Ik ga naar school, deel 4

Afgelopen week was al weer mijn 4e schooldag op de Dokter Snuffel Academie. Dit keer zonder storm, maar alles behalve lenteachtig.

Bijpraten

Voor de les begon liepen mijn vrouwtje en ik nog even buiten, maar ik was druk en liep maar aan de lijn te trekken. Eenmaal binnen moest ik even aan mijn kleedje graven ,maar toen mijn vrouwtje er op ging staan ging ik al vrij snel lekker liggen. Onder het genot van koffie en thee bespraken de baasjes hoe de BTA ging. Daar over kan je meer lezen in dit blog. Mijn vrouwtje gaf aan dat ze het nog best wel lastig vindt om te zien of ik alle prikkels wel meld, en ik schiet vaak voorbij haar knie. Nou ze kon het gelijk laten zien, want we gingen naar buiten. Ze bleef maar draaien met mij, want in een groepje honden lopen vind ik lastig. Zeker als ik achteraan loop. Ik spring en stuiter dan rond.

Mijn vrouwtje en ik als team

Buiten bleven we aan de lijn en op een paar plekken stopten we voor oefeningen die ervoor zorgden om te ontdekken wat de kwaliteiten van ons beiden zijn, maar ook de valkuilen.

Mijn vrouwtje kreeg de opdracht om samen met mij te zigzaggen tussen de groep, en de anderen moesten na afloop vertellen hoe ze vonden dat mijn vrouwtje het deed, hoe ik het deed, en hoe wij samen.
Ze bleef vrij rustig ondanks dat ik bedacht had dat ik meer interesse had voor graseten en de rest niet boeiend vond. Ik geloof dat mijn vrouwtje het wel vervelend vond dat de andere hondjes veel meer aandacht hadden voor hun baasjes en ik lekker mijn eigen ding deed.
Wij zijn eigenlijk precies tegenovergesteld. Zij is meer de kat-uit-de-boom-kijker, ik juist enthousiast. Daar ligt dus de uitdaging om mee om te gaan. Zij is rustig en ik onbevangen. Volgens Mandy moest mijn vrouwtje me maar gewoon even laten grazen bij het stilstaan. Dat viel voor mijn vrouwtje niet mee.

Keuzes

We gingen weer verder op pad, en dit keer ging ik meer voorop in de vieze blubber tot we stopten op een harder pad. Mandy legde een balletje, een soort trekspeeltje en wat voertjes op een rij. De baasjes moesten om de beurt vertellen wat hun hond als eerste zou pakken en daarna was het kijken of het klopte. Mijn vrouwtje dacht dat ik voor het balletje zou gaan, en dat klopte. Maar ik probeerde toch even of ik dat andere speeltje ook niet gelijk ook kon pakken.

Het is belangrijk om te weten hoe je hond in elkaar zit. Door te oefenen in het maken van keuzes leer je beter hoe je hond in elkaar zit.

Vandaag bleek dus dat mijn vrouwtje en ik in best veel dingen elkaars tegenpolen, zijn waardoor mijn vrouwtje zich aan sommige dingen van mij kan ergeren. Het is dan zaak om te zien dat het juist een kwaliteit kan zijn dat ik enthousiast ben en eigengereid terwijl het voor mijn vrouwtje een ‘allergie’ is. Samen moeten we gaan ontdekken hoe we daar mee omgaan.
Mijn vrouwtje had het vandaag moeilijk en werd wat verdrietig omdat ze het zo graag goed wil doen met mij en ze het soms best lastig vindt om het allemaal goed te doen. Vrouwtje, ik vind je echt heel lief hoor, maar ik ben nou eenmaal vrolijk en doe graag mijn eigen ding. Ook als het niet helemaal uitkomt.

EHBO

Op de weg terug kregen we een fikse hagelbui op ons hoofd, en drijfnat kroop ik weer lekker op mijn kleed om te slapen terwijl de bazen  gingen eten.

Na de lunch kwam Saskia Dijkhuis de baasjes EHBO geven. Zij vertelde van alles over wat je moet doen als er een aanrijding is, een hond een shock heeft, wat er giftig is, wat als er een bloeding is, maar ook van alles over een maagtorsie,verstikking en reanimatie. Ook vertelde ze dat het belangrijk is om van je eigen hond te weten hoe de ademhaling, pols en temperatuur is.

De SPAR is een hele belangrijke.
*Slijmvliezen. (Oren, ogen, bek, neus, anus)
*Pols/hartslag ( 60/120 per minuut)
*Ademhaling (10/30 per minuut)
*Reflexen (Op de oogbol, de anus)

Mijn vrouwtje leerde waar zij mijn hartslag kan voelen, hoe je de slijmvliezen in de bek kunt controleren  en hoe je met een papieren zakdoekje heel simpel kan tellen hoe de ademhaling is. Ik vond het maar maf, zo’n doekje voor mijn neus!
Bij een van de andere hondjes werd een pootverband gedaan, en we kregen te zien hoe je een hond op zijn zij legt als hij bijvoorbeeld rustig moet blijven liggen.

Kortom, het was weer een enerverende dag voor ons allebei.

Ik hoop dat je het weer leuk vond om te lezen hoe het met ons gaat. Mijn vrouwtje en ik moeten flink aan de slag om samen een goed team te gaan vormen. Op elkaar kunnen bouwen en vertrouwen is de basis om samen aan het werk te kunnen.

 

 

Gerelateerde artikelen

Tags