Hulphond in het ziekenhuis

Een hulphond blijft in principe 24/7 bij zijn baasje. Maar wat nou als het baasje zo ziek wordt dat hij opgenomen moet worden in het ziekenhuis? Wat gebeurt er dan met de hulphond? Mag hij mee of moet hij thuis blijven? En wat nou tijdens een operatie? In deze blog alles over de hulphond in het ziekenhuis en hoe wij dat altijd doen.

Poli afspraken en onderzoeken

Laten we klein beginnen, een afspraak met de arts of een ingepland onderzoek. Poli afspraken zijn simpel, de hulphond gaat waar baasje gaat en verlaat zijn zijde niet. dit is ook niet nodig aangezien de meeste afspraken gemiddeld een uur duren en vooral praten zijn. Een onderzoek is al wat ingewikkelder. Bij een MRI of iets dergelijks kan een hulphond niet erbij blijven. Wel kan afgesproken worden dat er een begeleider mee gaat die met de hond blijft wachten. Röntgen foto’s, echo’s en dergelijke kan de hond gewoon bij blijven. Een hulphond mag eigenlijk overal komen waar een begeleider of ouder van de patiënt ook mag komen, behalve in de operatie kamer. Sommige ziekenhuizen moeten nog wat wennen aan hulphonden, maar wettelijk gezien mogen ze een hulphond niet weigeren, tenzij de aanwezigheid van de hond patiënt of hond direct in gevaar brengt.

Geplande korte opnamen of behandeling

Soms moet je een behandeling of onderzoek ondergaan waar een dag opnamen voor nodig is. In dit geval moet je er rekening mee houden dat je meerder deel van de dag in het ziekenhuis zal zijn en ook een tijdje van de hond gescheiden zal zijn. In dit geval kan een baasje besluiten dat het makkelijker is om de hond bij familie of vrienden te laten, maar in sommige gevallen is dit niet mogelijk. Bijv. ik vind het erg moeilijk om zonder hulphond te zijn, dus de hulphond moet eigenlijk altijd mee. In deze gevallen zorg je dat er een begeleider mee gaat. De begeleider kan dan op de kamer blijven samen met de hulphond terwijl baasje behandeld wordt en de hond uitlaten om te plassen als het baasje dit zelf niet kan. Of in uitzonderlijke situaties kan de hond er bij blijven als de behandeling niet in de operatie kamer plaats vindt. Zo is Bram een keer bij een endoscopische ingreep gebleven, op bed erbij, terwijl ik onder narcose was. maar dit was wel een erg uitzonderlijke situatie omdat alle artsen en verpleegkundige bram en mij al goed kennen. Meestal moet jij of een begeleider de hond te allen tijde kunnen begeleiden, en dat kan natuurlijk niet als je zelf onder narcose bent. Soms wordt het toegestaan dat de hulphond zonder begeleider op de kamer blijft wachten terwijl baasje behandelt wordt, als er geen begeleider mee kan komen. Maar dit ligt heel erg aan het ziekenhuis, het is dus sowieso belangrijk dat als de opnamen ingepland wordt er ook afspraken worden gemaakt over de aanwezigheid van de hulphond, zodat er op de dag van opnamen geen onverwachtse verassingen ontstaan.

Onverwachtse of langdurige opnamen

Dit is de moeilijkste, omdat je van te voren niks kan plannen en afspreken. Hoe vaker je al in het ziekenhuis bent geweest, hoe makkelijker een onverwachtse opnamen met de hulphond zal zijn, omdat je alles al een beetje kent. Als je erg ziek bent en je weet dat je de hond niet zelf uit kan laten in het ziekenhuis en er niemand mee kan, dan moet de hond helaas door een familie of vriend worden opgevangen tijdens de opnamen. Wel kan er dan afgesproken worden dat zij met de hond langs komen tijdens de bezoek uren. Als je een begeleider mee kan nemen, of je bent sterk genoeg om de hond zelf te kunnen verzorgen, dan kan de hond gewoon mee. Weer geld dan dat wettelijk gezien de hulphond mag komen waar een begeleider ook mag komen. Het ziekenhuis mag de hulphond dan niet weigeren, maar zij zullen geen verantwoordelijkheid over de hond nemen. Je moet je voorbereiden op veel binnen zitten en veel mensen die de hele dag in en uit de kamer komen lopen. Dit moet de hond allemaal aan kunnen. Als dat kan dan zou een hulphond prima bij baasje kunnen blijven tijdens een langdurige opnamen.

Onze persoonlijke ervaring

Ik ben met bram al heel vaak in het ziekenhuis geweest, ook in meerdere ziekenhuizen. Bram is altijd met mij mee geweest en hier is nooit een probleem van gemaakt. Dit spreken we wel altijd van te voren met het ziekenhuis zo af zodat ze niet verrast worden.

Bij mij gaat er bij een opnamen eigenlijk altijd een ouder mee. Als ik ergens naartoe moet waar bram niet mag komen dan gaat mijn “begeleider” met mij mee terwijl bram op mijn ziekenhuis kamer wacht. Op 1x na waar door corona mijn ouder niet mee mocht, toen is bram dus bij een ingreep gebleven omdat mijn artsen en verpleegkundige ons al zo goed kende dat ze er alle vertrouwen in hadden dat bram rustig zou blijven. Ik ben 7 dagen opgenomen geweest voor een operatie, toen is bram de hele week met mij in het ziekenhuis geweest. Mijn moeder bleef toen bij ons om bram te verzorgen en uit te laten. Ik lig nu ook in het ziekenhuis voor al 9 dagen, hiervan is bram 7 dagen bij mij. Door hoge koorts was ik de eerste 2 dagen corona verdacht waardoor ik en mijn moeder de kamer niet af mochten en bram niet uit zouden kunnen laten. Hij moest toen helaas thuis blijven. We waren dus ook erg blij toen hij weer bij me mocht komen. Mijn ziekenhuis is erg goed met hulphonden en hierdoor heeft Bram mij door de zwaarste momenten van mijn leven kunnen helpen, in plaats van dat hij thuis zou moeten blijven. Als bram naar buiten mag om te plassen mag hij ook altijd rennen, spelen, graven en helemaal hond zijn zodat hij elke dag nog genoeg tijd heeft om gewoon hond te zijn. Dus geen zorgen, het is niet dat bram in het ziekenhuis 24/7 in functie is. ook op de kamer is hij vrij om met knuffels en botten te spelen, en vooral lekker veel te slapen 😀 Het ziekenhuis leven is saai, maar een maatje erbij maakt het een stuk fijner 🙂

*Heb je een voorstel voor een blog of vragen over een geplaatste blog, zoek me gerust op via Instagram privé berichten. Volg ons op Instagram om ons dagelijkse leven en veel foto’s van bram te volgen.*

Gerelateerde artikelen

Tags