Een nieuwe (poep)plek

Aan het einde van de afgelopen zomer vertelde ik jullie dat het iets rustiger was (online) en overigens nog steeds. Dit had onder andere te maken met de verhuis- en verbouwplannen. En jawel hoor, het is zover. Halverwege september kregen we de sleutel van onze nieuwe woning en begonnen we aan ons volgende avontuur.

Nieuwe meubels

Omdat we Evi bijna vier jaar geleden kregen, hebben we onze meubels bewust nooit vernieuwd nadat we zijn gaan samenwonen. Leonbergers staan erom bekend dat ze als puppy nogal slopers kunnen zijn. Nu er weer een nieuwe fase aanbrak voor ons, besloten we onze woonkamer dan eindelijk te vernieuwen, met het oog op ons nieuwe huis. We hebben er heel bewust voor gekozen om deze meubels een paar maanden voor de verbouwing/verhuizing op ons oude adres te laten leveren. Evi heeft ongeveer een weekje nodig gehad om te wennen aan de nieuwe meubels in ons oude huis. We wilden namelijk voorkomen dat na de verhuizing alles nieuw zou zijn voor haar, dus nieuw huis, nieuwe slaapplek, nieuwe uitlaatplek, nieuwe meubels et cetera.

Mee naar het nieuwe huis

We zijn begonnen met het volledig strippen van de woning, alles eruit! Zoals we overal lazen hebben we Evi regelmatig meegenomen naar de nieuwe woning, deden we in het nieuwe huis haar favoriete spelletje EN lieten we haar uit in haar nieuwe omgeving. Vooral dat laatste was nogal spannend. Om meerdere redenen. We zijn van een heel groen dorp verhuisd naar een redelijk groen stadje. Evi is gewend om vrijwel altijd los te lopen. Ze loopt prima mee aan de lijn, maar ze loopt het liefst los. Dat gaat nu niet meer zo makkelijk in onze nieuwe omgeving. Er zijn daar echt aangewezen plekken waar je hond mag loslopen (gelukkig een vlakbij onze nieuwe woning). Daarnaast is Evi echt een “thuis” poeper. Als ze een dagje op pad is of ergens anders is, poept ze eigenlijk nooit. Alleen maar op haar vaste plekje bij haar oude vertrouwde huisje. We merkten dat ze makkelijker meeliep, naar mate ze vaker mee ging. Wij denken echt dat het meenemen naar de nieuwe woning terwijl we nog in het oude huis woonden heeft geholpen met de overgang.

Logeren

Na alles te hebben afgebroken in onze nieuwe woning, wilden we onze hele woning laten stuken en verven. Aansluitend wilden we alle spullen over verhuizen. Met een langharige nogal lomp-aangelegde hond, is het niet handig om haar daarbij te hebben. Daarnaast wilden we zoveel mogelijk rust creëren voor Evi. Het is een erg gevoelig hondje en ze kreeg al stress als ze een verhuisdoos zag. Om deze reden is ze twee weken naar mijn ouders gegaan. Haar hondenfamilie (zoals haar moeder en zus) wonen hier ook, dus het was feest voor Evi! Heerlijk ravotten, springen in de sloot (wat ze thuis nooit doet), op tijd naar bed (letterlijk) en heerlijk snoepen. Het stukwerk droogde wat minder snel dan we hoopte, waardoor we al met al twee weken verder waren voor we Evi weer op konden halen.

Eerste nacht in het nieuwe huis

We hebben Evi bewust overdag opgehaald, zodat ze de woning met daglicht kon bekijken en besnuffelen. In ons oude huis sliep Evi sinds de laatste zomer boven. Ze sliep meestal op onze slaapkamer of in de hal. Dit is zo gekomen omdat het afgelopen zomer erg warm was en Evi hier last van had. We hadden boven airco en hoopte het haar op deze manier iets makkelijker te maken. We hadden besloten dat ze in het nieuwe huis in principe ook boven mocht slapen. Het grappige is namelijk, dat ze meestal zelf rond een uur of 21:00 besluit dat het bedtijd is en naar boven gaat om te slapen. In het oude huis zagen we haar dan de volgende ochtend pas weer als we opstonden. Hilarisch als je het ons vraagt. De eerste dag in huis ging goed. Ze snuffelde natuurlijk overal waar ze maar kon snuffelen en ging uiteindelijk lekker in haar mand of op haar stretcher liggen. Nog wel continue wakker en ze hield ons steeds in de gaten dat we niet ergens heen zouden gaan zonder haar. Toen de avond aangebroken was werd ze wat onrustig, want het was ten slotte bedtijd, maar ja, waar? We besloten haar nog een laatste ronde buiten te laten doen en dan met zijn allen naar boven te gaan. Eenmaal boven was dat toch ook niet helemaal wat ze ervan verwacht had. Ze werd onrustig en wilde naar beneden. Omdat dit een andere trap is dan in ons oude huis, wilden we met haar meelopen naar beneden. Er zit namelijk een flauwe draai in deze trap. Uiteindelijk hebben we er een half uur over gedaan om haar beneden te krijgen. Ze vond de trap maar niets en het tillen van een flinke dame zoals haar is ook geen optie kan ik je vertellen.

Beneden slapen

Vanaf dat moment hebben we besloten dat boven slapen geen optie was. We hebben geprobeerd haar beneden te laten en zelf weer terug naar bed te gaan, maar dat leverde een mooi concert op. We besloten het op te lossen zoals we dat hebben gedaan toen we haar voor het eerst in huis kregen. Zelf ook beneden slapen. Ik heb vier a vijf nachten beneden geslapen. De eerste nacht was ze onrustig, de tweede ook nog wel en de derde nacht merkte ik dat ze wat rustiger werd. Na de vierde of vijfde nacht ben ik weer boven gaan slapen en sindsdien gaat het helemaal goed. Evi slaapt beneden en wij boven. Prima en ook wel weer fijn, want dat waren we voor de afgelopen zomer niet anders gewend.

Alleen blijven

Voor COVID-19 was Evi regelmatig alleen en ging ze wel eens met haar vaste uitlaatservice mee. Nu ben ik eigenlijk al maanden thuis aan het werk, met her en der een keer naar kantoor of een buitenlocatie. Dat maakt het wel lastiger om Evi nu alleen te laten. Zodra een van ons onze jas aantrekt of onze schoenen aantrekt, wordt ze helemaal wild en wil ze alleen maar mee. Omdat het er voorlopig nog naar uit ziet dat we nog wel een tijdje thuis zullen werken, gaan we nu bewust (soms heel doelloos) even thuis weg met zijn tweeën, zonder Evi. Even een ronde lopen, boodschap doen of noem het maar op. Zodat ze toch doorheeft dat wanneer we een keer weggaan, we ook weer gewoon terugkomen.

Gewend

Na ongeveer een goede week was Evi in huis wel gewend. Ze ligt inmiddels weer lekker gênant ondersteboven op haar rug, nietsverhullend te snurken terwijl ik mijn zoveelste Teams-meeting in ga.

Verhuistips:

Ik ben geen expert, maar ik zou toch graag de volgende tips mee willen geven!

1. Neem je hond(je) zoveel mogelijk mee naar jullie nieuwe woning en neem iets vanuit huis mee wat vertrouwd is.
2. Doe in of bij het nieuwe huis iets wat je ook altijd met de hond doet in het oude huis. Zo doen wij bijvoorbeeld elke avond een spelletje waarbij ze koekjes kan verdienen. Dit hebben we de eerste paar keren in het nieuwe huis ook met haar gedaan.
3. Was hun mand niet net voor of na je verhuizing. Die vertrouwde geur maakt hen rustig.
4. Mocht je nieuwe spullen willen aanschaffen die een grote verandering met zich meebrengen, doe dit dan voor de verhuizing.
5. Zorg ervoor, zeker als je een grote hond hebt, dat ze niet al te veel meekrijgen (en in de weg lopen) tijdens het verhuizen. Dit kan voor iedereen stressvol zijn.
6. Pak na de verhuizing de normale routine zo snel als mogelijk weer op.

Tags