Zoals jullie wel weten ga ik drie dagen in de week met mijn vrouwtje mee naar haar werk. Zij werkt als activiteitenbegeleider in de gehandicaptenzorg. Dit doe ik nu een jaar. Ik kon dit afgelopen jaar wennen aan alle geluiden, de cliënten, rolstoelen, etc.
Deze opleiding wordt gegeven door Mandy van Laar. Zij leidt mijn vrouwtje op tot DAI (Dog Assisted Interventions). Mijn vrouwtje en ik leren om samen een goed team te gaan vormen, zodat we goed kunnen samenwerken en elkaar leren begrijpen. Zo kunnen we nog beter samen iets betekenen voor een ander.
Best een uitdaging, aangezien ik een enthousiaste kerel ben en luisteren nog wat lastig vindt. Daarnaast vind mijn vrouwtje het best moeilijk om mijn gedrag en communicatie te begrijpen.
De eerste dag
Op een koude wintermorgen reed ik met mijn vrouwtje naar Zeewolde voor onze eerste lesdag.
Ik zit in de klas met nog 5 honden en hun baasjes. Nou, dat was in het begin een grote chaos. Door elkaar heen lopen, speeltjes afpakken, onder de tafel doorrennen. Ze hebben geweten dat ik mee was!
Iedereen moest op zijn plekje, maar daar had ik niet zo veel zin in, dus ik mocht even in de bench.
Na wat uitleg voor de baasjes mochten we naar buiten. Eerst aan de lijn en daarna los. Feest! Ik was duidelijk de meest aanwezige van het stel; ik liep achter iedereen aan. Soms gingen ze ook achter mij aan, hoor.
De baasjes moesten ons gedrag en onze communicatie observeren en soms even ingrijpen als we te druk waren. Tijdens de wandeling gingen ze daarover in gesprek met elkaar.
Even rust
Daarna kon iedereen bijkomen. De meeste honden gingen lekker liggen, maar ik vond het soms wat lastig om mij daar aan over te geven. Ik bleef staan, drentelde wat rond of ging kort even liggen. Het was natuurlijk nog zo nieuw en spannend.
De baasjes gingen verder met de theorie en de lunch. Ook na de lunch kwam er nog een stuk theorie en was het voor ons nog even rust.
Het ging in de les vooral over de basis van waaruit een hond communiceert. Namelijk ruimte, jezelf zijn, erkenning, communicatie en hiërarchie.
Hersenspelletjes
Voor de eerste dag erop zat, gingen we buiten hersenspelletjes doen. Elke keer draaiden we in een cirkel door voor een nieuw spel. Ik was vrij hyper en wilde steeds al beginnen terwijl er nog niet eens voertjes inzaten. Ik had weinig geduld en mijn vrouwtje moest mij even de kans geven te ontdekken wat er nou precies lag voor we aan de slag konden. Daarna zat de dag erop.
Doodop
Eenmaal thuis waren mijn vrouwtje en ik moe. Alle indrukken, de informatie en de wetenschap dat we samen flink aan de bak moeten de aankomende tijd. Superleuk en spannend voor ons beiden. We kijken nu al uit naar de tweede lesdag.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn vorderingen. Tot de volgende keer, poot van Guus
Sinds ik bij mijn baasjes woon (alweer bijna 6 jaar) zijn we nog nooit zonder elkaar weggeweest. Elke vakantie ben ik mee geweest en mijn baasjes zijn zelden een ...
Geen groter veel besproken onderwerp onder huisdieren eigenaren is vuurwerk. You love it or hate it. Nou ik zit er precies tussenin. Ergens een knalletje in de verte doet ...
Degenen die mij kennen en mij al even volgen zullen zich nu wel achter hun oren krabben. ”Huh Guus, jij bent toch een prikkelgevoelige hond? Dan ga je toch ...
Tijd voor een nieuw blog waarbij ik mijn vrouwtje maar weer eens aan het woord laat. Ze wil graag wat vertellen over vegan zijn met een hond in huis. ...
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
Zoals jullie wel weten ga ik drie dagen in de week met mijn vrouwtje mee naar haar werk. Zij werkt als activiteitenbegeleider in de gehandicaptenzorg. Dit doe ik nu een jaar. Ik kon dit afgelopen jaar wennen aan alle geluiden, de cliënten, rolstoelen, etc.
Nu is het tijd voor meer diepgang.
Naar school
Eindelijk is het zover! Ik mag 7 keer naar de Dokter Snuffel Academie.
Deze opleiding wordt gegeven door Mandy van Laar. Zij leidt mijn vrouwtje op tot DAI (Dog Assisted Interventions). Mijn vrouwtje en ik leren om samen een goed team te gaan vormen, zodat we goed kunnen samenwerken en elkaar leren begrijpen. Zo kunnen we nog beter samen iets betekenen voor een ander.
Best een uitdaging, aangezien ik een enthousiaste kerel ben en luisteren nog wat lastig vindt. Daarnaast vind mijn vrouwtje het best moeilijk om mijn gedrag en communicatie te begrijpen.
De eerste dag
Op een koude wintermorgen reed ik met mijn vrouwtje naar Zeewolde voor onze eerste lesdag.
Ik zit in de klas met nog 5 honden en hun baasjes. Nou, dat was in het begin een grote chaos. Door elkaar heen lopen, speeltjes afpakken, onder de tafel doorrennen. Ze hebben geweten dat ik mee was!
Iedereen moest op zijn plekje, maar daar had ik niet zo veel zin in, dus ik mocht even in de bench.
Na wat uitleg voor de baasjes mochten we naar buiten. Eerst aan de lijn en daarna los. Feest! Ik was duidelijk de meest aanwezige van het stel; ik liep achter iedereen aan. Soms gingen ze ook achter mij aan, hoor.
De baasjes moesten ons gedrag en onze communicatie observeren en soms even ingrijpen als we te druk waren. Tijdens de wandeling gingen ze daarover in gesprek met elkaar.
Even rust
Daarna kon iedereen bijkomen. De meeste honden gingen lekker liggen, maar ik vond het soms wat lastig om mij daar aan over te geven. Ik bleef staan, drentelde wat rond of ging kort even liggen. Het was natuurlijk nog zo nieuw en spannend.
De baasjes gingen verder met de theorie en de lunch. Ook na de lunch kwam er nog een stuk theorie en was het voor ons nog even rust.
Het ging in de les vooral over de basis van waaruit een hond communiceert. Namelijk ruimte, jezelf zijn, erkenning, communicatie en hiërarchie.
Hersenspelletjes
Voor de eerste dag erop zat, gingen we buiten hersenspelletjes doen. Elke keer draaiden we in een cirkel door voor een nieuw spel. Ik was vrij hyper en wilde steeds al beginnen terwijl er nog niet eens voertjes inzaten. Ik had weinig geduld en mijn vrouwtje moest mij even de kans geven te ontdekken wat er nou precies lag voor we aan de slag konden. Daarna zat de dag erop.
Doodop
Eenmaal thuis waren mijn vrouwtje en ik moe. Alle indrukken, de informatie en de wetenschap dat we samen flink aan de bak moeten de aankomende tijd. Superleuk en spannend voor ons beiden. We kijken nu al uit naar de tweede lesdag.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn vorderingen.
Tot de volgende keer, poot van Guus
Gerelateerde artikelen
Voor het eerst logerenDoor: Goldendoodle Guus
Guus houdt niet van vuurwerkDoor: Goldendoodle Guus
Een nieuwe huisgenootDoor: Goldendoodle Guus
Tags