Bend to Assent®, de laatste loodjes

In een vorig blog, Bend to Assent® de eerste praktijklessen beschreef ik hoe onze eerste lessen zijn gegaan. In deze blog kijk ik terug op de afgelopen periode. En vertel ik jullie of Sennah en ik ons certificaat hebben behaald.

Les vier van de zeven

Zoals je kon lezen in de vorige blog was er na de derde les veel stof tot nadenken. Past deze cursus wel bij mij? En het belangrijkste past deze cursus wel bij Sennah? In de week na les drie heb ik besloten om de cursus gewoon af te maken, we waren tenslotte al over de helft.

Dus zo stonden wij die week erna, bij les vier, ook gewoon weer op het veld. Deze les gingen we aan de slag met het wandelen met de hond in de ‘vrij over’. Als de hond in de ‘vrij over’ moet lopen betekend dat dat de hond naast je loopt, prikkels meld en zich niet mag ontlasten. Je moet het zien als: het vrij wandelen is over.

Om de ‘vrij over’ te oefenen liepen alle cursisten met hun hond over het veld. Lekker door elkaar en als je een andere hond passeerde moest jou hond deze melden. Deed de hond dit niet, dan moest de draai worden gemaakt. Nadat dit bij alle cursisten goed ging maakte de trainer het ons iets moeilijker. We moesten nu een andere cursist de hand geven terwijl beide honden rustig naast zaten. Een zeer moeilijke opdracht. Sennah begon heel goed en bleef netjes naast mij zitten. Maar zodra de andere hond Sennah ook maar iets uitdaagde begon het spelen.

Maar al snel daarna kon Sennah zijn energie echt kwijt. Er was namelijk een klein parcours neergezet. Als je Sennah (en mij) ergens blij mee maakt!! Wat hebben wij hier van genoten.

 

Les op locatie

De eerst volgende week zijn wij tijdens de training naar een bos in Amersfoort geweest. De oefeningen moesten we nu in de praktijk brengen. Ik vond dit een hele moeilijke en zware les. Normaal wandel ik heel ontspannen in het bos en kan ik er echt van genieten. Maar nu was dat wel anders, het was hard werken! Sennah loopt normaal in het bos los en nu moest die aan de korte lijn, dat was al een hele klus. En daarnaast moest hij nu ook nog een in de ‘vrij over’ dat was helemaal een gedoe. Alle geurtjes en al die andere honden. Sennah wou er graag naar toe, maar dat mocht natuurlijk niet. Deze moest hij melden (want hond = prikkel) maar dat leek Sennah soms ook even te vergeten…

Het was niet helemaal Sennahs schuld. Omdat ik niet helemaal mijn weg kan vinden in de cursus had ik het oefenen ook een beetje laten versloffen. Dat Sennah dus niet heel alert meer was kwam ook gedeeltelijk door mij. Maar ik was trots op hem want ik zag dat hij zijn best deed.

Weer op het veld

De op een na laatste les. Het einde kwam inzicht! Deze les werd onverwachts de ‘examen’ les. Deze les kwamen alle oefeningen terug en keken de trainers hoe deze door de cursist en hond werden uitgevoerd.

Ik vond het best spannend. Ik wist niet precies hoe dit zou verlopen. Maar Sennah verbaasde mij. Hij piekte op het beste moment, want wat deed hij zijn best. En wat ging het goed! Hij was heel alert en meldde de prikkels. Een van de prikkels was een rollende voetbal. Hier moest Sennah mij aan kijken, daarna kijken naar de bal en vervolgens weer terug naar mij. Ik verwachtte dat Sennah dit een moeilijke oefening zou vinden. Want als hij iets leuk vind zijn het rollende ballen, ik had dan ook verwacht dat hij hier zeker achter aan ging. Maar dat deed hij dus niet! Ik moest lachen van trots. En aan het eind van de les was die lach niet meer van mijn gezicht te krijgen. Sennah je bent een topper!

Laatste les

Deze cursusperiode werd afgesloten met een locatie les. Samen met de andere cursisten gingen we naar de Soesterduinen. Het was een zeer warme zaterdag. Hierom besloten we om niet het zand op te gaan maar lekker een rondje door het koelere bos te lopen. Het was weer een hele uitdaging om Sennah in de ‘vrij over’ te laten lopen in een gebied waar hij normaal van mij los mag lopen. Al die geurtjes. Al die andere honden. Het was weer even hard werken.

Aan het einde van onze wandeling kregen we ons certificaat. Wat was ik benieuwd wat hier op zou staan. Zouden we BTA1 hebben gehaald? Of zouden we er eigenlijk nog wat voor moeten doen? Maar ik mag met trots zeggen dat Sennah en ik het BTA1 certificaat hebben behaald!

En nu?

Met het behalen van het BTA1 certificaat zouden wij door mogen gaan naar de BTA2. Maar dit ben ik niet van plan. Ik heb deze cursus afgemaakt, maar dat was een behoorlijke opgave. De cursus paste minder bij mij dan dat ik van te voren had verwacht. En ook aan Sennah zag ik dat hij zich niet prettig voelde bij deze methode.

Ga ik verder wat met de methode doen? Nee dat niet. Deze methode is meer een leefstijl en dat is nooit mijn doel geweest. Daarom past dit ook minder bij mij dan verwacht.

Heb ik er wat aan gehad? Zeker. Ik ben duidelijker geworden in mijn commando’s en beloningen. Goed zo = koekje. Knappe hond = geen koekje. Zit = direct zitten voor een koekje. Moet ik het commando nog eens zeggen = geen koekje.

Gaan Sennah en ik nog verder met trainen? Zeker! Ik vind het samenwerken met Sennah te leuk. Ik ga op zoek naar iets wat echt bij ons past en waar ik mij helemaal in kan vinden. Wat onze volgde stap precies is weet ik nog niet, daar ga ik mij nu een tijdje in verdiepen!

Gerelateerde artikelen

Tags