Hallo allemaal,
Dat is een tijd geleden. Nu is er weer tijd om het bloggen op te pakken. En ja, tijd moet je ook maken voor dat wat je leuk vindt. Sinds onze laatste blog is er onmogelijk veel veranderd. Merendeels positief!
2 Amerikaanse Akita’s
De allergrootste verandering is dat ik, Yiska, grote zus ben geworden. Op 12 april 2021 is mijn kleine broer Faf geboren. Nouja kleine broer? Faf is al een heel stuk groter dan ik ben. Faf is bijna 1 jaar oud. Sinds 6 juli 2021 woont hij bij ons. Hij was een nette 8 weken oud. De mama hond was al behoorlijk klaar met haar pups. Ze wilde ze liever niet meer voeden en begon wat afstand te nemen. (Iets wat heel normaal is wanneer de pups ongeveer 8 weken oud zijn). We zullen Faf in het volgende blog uitgebreid voorstellen.
Verhuisd naar het platteland
Wat op de 2e plaats staat van grote veranderingen is dat we zijn verhuisd. Van het drukke stadsleven zijn we naar het platteland verhuisd. We wonen nu in dorp, middenin het groen en zijn volledig omringd door bos. Wat wel betekent dat we niet meer zomaar naar het strand kunnen rijden. Want dat is nu zo’n 2,5 uur rijden. Dat is het enige wat wij jammer vinden van de verhuizing. Maar als we dan eens naar het strand gaan dan maken we daar een uitje van. Het huis is van het jaar 1913. Dus het is al meer dan 100 jaar oud. En het heeft zelfs de oorlog overleefd. Dat vinden de pawrents een erg indrukwekkend idee. Een oud huis heeft veel verzorging nodig. Er moet het één en ander vervangen worden. Over een maand gaat het dak eraf. Letterlijk. Het dak is zo oud dat het op meerdere punten is verzakt. Uiteindelijk wordt dat onveilig. Dus laten de pawrents het dak vervangen. Volgend jaar wordt de boven verdieping en de badkamer aangepakt. Dus er staan ons nog veel veranderingen te wachten. En hier kunnen wij allemaal over bloggen! Want het is wel leerzaam en leuk om te zien hoe de mams dit allemaal in goede banen leidt voor ons.
Nieuwe voordeur
We hebben al een nieuwe voordeur en kozijn. Het kozijn was ontzettend verzakt. Tussen de deur en het kozijn zat zo’n grote kier, dat je erdoorheen kon kijken. Ook zat er maar enkel glas in de oude voordeur. Dat is ook niet goed voor de veiligheid. Plus Faf ging nog al eens met zijn voorpoten tegen de voordeur aan staan. En met zijn 48 kg, vonden de pawrents dat erg onveilig. Want enkelglas houdt dat gewicht niet.
De mannen die de voordeur kwamen plaatsen vonden ons erg leuk. En wij hen ook. We kregen aandacht en mochten gezellig bij ze komen liggen tijdens de lunch. Met wat management van de pawrents, kunnen wij goed met vreemden omgaan. Maar het bezoek en de vreemden moeten zich wel aan onze spelregels houden. (geintje natuurlijk).
Ziek
En de 3e grote verandering. Onze mams is een soort van ziek. Ze heeft Long C0v!d. Ja, dikke vette pech. Hierdoor kan ze nog geen 10 uur per week werken en is ze erg verzwakt. Ook kan ze niet met ons beide tegelijk lopen. 2 Jonge honden is momenteel te veel voor haar. Gelukkig komen we allebei aan onze beweging en hebben de pawrents samen een goed schema kunnen maken hoe we de dagen indelen. De mams heeft momenteel een zeer kleine emmer gevuld met kostbare energie. Die ze goed moet doseren. 1x te lang doorgaan of iets te veel doen kan al maken dat ze een dag moet bij komen en uitrusten. Lastig maar het is even niet anders.
Veel thuis
Wat het voordeel is, is dat mams nu heel veel tijd met ons doorbrengt. En dat vindt ze zelf ook helemaal geen probleem. Nu kan ze zich nog meer verdiepen in hondengedrag en kan ze dit wanneer ze weer meer aan het werk mag toepassen in de praktijk waar ze werkt. Dus ja, het is even zwaar, want ze is jong en ze wil wat. Maar het ziek zijn brengt ook mooie dingen met zich mee. De tijd met ons en levenslessen. Het komt allemaal goed!
Oké, nu weten jullie wat wij allemaal moeten ‘doorstaan’. Ik beloof dat de volgende blog alleen maar over Faf gaat. En daarna over ons. En daarna nog meer over ons.
Fijne dag allemaal!
Een poot en een lik,
Yiska en Faf
Tags
Hallo allemaal,
Dat is een tijd geleden. Nu is er weer tijd om het bloggen op te pakken. En ja, tijd moet je ook maken voor dat wat je leuk vindt. Sinds onze laatste blog is er onmogelijk veel veranderd. Merendeels positief!
2 Amerikaanse Akita’s
De allergrootste verandering is dat ik, Yiska, grote zus ben geworden. Op 12 april 2021 is mijn kleine broer Faf geboren. Nouja kleine broer? Faf is al een heel stuk groter dan ik ben. Faf is bijna 1 jaar oud. Sinds 6 juli 2021 woont hij bij ons. Hij was een nette 8 weken oud. De mama hond was al behoorlijk klaar met haar pups. Ze wilde ze liever niet meer voeden en begon wat afstand te nemen. (Iets wat heel normaal is wanneer de pups ongeveer 8 weken oud zijn). We zullen Faf in het volgende blog uitgebreid voorstellen.
Verhuisd naar het platteland
Wat op de 2e plaats staat van grote veranderingen is dat we zijn verhuisd. Van het drukke stadsleven zijn we naar het platteland verhuisd. We wonen nu in dorp, middenin het groen en zijn volledig omringd door bos. Wat wel betekent dat we niet meer zomaar naar het strand kunnen rijden. Want dat is nu zo’n 2,5 uur rijden. Dat is het enige wat wij jammer vinden van de verhuizing. Maar als we dan eens naar het strand gaan dan maken we daar een uitje van. Het huis is van het jaar 1913. Dus het is al meer dan 100 jaar oud. En het heeft zelfs de oorlog overleefd. Dat vinden de pawrents een erg indrukwekkend idee. Een oud huis heeft veel verzorging nodig. Er moet het één en ander vervangen worden. Over een maand gaat het dak eraf. Letterlijk. Het dak is zo oud dat het op meerdere punten is verzakt. Uiteindelijk wordt dat onveilig. Dus laten de pawrents het dak vervangen. Volgend jaar wordt de boven verdieping en de badkamer aangepakt. Dus er staan ons nog veel veranderingen te wachten. En hier kunnen wij allemaal over bloggen! Want het is wel leerzaam en leuk om te zien hoe de mams dit allemaal in goede banen leidt voor ons.
Nieuwe voordeur
We hebben al een nieuwe voordeur en kozijn. Het kozijn was ontzettend verzakt. Tussen de deur en het kozijn zat zo’n grote kier, dat je erdoorheen kon kijken. Ook zat er maar enkel glas in de oude voordeur. Dat is ook niet goed voor de veiligheid. Plus Faf ging nog al eens met zijn voorpoten tegen de voordeur aan staan. En met zijn 48 kg, vonden de pawrents dat erg onveilig. Want enkelglas houdt dat gewicht niet.
De mannen die de voordeur kwamen plaatsen vonden ons erg leuk. En wij hen ook. We kregen aandacht en mochten gezellig bij ze komen liggen tijdens de lunch. Met wat management van de pawrents, kunnen wij goed met vreemden omgaan. Maar het bezoek en de vreemden moeten zich wel aan onze spelregels houden. (geintje natuurlijk).
Ziek
En de 3e grote verandering. Onze mams is een soort van ziek. Ze heeft Long C0v!d. Ja, dikke vette pech. Hierdoor kan ze nog geen 10 uur per week werken en is ze erg verzwakt. Ook kan ze niet met ons beide tegelijk lopen. 2 Jonge honden is momenteel te veel voor haar. Gelukkig komen we allebei aan onze beweging en hebben de pawrents samen een goed schema kunnen maken hoe we de dagen indelen. De mams heeft momenteel een zeer kleine emmer gevuld met kostbare energie. Die ze goed moet doseren. 1x te lang doorgaan of iets te veel doen kan al maken dat ze een dag moet bij komen en uitrusten. Lastig maar het is even niet anders.
Veel thuis
Wat het voordeel is, is dat mams nu heel veel tijd met ons doorbrengt. En dat vindt ze zelf ook helemaal geen probleem. Nu kan ze zich nog meer verdiepen in hondengedrag en kan ze dit wanneer ze weer meer aan het werk mag toepassen in de praktijk waar ze werkt. Dus ja, het is even zwaar, want ze is jong en ze wil wat. Maar het ziek zijn brengt ook mooie dingen met zich mee. De tijd met ons en levenslessen. Het komt allemaal goed!
Oké, nu weten jullie wat wij allemaal moeten ‘doorstaan’. Ik beloof dat de volgende blog alleen maar over Faf gaat. En daarna over ons. En daarna nog meer over ons.
Fijne dag allemaal!
Een poot en een lik,
Yiska en Faf
Tags