Ik ga naar school, deel 2

Het was weer zover. Mijn vrouwtje en ik hoefden niet naar het werk, maar stapten in de auto richting Zeewolde voor onze tweede lesdag van de Dokter Snuffel Academie bij Mandy.

Meer rust in de tent

Toch wel spannend, hoor. We gingen even een stukje lopen voordat we naar binnen gingen voor de les. Mijn vrouwtje zocht een plekje in de hoek aan tafel zodat het voor mij ook rustiger zou zijn, want zo zou er niet steeds iemand langs mij hoeven lopen. Alle hondjes waren veel rustiger en sommigen lagen in een bench. Ik hoefde dat nu niet, dus dat vond ik wel stoer van mijzelf.

Aan de slag

De baasjes gingen met elkaar bespreken hoe het gegaan was met het huiswerk. Nou, dat vond ik wat saai, maar volgens mijn vrouwtje was het heel belangrijk. Omdat het slecht weer zou worden, gingen we gelijk daarna naar buiten voor de buitenopdrachten.

Joepie, daar had ik zin in! Al trekkend liep ik achter de groep aan. Natuurlijk begon mijn vrouwtje te mopperen. We mochten op de vaste plek weer los, en daarbij werd een bepaalde volgorde aangehouden om de rust te bewaren. Af en toe was ik de pisang, want ik werd aan mijn oor getrokken en aan mijn poot, maar ik deed ook actief mee met spelen. De baasjes waren weer aan het observeren. Er was nu meer rust in de groep.

Oefeningen

Na verloop van tijd werden we aangelijnd en gingen we de basisoefeningen doen zoals zit, af, blijf. Nou kan ik die best wel goed, maar in het gras vond ik dat soms lastig omdat ik liever gras en stokjes at. Toch deed ik goed mijn best. Ook moesten we volgen, en dan dwars door de groep heen zonder dat mijn vrouwtje mij mocht lokken. Dat viel niet mee, maar het lukt me, en zodra ik uit mijzelf keek, dan kreeg ik lekkers.

BEN JE BENIEUWD NAAR ONZE EERSTE LESDAG? LEES DAN OOK: IK GA NAAR SCHOOL DEEL 1

We mochten weer even lopen en rennen tot de volgende oefening. De baasjes moesten nee leren zeggen als iemand op ze afkwam die hun hond wilde aaien. Als wij straks aan het werk gaan, moeten we onze energie bewaren tot we aan de slag moeten. Als er van tevoren heel veel mensen ons aandacht willen geven, worden wij heel moe. Daardoor kunnen we niet meer zo goed werken.

Best lastig, want Mandy was degene die ons wilde aaien, en ze deed heel goed haar best om het ons en de baasjes moeilijk te maken. Ook moesten de baasjes opletten of we het aaien op dat moment eigenlijk wel leuk vonden. Dus observeren hoe onze reactie was op het aaien van onze baasjes. Nou, ik vond de omgeving veel boeiender, dus dat aaien hoefde voor mij op dat moment dus niet. Ik draaide mij weg.

Na weer een wandeling kwam de laatste oefening: de persoonlijke ruimte van baas en hond. De baasjes liepen per twee op elkaar af tot een afstand die oké was samen met de hond. Haha, nou ik hing weer lekker met mijn neus op de grond, ik vond de andere hond niet boeiend en bedacht dat het veel leuker was om een gat te graven naar China. De andere hond vond dat uiteindelijk ook wel wat en deed mij gewoon na.

Daarna liepen de baasjes in een kring naar elkaar toe. Dat vond ik wel grappig, en ik liep naar het midden toe. Het hondje van lerares Mandy liep de kring ook in en liet wel merken dat zij de echte baas was. Sommige hondjes durfden de kring niet in, of maar even.

Deel 2 van de dag

Hup, weer terug en tijd om te rusten. Nou, ik was gevloerd. Ik bleef rustig liggen op mijn kleed, zelfs toen het hondje van Mandy even kwam snuffelen. De baasjes gingen eten en kregen daarna theorieles over hygiëne en veiligheid. Wat komt er allemaal bij kijken als je echt aan het werk bent. Het duizelde wel bij mijn vrouwtje, want wat doe je als je naar een klant moet terwijl ik net in de modder ben gesprongen? Wie gaat er voor als het brand alarm afgaat, wat moet je afspreken met klanten in een contract omtrent verharen, de veiligheid van de ruimte als je daar aan het werk gaat samen, etc. Kortom: weer veel informatie.

Filmpjes

Tot slot kwamen de filmpjes aan bod die de baasjes hadden opgestuurd, en een paar van Mandy zelf. Leuk, want in twee filmpjes kwam ik zelf voor. Eentje van het werk en eentje van thuis. Alle filmpjes werden bekeken met het oog op de signalen die wij laten zien. Je zou denken dat de baasjes ons wel snappen, maar nee. Wij geven soms zulke subtiele signalen af. De baasjes zien die niet altijd of geven er de verkeerde betekenis aan.

Mijn vrouwtje oefent heel hard door heel veel naar mij te kijken, maar soms valt dat niet mee zegt ze. Daarom is filmen zo handig. Dan kun je alles terugkijken. Sorry vrouwtje, ik ga echt mijn best doen om ervoor te zorgen dat we elkaar beter snappen.

Daarna lekker naar huis. Ik had thuis zelfs geen zin meer om te plassen. Binnen moest ik even een paar keer van rustplek wisselen, maar uiteindelijk viel ik in slaap. De rest van de avond had ik nergens meer puf voor!

Lesdag 3 is in maart. Lezen jullie dan ook weer mee hoe dat is gegaan?
Tot de volgende blog, poot van Guus

Gerelateerde artikelen

Tags