Pup en bejaard, vriendschap met een staart

Vandaag zijn we met Mila naar het bos geweest, een goede vriendin van Max uit de straat. Mila is een kruising tussen een labrador en een herder en inmiddels tien en een half jaar oud. Sinds anderhalf jaar woont ze bij ons in de straat. Onze buren hebben haar uit een hondenopvang gehaald toen ze negen jaar was. Er was niet veel bekend over haar achtergrond, en onze buren hebben een hele kluif aan haar opvoeding gehad.

Hoe de vriendschap is ontstaan

Max kent Mila al zijn hele leven; ze hebben elkaar met negen weken en negen jaar leren kennen. Toen Max heel klein was zaten we vaak op de oprit langs de stoep om hem aan het verkeer dat langs kwam te leren wennen (brommers, honden, katten, wandelaars, vrachtwagens, etc.). En natuurlijk kwam Mila ook langs als ze werd uitgelaten. Mila blafte naar alle honden dus ook naar Max. Dit vond Max erg spannend en intimiderend. Na verloop van tijd was Mila wat meer heropgevoed en durfde de buren en wij Max en Mila aan elkaar te laten snuffelen. Het ging verbazingwekkend goed. Mila blafte niet naar Max, waarschijnlijk omdat hij nog een kleine pup was.

Van geïntimeerd naar gefascineerd

Max was in het begin geïntimideerd door Mila, maar na verloop van tijd naar vond hij Mila helemaal geweldig. Op een gegeven moment kwamen de buren Max zelfs ophalen om een rondje in de buurt te wandelen, dat ging heel erg goed. En vandaag zijn we dus met Mila en Max naar het bos geweest. Ze liepen beiden los en speelden heel lief met elkaar.

Spelen, niet stoeien

Max deed Mila na. Pakte zij een grote stok, dan zocht Max naar een nog grotere. Zo renden ze samen door het bos en over de vlakte. Max heeft met Mila een andere manier van spelen dan wanneer hij bijvoorbeeld met jonge honden stoeit. Zo rennen Mila en Max achter elkaar aan met een stok en spelen ze niet te ruw. Zo’n leuke gezamenlijke wandeling gaan we zeker nog een keer doen! Morgen weer? 😉

Gerelateerde artikelen

Tags