Puppenreünie!

Afgelopen 7 mei kwam Plint bij ons wonen. Ondertussen vertoeft ze dus alweer een maand of 3 in haar ‘forever home’. Nu woont de fokster bij ons om de hoek en via haar bestel ik altijd mijn vers vlees, dus haar zien we nog regelmatig. Maar what about de broertjes en zusjes van Plint? En de 4 pups uit het andere nest dat de fokster gelijktijdig met het nest van Plint had? Hoe is het met hen?

TIJD VOOR EEN REÜNIE

Tsja, die zie je meestal niet zomaar meer. De helft van de mensen die een hondje koopt weet überhaupt niet wie de andere baasjes worden volgens mij. Maar wij wel! Want alle baasjes van de 10 pups – 2 nestjes – zitten al sinds de zwangerschap van de moeders met z’n allen in een groepsapp. Het is er een drukte van jewelste. Eerst werden we natuurlijk overspoeld met zwangerschapsupdates, daarna kwamen er elke dag foto’s en filmpjes van de pups en sinds alle pups naar hun baasjes zijn wordt er geappt over alle problemen waar we tegenaan lopen (‘zijn die van jullie ook ineens angstig?’ ‘vreten die van jullie ook de brokjes niet?’ ‘help mijn hond rijdt de hele tijd op alles en iedereen!’) en stuurt men foto’s en filmpjes over en weer van hoe schattig en grappig alle pups zijn.

Superleuk om te zien hoe alle pups opgroeien en vooral hoe erg ze op elkaar lijken!! Wel heb ik ondertussen m’n whatsappmeldingen uitgezet, want er zijn dagen dat je 378 ongelezen berichten hebt als je even te lang knippert met je ogen 😉

Anyway… na 3 maanden werd het tijd voor een reünie! Een aantal baasjes hadden elkaar al eens ontmoet, maar een aantal ook niet.

TECKELBENDE

Afgelopen week was het dan zo ver. Met de baasjes – helaas kon de fokster zelf niet – , 5 van de pups en nog wat los teckelgrut gingen we naar het hondenstrand in Wijk aan Zee! Het was echt heel leuk om iedereen te ontmoeten en vooral heel erg leuk om alle pups weer te zien.

Plint was eerst heel erg timide en dacht er allemaal maar het hare van. Staart tussen de benen en eerst maar eens rustig afwachten. Vond ik persoonlijk niet zo heel erg, want van mij hoeft mijn hond niet meteen als een gek overal op af te rennen. Ik vroeg me uiteraard wel af of ze haar broertjes en zusje zou herkennen. Het leek van niet. Later heb ik dit eens aan mijn medebloggers voorgelegd en we kwamen uiteindelijk terecht bij DEZE link.
Het klopt dus waarschijnlijk wat ik zag. Dat ze elkaar niet herkenden.

Wat niet wil zeggen dat ze het uiteindelijk niet superleuk hebben gehad op het strand met elkaar!! Alle teckels dartelden vrolijk in het rond, renden achter balletjes aan, groeven kuilen in het zand en liepen lekker met elkaar te ravotten.

ENNN…. RUST!

Na een uurtje ravotten en wandelen werd het tijd om alle dol geworden pups uit elkaar te halen. Ik merkte dat Truus (zusje) en Plint steeds harder met elkaar gingen matten en dat ze zelf niet meer konden stoppen.
Hoog tijd dus om de boel aan te lijnen en nog gezellig een drankje te drinken in een van de strandtentjes. Alle pups waren doodop en Plint lag al snel heerlijk te slapen op een van de loungebanken.

Het was echt onwijs leuk om iedereen te ontmoeten, alle pups weer terug te zien en ervaringen uit te wisselen in real life. Over een tijdje doen we dit zeker nog eens over met nog meer pups én de fokster erbij!

Tot gauw!
Lonneke

Tags