer je op bed ligt en er op je armen word gekauwd omdat je 35 kilo zware haarbal nog niet aan zijn trekken is gekomen.

Bij Cane Corso’s en Amerikaanse Staffords is het niet een kwestie van een extra ommetje wandelen. Deze honden willen werken en zijn pas voldaan wanneer ze die energie hebben kunnen gebruiken. Raken ze die energie niet kwijt? Dan zoeken ze zelf activiteiten om zich in te vermaken. En dat is inclusief het kapot kauwen van je sloffen of die mooie leren bank.

Voor geen goud meer anders

Toen ik begon met het zoeken naar een eigen hond was ik aan het kijken naar Herders en Collie-achtige honden. Ik zag in het asiel genoeg Molossers en Stafford terriërs langs komen maar was van mening dat het geen ras voor mij was.

Ik wou een sociale, slimme en hardwerkende hond die alleen maar oog voor mij zou hebben. Tuurlijk Beau is slim, sociaal (wanneer hij er goed in begeleid wordt) en ontzettend trouw en loyaal. Maar het is geen stoere Belgische herder!

En toch zou ik niet anders meer willen dan een powerhond zoals Beau. Ik denk dat dit 1 van de meest eerlijke honden zijn die je kunt vinden. Door zijn gevoeligheid is hij kwetsbaar voor onzekerheid maar het zorgt er ook voor dat hij zich ontzettend goed kan aanpassen op specifieke situaties. Hij is anders bij mij dan hij is bij mijn moeder, en net zo goed weer anders dan bij mijn beste vriendin. Hij kan uitstekend spiegelen en wanneer we samen werken smelten onze behoeftes echt heel goed samen! Ik kan met hem sporten en tegelijkertijd kan ik ook heel goed met hem op de bank liggen en een film kijken.

Ach en zeg nou zelf, wie wil er nou niet een schoothondje in het lichaam van een grote hond!

Gerelateerde artikelen

Tags