Dierenartsavontuur

Hallo beste lezers, afgelopen woensdag ben ik naar de dierenarts geweest. Ik liep al enige tijd wat slechter, en daarvoor was mijn baas 2 weken geleden ook met mij naar de dierenarts geweest. Afgelopen dinsdag waren mijn bazin en ik aan het wandelen, en opeens hoorden we bij elke stap die ik zette letterlijk ‘knak, knak, knak’. Alsof mijn botten over elkaar heen schoven. Mijn bazin belde een beetje paniekerig mijn baas om te laten weten dat er iets mis was. Hij zei dat de bazin maar gelijk met mij naar de dierenarts moest gaan. Ze belde gelijk, en ik kon die dag nog terecht, maar gezien de klachten konden we ook op de woensdag komen om meteen foto’s te laten maken.

Op woensdag is mijn bazin met mij naar de DA gegaan. Ik werkte heel goed mee. Het slaapmiddel toedienen was geen probleem, maar voor alle zekerheid hadden ze mij toch maar een muilband omgedaan. Mijn bazin hoorde de assistenten (aan de andere kant van de muur) zeggen dat ik niet zo nieuwsgierig moest zijn. Want ik wilde eerst met iedereen kennis maken en alles onderzoeken. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn ‘Master of Fluff Science’ wel behaald heb. Ik ben namelijk een heel slimme, eigenwijze hond. Daar ben ik stiekem best trots op.

Mijn bazin mocht helaas niet mee naar binnen, want dan zou ik misschien gaan vechten tegen het slaapmiddel. Ik kreeg een roesje om te voorkomen dat de dierenarts en de assistenten mij pijn zouden doen, want voor een röntgenfoto moesten mijn achterpoten naar buiten gedraaid worden terwijl ik op mijn rug lag. Mijn bazin mocht even buiten wachten. Echt heel even, want binnen een kwartier was alles gepiept.

De dierenarts liet de foto’s van mijn poot aan mijn bazin zien en legde uit dat ik waarschijnlijk mijn kruisband heb afgescheurd. De foto’s worden naar een orthopedisch specialist gestuurd, zodat hij er een blik op kan werpen. Van daaruit kunnen mijn bazen een beslissing nemen. Opereren, of eventuele andere opties. Maar daarvoor moeten mijn bazen nog even op het bericht van de orthopeed wachten.

Mijn bazin was erg bezorgd over mij. Ze was gelijk gerustgesteld toen de dierenarts vertelde dat het best mee valt. Wat wel duidelijk is, is dat de operatie wel gedaan moet worden, want om mij met een kapot been te laten rondwandelen zal geen goed idee zijn. Ik vind dat allemaal superspannend, want ik ben nog ooit echt geopereerd. Gelukkig ben ik fit en mentaal sterk. Dat maakt het al minder eng, vind ik.

Hopelijk gaat het allemaal snel voorbij. Zelf denk ik dat het wel goed komt met mij. Mijn bazen doen erg hun best voor mij.

Dikke Berenknuffel,

Beer

Gerelateerde artikelen

Tags